Kaderin yazıldığı yerdi burası, ne olacağı ne yaşayacağından emin olduğun yer. Karanlıktı burası, son anda sevinçlerinle boğan yer. Huzurluydu burası bir anda herşeyin bittiği yer. Kaderindi burası tam aydınlık derken karanlığın ortaya çıktığı yer...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seni seviyorum ama bana ait değilsin. ~Corpse Bride~
Gözlerimi açtığımda duvar değil saç görüyordum. Görüntü biraz daha netleştiğinde karşımda Erva duruyordu. Şaşkın bakışlarla etrafımı inceliyordum. Siyah perdeli karanlık bir odada grilerle çevrili bir yatakta yatıyordum. Hemen doğrulup kalktığımda karşımda duran ayaklı aynayı görmem bir olmuştu. Birden görüntüler zihnimde canlanmaya başladı. Yerde kırmızı bir gölet vardı ama boya olamayacak kadar koyu bir kırmızıydı, biri yere oturmuştu karanlıktan kız mı yoksa erkek mi olduğunu anlayamıyordum. Etrafındaki kırılmış ayna parçaları üzerlerindeki kırmızı sıvının kan olduğunu anlamıştım. Yavaşça ayağa kalkıp ona doğru yürüdüm. Yerde bayılmak üzereyken yüzünü görmeyi başarabilmiştim. Erva'nın sesi uğultu gibi geliyordu. Dehşetle gözlerimi açıp çığlıklar eşliğinde odadan çıkıp merdivenlere yönelmiştim. Merdivende bir adım atmamla dengemi kaybetmem bir oldu -zaten dengesizim- ama birisi beni kolumdan tutup son anda kendine doğru çekmişti. Karan'la aramızda çok az bir mesafe vardı. Ben dehşetle ona bakarken; o, şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Birden ona sarılıp bağırmaya başlamıştım.
-Gitsin!
-Kim gitsin Gece?
-Odadaki. Yerde yatan.
-Tamam. Gel beraber kovalım onu.
Odaya doğru ilerlerken ellerimin titremesine engel olamıyordum. Karan bunu fark etmiş olacak ki ellerimden tutmuştu ama o bile fayda etmiyordu. Odaya girdiğimizde Erva'dan başka kimse yoktu? O da şaşkın şaşkın bize bakıyordu. Karan'ın ellerimi tuttuğunu fark etmemle ellerimi geri çekmem bir olmuştu.
-Oradaydı.
-Burada biri yok Gece.Sadece Erva var.
-Oradaydı.
-Kimi gördün? Tanıdığın birisi mi?
-Evet. Çok yakından tanıyorum.
-Kim?
Erva'da suskunluğunu bozmuş beni bu sorudan kurtarmıştı.
-Uyandığı gibi aynaya baktı ve kaçtı.
Karan elinden geldiği kadar ortamı yumuşatma edasıyla espirisini yaptı.
-Kendinden korktu herhalde
Bu odada beni boğan bir şeyler vardı. Buradan kurtulmak istiyordum. Birden aklıma gelmişti ben neden buradaydım? Odanın kapısının önünde oturmuş şoku atlatmaya çalışırken Erva'yı Karan geçirmişti. Kızıda korkutmuştum aferin Gece. Karan merdivenlerden yukarı çıkarken beni yerde bulduğuna şaşırmamıştı. Az önce odadayken yaşananlardan sonra o da odaya girmeyeceğimi anlamıştı. Yanıma oturup hiç konuşmadan bana bakıyordu. Olayları çözmeye, beni anlamaya çalışıyordu. Sessizliğin ipleri bendeydi.
