Κάθομαι στο σαλόνι και χαζεύω στο κενό. Η ώρα έχει πάει ήδη 00.00 και εξακολουθώ να κάθομαι μόνη μου στο σαλόνι. Δεν ξέρω τι ενδιαφέρον υπάρχει σε αυτό. Αρχίζω να χαϊδεύω την κοιλιά μου. Μα τι λέω. Δεν υπάρχει πια το πλασματάκι που θα με έκανε χαρούνη. Εγώ φταίω. Εγώ το σκότωσα με την δυστυχία μου. Πιάνω μια πρόχειρη κορνίζα που είμαι εγώ, η μαμά, ο Γιάννης και φυσικά ο μπαμπάς. Πόσο ευτιχισμένει ήμασταν πριν 13 χρόνια. Τις σκέψεις μου διέκοψε ο Πέτρος χαϊδεύοντάς μου τον ώμο.
-Η ζωή προχωράει, αν δεν πεθαίνε τώρα θα πέθαινε στο μέλλον. Συνεχίζουμε τις ζωές μας και πάμε παραπέρα.
-Πέτρο είμαι κουρασμένη. Δεν θέλω να ανοίξω αυτή τη συζήτηση. Η μαμά;
-Κοιμήθηκε.
-Ωραία
-Θες να πάμε μια βόλτα;
-Οχι.
-Γαμώτο δεν θέλω να σε βλέπω έτσι. Είναι δύσκολο το καταλαβαίνω, αλλά...
-Πάω για ύπνο, τον διέκοψα και πήγα στο δωμάτιό μου.
Ανεβαίνοντας στο δωμάτιο άκουσα μία κλήση από το κινητό μου. Ήταν απόκρυψη. Το σηκώνω, αν και δεν συνηθίζω να το σηκώνω σε αποκρύψεις.
-Παρακαλώ.
-Συλλυπητήρια. Λυπάμαι πολύ πραγματικά. Ερμιόνη., είπεμκαι το έκλεισε.
Σαφώς και λυπήθηκε που πέθανε ο άνθρωπος που τις έδωσε τα λεφτάκια που χαίρεται τώρα. Τελικά πόσο θράσος τολμούν να έχουν ορισμένοι άνθρωποι.
Ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου παραπατάω και εκείνη την ώρα με πιάνει ο Πέτρος.
-Θα χτυπήσεις.
-Νυστάζω.
-Κοιμήσου.
-Ρε Πέτρο γίνε πιο ρομαντικός!
-Κοιμήσου με αναμένα κεράκια;!
-Πωω τι κάθομαι και συζητάω μωρέ μαζί σου, του είπα και κατευθήνθηκα στο κρεβάτι μου.
-Έλα μωρέέε ψαράκι σε πειράζω, μου είπε και με πήρε αγκαλιά φιλώντας τον λαιμό μου και ξαπλώσαμε μαζί στο κρεβάτι.
(Και ναι ο επίλογος στη συνεχεια..)
YOU ARE READING
Να μ' αγαπάς...
RomanceΗ Ηρώ μόλις τελείωσε το σχολείο και πέρασε Γυμναστική Ακαδημία στα Τρίκαλα. Τι θα γίνει όταν γνωρίσει τον Πέτρο και θα της ανατρέψει κάθε ενδεχόμενο, που πίστευε για εκείνον; Θα πέσουν και οι δύο στην πλάνη του έρωτα ή θα μισήσουν ο ένας τον άλλον μ...
