ViticiPrema *Elemental Mage Prequel*

Twenty-four

"Knowledge is knowing a tomato is a fruit.
Wisdom is not putting it in a fruit salad."
(Lol! Wala lang...✌🏻️)

Dahil sa anunsyo ng hari ay nagkagulo ang mga naroroon sa silid.  Kaya lumapit si Firen sa hari lumuhod sa harapan bilang paggalang.  Agad naman na pinatayo ito ng hari.  May sinabi si Firen dito sa mahinang boses na tanging ang hari ang nakakatinig. Nakinig ang hari at tumango bilang pag-sang ayon.  Kay muling nagpunta sa tagiliran si Firen at nagsalita.

"You heard the king.  He wants the best mages in our kingdom.   And since I don't want to just pick any of you, we will have our own tournament.  Starting tomorrow at the Selection temple for those who wants to join I will put a novice there.  Give your name and elemental power so we can start the tournament as soon as possible.  Whoever wins will be sent to compete in Ver. 

"Why do we have to do this Commander?" Tanong ng isa sa mga kapitan na naroon.

"Dahil kung hindi baka lahat ng mga mages sa ating kaharian ay magpunta sa Ver.  It will leave our kingdom open for an attack."paliwanag ni Firen.

"We are at peace with all the other kingdoms, at diba may kasunduan to set aside differences para sa tournament na ito?" Tanong pa ng isa sa mga naroroon.

"We will not be that naive.  We can't leave our kingdom vulnerable for the hope that they will not attack us.  I will not put our kingdom and the lives of our people to such risk!  Isa pa, tandaan ninyo, hindi lang ang ibang kaharian ang kalaban natin."  Ang malakas at may diing sabi ni Firen.  "Any  more question?" Tanong nito habang inilibot ang mga mata sa mga naroroon. 

Walang sumagot o nagsalita sa mga ito.  "Good.  All commanders, generals and captains in the entire army, we will have a meeting tomorrow morning.  We need preparations for the coming tournament."  Tumango ang mga ito bilang pagsang ayon.  Muling tumingin si Firen sa hari at magalang na tumango.

"You heard the Commander.  I will personally bear witness of this tournament here.  I don't think my health will allow me to travel the kingdom of Ver.  At mas lalong hindi ako papayagan ng aking mga anak lalo na ang bunso ko na maglakbay sa kalusugan ko ngayon." Napapangiting biro ng hari.  Nagtawanan ang mga naroroon.  Namumula naman si Valerius sa narinig mula sa ama.  "Alright gentlemen and ladies, of course, have a good day!" Sabay sabay na lumuhod ang mga naroon bilang pagsaludo at pagbigay galang sa hari.

Sa araw na iyon ay inanunsyo sa buong kaharian ang balita.  Riders was sent to every villages in the kingdom.  Kaya naman kinabukasan puno ng mga tao ang Temple. 

Sa mga sumunod na araw ay abala si Firen sa pag-aasikaso sa tournament.  He have to strengthen the arena para maiwasan na aksidenting masaktan ang manunood lalo na at nagpahayag ang hari na manood and security.  Alam niyang aabot sa ibang kaharian ang tournament na iyon kaya alam niyang may mayroon at mayroong manunood.

Pansamantalang itinigil niya muna ang pagtitraining ng mga officers.  He needs manpower, a lot of it.  Kahit ang mga unang trainee ni ViticiPrema ay na napromote na bilang new privates.  At wala na rin siyang oras para puntahan ang elfo.  Dahil umuuwi naman sa gabi ang elfo sa Manor ng mga ito kaya nagpadala siya doon ng mensahi tungkol sa mga pagbabagong naganap para kahit paano ay may alam ito.

The Quoria School of Mages sent a message na pati ang mga master sa school ay gustong sumali.  Na sinang-ayunan ng council.  There will be no restriction of age.  O kahit anong trabaho ng isang manlalaro.  Ang importante ay may kapangyarihan.

Hindi mapaniwalaan ni Firen kung gaano kadami ang gustong sumali.  He saw the throng of people in the temple pero ang akala niya may ilan sa mga naroroon ay nakikiusyuso lang pero sa nakita njyang listahan ay mukhang lahat ng mga ito ay gustong sumali.

Base sa nabasa niya sa rules ng tournament na ipinadala ng Ver ay no limit ang maaring sumali.  So it means in their kingdom, the rules will be different.  The king agreed that they Quoria will send only those who are strong and have a good chance of winning.  But the problem is how is he going to do this?  If he is going to let them fight one on one, aabutin sila ng ilang buwan bago matapos.  If it's a team, let say six players in each team, too much power baka masira naman ang arena.  He needs to eliminate a lot of players dahil kung hindi baka hindi sila aabot sa tournament sa Ver.  Pero paano?

Habang naglalakad paalis si Firen sa temple ay namataan niya ang statue ng isang sphinx.   Suddenly may naalala si Firen, a page from a book.  How can you tell that a man is cleaver?  How can you tell that a man is wise?  

May ngiti sa labi ni Firen ng nilisan nag temple.
Can't he be both?

~~~~~~~•*•~~~~~~~

"Aba't nilayasan ako! Nagtiis akong pakinggan lahat ng sinabi tapos kahit isang sagot ni wala akong natanggap!" Inis na sabi ni Prema na gustong-gustong sundan ang nilalang. Pero pinigilan ang sarili, dahil sa walang magawa umupo ito sa damuhan at isinandal ang likod sa katawan ng puno.

Her name...

When she was ten years old she give herself a name, but that name doesn't fit her anymore. She is now...ViticiPrema Ioane Strongbow a full blooded elf, but knew nothing of her race way of life. A wanderer who doesn't have allegiance or loyalty. An immortal, a fierce Shewarrior and a....coward. Sa huling naisip ay naisuntok ni Prema ang kamay sa damuhan. Galit. Bakit pa kasi kailangan magpakita ang nilalang na iyon at ipalala ang mga bagay na pilit niyang kinalimutan?

Tiimbagang na nilingon ni Prema ang kagubatan kung saan biglang naglaho ang babaeng faerie. May puot ang mga matang pinagmasdan ang kakahuyan. Bakit hindi na lang siya hayaan ng mga ito? Bakit kailangan pang ipangalandakan ng mga ito na malayang lumabas ang mga nilalang na kagaya nito na maglabas masok sa Lasang at siya ay kailan man ay hindi? At bakit ang ibang nilalang nagpakita sa kanya pero...pero..."Ahhh!" Sigaw ni Prema na bumasag sa katahimikan ng paligid.

Nagliparan ang mga ibon sa kanyang kapaligiran marahil nagulat sa malakas niyang sigaw. Pilit na kinakalma ni Prema ang sarili. There was no use dwelling on her hatred. Wala rin naman siyang magawa. She just needs to learn how to accept her fate. But it's hard...if it's just that effing easy.

Biglang nanayo ang balahibo ni Prema sa batok. Bago pa man siya makapag-isip ay mabilis na gumalaw ang kanyang katawan. Her two blades are out even before she turned around to face kung sino man ang nasa likuran niya. Left foot in front, swords ready.

"Wh---"nanlaki ang mga mata ni Prema ng makita ang kaharap.

"Hello princess." Bati ng kaharap sa baritunong boses.

Prema went cold.

-•note•-
Haiz! Ang hirap magpakatalino kahit pipitsugin naman ang utak!  Ayan tuloy halos tumigas brain cells ko!  Kung bakit naman kasi ginawa kung matatalino mga character ko!  Pasubo tuloy.
Heneweyz, salamat muli!  Tempest is almost 10k reads!  And that's because of you guys!  Cheers!

Info.  Alam n'yo ba na ang mga English ay cheers ang sinasabi instead of thanks or goodbye? Kasi daw it's like giving a toast to someone. Kaya kung may makakasalamuha kayo na taga UK makikicheers din kayo.  (Zezzz!)