ViticiPrema *Elemental Mage Prequel*

Five

Mag-uumaga na ng nagsimulang makakita ng mga bahay si Prema.  Some are made of bricks, some are made of bamboo and wood.   This place remind her of Brunean style homes.  Walang katao-tao sa kanilang dinadaanan, marahil ay tulog pa.  Pero sa lakas ng tunog ng kanyang sikmura ay mukhang magigising niya ang buong sambahayan.  Mukhang walang dalang pagkain ang mga kasamahan niya.  Everytime her stomach made a sound, one of the men always tell her na malapit na sila.  She even heard them argue on what kind of food she eats.    She keep her face devoid of emotions.  Ayaw muna niyang malaman ng mga ito na nakakaintindi siya sa salita ng mga ito, it's her only advantage and she don't want to let it go yet.  Tumigil sila sa isang di kalakihang gate na yari sa bakal.  There was no one guarding it.  Kaya bumaba ang isa sa kasama niya para buksan ang gate.

"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo Java?  Bakit ka nagdala ng isang elfo dito?" Galit na galit na tanong ng clan chieftain niya na si Ixor. Nasa loob sila ng kanilang tahanan.

"Da, inutusan mo akong hanapin ang mga werewolves na nasa territory natin. Nakita ko sila, patay. There was no one there except the girl. Anong gagawin ko? Alangan naman iiwanan ko siya. Look at her!"

"Pero isa siyang elfo Java." Mariing sabi ni Ixor. "Naisip mo ba ang maaring mangyari kung malaman ng mga kalahi niya na inataki siya ng isang werewolf?"

"At paano kung malaman ng mga kalahi niya na iniwanan at hinayaan ko siyang mapahamak?"

"You know the rules of our clan Java." Paala ni Ixor sa anak.

"Alam ko Da. I'll take full responsibility." Determinadong sagot ni Java.

"You might as well start asking her name. Ni hindi mo nga alam ang pangalan niyan."

"Prema..."  It was just a whisper pero umabot iyon sa matalas na pandinig ng dalawang lalaki na sabay na napatingin sa kanya.  Papalapit palang ang anim na higanteng kalalakihan sa kinaroroonan niya kanina ay aware na siya sa mga ito. When she realized that they don't pose a threat to her, hinayaan niya ang mga ito. When the tallest of the six men approach her, she let him but she didn't speak kahit ng tingnan nito ang bahagi ng katawan niya na may bahid na dugo.  At kahit isinama siya sa mismong clan chieftain ng mga ito ay hindi siya umalma.

"Prema.  Naintindihan mo ang salita namin?  Anong ginagawa mo sa lupain namin?  Ikaw ba ang pumatay sa apat na werewolves?" Sunod-sunod na tanong ni Java.

"They attack first." Sagot niya gamit ang lenguwahe ng mga ito.  Kung maari ay ayaw na sanang pag-usapan ni Prema ang nangyayari.  At lalong ayaw na niyang alalahanin ang mga magulang.  Kaya imbes na sabihin ang lahat sa mga ito ay nananatiling tikom ang kanyang bibig.  Simula sa araw na ito siya na si Prema.  No bloodline, loyalties and allegiance.  "I would like to be allowed to stay in your clan for a period of time.  I will hunt food for you and fight for you.  All I ask is the right to stay, a place to live in and solitude."

Natahimik ang dalawang lalaking kanyang kaharap.  Ang chieftain ay mukhang nag-iisip.  Sa tingin niya ay mahigit kumulang anim na talampakan ang tangkad nito.  He has an eyes like an eagle, piercing. Pinagmasdan niya itong mabuti. He had a broad shoulder, mukha ring alaga nito ang katawan.  She can't be sure pero the way the chieftain move,  mahahalata mo.  Kung hindi lang siya sanay sa kanyang ama ay baka naiintimidate na siya sa bikas nito.   Mukhang itong nasa late 50's bata pa sa pamantayan ng kagaya niyang elfo.  He had a bronze skin, eyes that lined in squinting too much in the sun.  A rectangular face with slightly high cheekbones and a generous mouth.  He could be called handsome. The chieftain must be a warlord to be able to rule his people at such a young age.  Ang alam niya karamihan ay puro matatanda na ang head of the clan.
Nabaling ang pansin niya sa lalaking nagdala sa kanya.  A younger image of his father.  He called him Da.  It means mag ama Ang dalawa.  But unlike his father, there is an air of freedom in the younger man.

"Ako si Ixor ipaparating ko sa clan council ang nais mo hija pero bago iyon, maari bang malaman kung ano ang ginagawa mo sa lupain namin?" Malumanay na tanong nito.

"Where am I exactly?"

"Ghenzi." Si Java ang sumagot.

Natigilan si Prema sa narinig. She is on the other side of the world and it's impossible! 

Pero napaisip siya. Wala na siyang pamilyang babalikan sa Quoria, if she stayed here she can start a new beginning. Most importantly she can forget her past. "Master Ixor, I don't have a past only a future. Ako si Prema."

Matiim siyang tinitigan ni Master Ixor na sinalubong naman niya ng tingin. Parehong walang gustong magbaba ng tingin, the silence stretch on hanggang sa sumuko si Master Ixor. Nakahinga naman ng maluwag si Prema.

"Gaya ng sinabi ko, ipapaalam ko sa clan council ang gusto mo. Sa ngayon si Java muna ang bahala sayo." Pagkasabi niyon ay walang paalam na tinakikuran sila.

Dinala siya ni Java sa kusina.  May nakahanda na roong pagkain.  There is grilled bison, soup, rice cake, baked potato, cheese and fruits.  Umupo si Prema.  After thanking the maker she started eating.  Ang problema walang cutlery.  Nakaupo sa kanyamg harapan si Java.  Nagsimula na itong kumain gamit ang kamay.  I hope he washed his hands.  Dahil wala siyang choice, muli siyang tumayo at naghahanap ng tubig na ipanghuhugas ng kamay.  Nang makontento na malinis na ang kanyang kamay ay saka lang siya bumalik sa inuupuan kanina at nagsimula ng kumain.

Naamuse si Java habang pinagmasdan ang batang elfo.  Alam niyang sobrang gutom na nito pero kahit ng makita nito ang maraming pagkain sa hapag kainan ay hindi ito deretsong nilantakan ang pagkain.  She even made a prayer, at mukhang isang dugong bughaw ito.  The way she move, set down on the wood chair ay halatang aral.  May table manners din ito kahit nanginginig na sa gutom.  And most of all mukhang vegetarian.

Matangkad ito pero payat.  Hindi payat na puro buto at balat, payat pero solidong laman.  She might even be a warrior.  Halata iyon sa kilos nito, she also have discipline, ni hindi nga ito nagpa intimidate sa kanyang ama.  If he is lucky, he might even have a good opponent.  Napangiti si Java sa naisip.  Pero paano pag hindi ito marunong makikipaglaban?  But she killed all four werewolves without a scratch!

Base on her the clothes she's wearing there is no doubt that she came from a noble blood.  Kung ganun anong ginagawa nito sa kanilang lupain?  She also know how to speak their language, paano nito natutunan iyon?  Is she a threat? May tinatakbuhan ba ito?   Ang sabi nito she will hunt and fight for his father.  Na curious siya sa batang elfo na may kulay berdeng mga mata.

Prema felt the scrutiny of Java.  Pero hindi niya ito pinansin. Natural lang ang reaksyon nito.   Sana lang pumayag ang clan council na manatili siya sa lugar ng mga ito. 

Ghenzi. Impossible as it may seem but she is in the other side of the world. Another continent. Hindi niya alam kung paano nangyaring nakarating siya sa lugar na ito. It would take months of travel from Quoria to Ghenzi. The fastest route is from Quoria to Lasang, Elvedom then Ghenzi. But that route is impossible. For the very obvious reason that the elves doesn't let anyone inside their realm. Nasa kabilang bahagi ng Lasang ang Ghenzi. Lasang is a huge forest that surrounded Elvedom.

Ghenzi is the smallest of three continent. Khu-Gwaki or WereDragon territory. Zhurea or Were shifters territory and Ghenzi human territory.  Khu-Gwaki was ruled by a powerful Clan, the Gwawrddydd for more than a millennia.   Gwawrddydd Clan have the purest dragon blood. 

Zhurea was divided by many territories.  Pridelands, Packs territory, Herd territory, Colony etc.  All are very zealous in protecting their own lands. 

And lastly ang Ghenzi.  The smallest continent of the three.   The legend says that one Ghenzi warlord can take an army of human soldier, can stand a fight with a battlemage and can even fight an Elven Warlord.  Hindi alam ni Prema kung papaniwalaan ba niya ang mga naririnig pero dahil sa kalagayan niya ngayon mukhang malalaman niya kung totoo ba o hindi.