Κεφάλαιο 20

312 32 0
                                    

Πήγε ήδη 7:30. Αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε. Ο Πέτρος μπήκε για μπάνιο κι εγώ άρχισα να φτιάχνω τα μαλλιά μου. Να πω την αλήθεια, είναι χειρότερος από εμένα! Πρώτη φορά βλέπω άντρα να αργεί στο μπάνιο! Ενώ ίσιωνα τα μαλλιά μου, μπαίνει στο δωμάτιο ο Πέτρος. Φορούσε μόνο μια πετσέτα. Το κορμί του ήταν μούσκεμα. Οι κοιλιακοί του φαίνονταν τόσο υπέροχοι και τα τατουάζ του στόλιζαν το σώματα του. Γυρνάω και συνεχίζω να ισιώνω τα μαλλιά μου. Πλησίασε κοντά μου και πήρε την ισιωτική από τα χέρια μου.

-Μπα, τώρα σε έπιασαν οι ντροπές, μου είπε χαμογελώντας και ξεκίνησε να με φιλάει στο λαιμό.
-Είσαι μούσκεμα φύγε, θα χαλάσεις το μαλλί,του είπα παιχνιδιάρικα και πήρα την ισιωτική από τα χέρια του.
-Κάτσε να σκουπιστώ, είπε και έβγαλε την πετσέτα του.

Αμέσως γύρισα το βλέμμα μου. Ντράπηκα τόσο πολύ. Κοιτάζοντας στο καθρέφτη αντίκρισα την...πίσω μεριά του καλλίγραμμου κορμιού του. Αφήνω την πρέσα και βγαινω έξω.

-Πάω να ντυθώ σιγά σιγά, του είπα κοιτώντας στο πάτωμα ενώ έφευγα.

Βγαίνω έξω από το δωμάτιο και συνειδητοποιώ πως ξέζασα να πάρω τα ρούχα. Μπαίνω με κλειστά τα μάτια στο δωμάτιο.

-Τα ρού.., δεν πρόλαβα να πω και σκόνταψα.
-Άνοιξε τα μάτια. Φοράω παντελόνι.

Κι όντως φορούσε. Το δωμάτιο όλο μοσχοβολούσε το αποσμητικό του. Παίρνω τα ρούχα και πάω στο μπάνιο. Ετοιμάζομαι γαι μιση ώρα και βγαίνω έξω. Με περίμενε στο σαλόνι. Θεέ μου είναι τόσο όμορφος. Πόσο του πάει το μαύρο σακάκι. Μου χαμογελάει και που κλείνειντο μάτι. «Η πιο όμορφη είσαι.. Άντε πάμε»

Αυτό το βράδυ ήταν το καλύτερο. Πήγαμε σε ένα εστιατόριο να φάμε. Μεταά κάναμε μια βόλτα στην πόλη. Το σπίτι ήταν στο κέντρο και έτσι δεν χρειαστήκαμε κάποιο μέσο μεταφοράς.

Τα πόδια ξεκίνησαν να πονάνε, αφού φορούσα 12ποντες γόβες.
-Πέτρο, πονάνε τα πόδια μου πάμε σπίτ..
-Πάμε, ούτε πρόλαβα να ολοκληρώσω την φράση και με είχε πάρει ήδη αγκαλιά.

Το σπίτι είναι μονο μερικά μέτρα μακριά. Δεν χρειάζεται να με κουβαλάει πολλή ώρα. Γιατί να τον αγαπώ τόσο;! Είναι τόσο σημαντικός. Από την μέρα εκείνη στο λςωφορείο μέχρι τώρα πάντα θα υπάρχει κάτι να με ελκύει σε αυτό το άτομο. Φτάνοντας στο σπίτι με ξαπλώνει στον καναπέ, μου βγάζει τις γόβες και ξεκινάει να μου κάνει μασάζ στα πόδια. Τα χέρια του σταδιακά ανέβαιναν όλο και πιο πάνω και εκείνος όλο με πλησίαζε. Ώσπου τα χείλη του βρέθηκαν με τα δικά μου. Τοποθετει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και αισθάνομαι να μου βγάζει το φόρεμα. Έβγαλε κι εκείνος το σακάκι και το πουκάμισό του. Με πήρε αγκαλιά και πήγαμε στο κρεβάτι.

Ήταν μια βραδιά πάθους και ηδονής. Δεν ξέρω αν βιαστίκαμε. Βαρέθηκα να κάνω πάντα το σωστό χωρίς να κάνω κάτι που να με χαροποιεί. Για πρώτη φορά νιώθω πληρης. Το πρωί ξυπνήσαμε αγκαλιά. Ξύπνησα πρώτη εγώ γιατί είχα μάθημα. Δεν ήθελα να τον ξυπνήσω. Κοιμόταν τόσο ωραία. Οι ηλιαχτίδες φώτιζαν το πρόσωπό του. Τα υπέροχα χαρακτηριστικά του. Πάω να σηκωθω.

-Μείνε κοντά μου, σε θέλω, μου είπε, τον φίλησα στο μέτωπο και σηκώθηκα για την πρώτη μέρα στο Πανεπιστήμιο.

(Hello! Ελπιζω να σας αρεσει η εξελιξη της ιστοριας! Αν σας αρεσει χαριστε το αστερακι σας! 💜)

Να μ' αγαπάς...Where stories live. Discover now