Elini kaldırıp parmak uçlarıyla suratıma dokunduğunda etrafımızdaki her şey hareket etmeyi kesti. Dokunduğu her yere, bin yıllık acımı iyileştiren bir tedavi gibi geliyordu. Şair değildim, şiir yazamazdım ama bu şiir yazmak gibi değildi. Bir şiiri s...
ilk defa şu resim şeysini kullandım, garip hissediyor ve yorum bekliyorum. kafamdaki peter'ı göstermemek için çok savaştım, hayal gücünüze kalsın istedim ama kendimi tutamadım, üzgünüm... bir yazar olarak kabul edilmeyecek bir hata yaptım ama inanın gifleri görünce tutamadım kendimi.
-
-38 gün önce
Hali hazırda yaşadığım gecenin anılarını aklımdan silemiyordum. Sadece biraz dağıtmaya ihtiyacım olduğu gerçeğini beynime kabullendirmekte zorlanıyordum. Öyle ki, dün gece Marla'yı çok daha tutkulu öpmeye çalışmıştım ama hayır, işe yaramamıştı.
"Morgana?"
Kafamı kaldırıp yüksek tavanlı salonun duvarına asılmış devasa saate baktım. 01:23.
"Birileri eve yirmi üç dakika gecikti sanırım."
Muhtemelen uyumayıp onu beklediğimin ve biraz da gecikmesini kıskandığımın mutluluğuyla gülümsedi. Rahatlamış gülüşünün altında yatan beni hala seviyor olduğu gerçeğiyle ısındım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ve sen bu yüzden mi içiyorsun?" diye sordu ceketini çıkardıktan sonra yanıma otururken. Cevabımı beklemeden, tütünle karıştırmadan sardığım ota uzanıp bir nefes çekti. Onu izledim. Birkaç nefes de olsa, bana eşlik ederken her zaman seksiydi. Özellikle üzerinde şık gömleği ve tamamlayan kravatı varken, kesinlikle karşı koyulmazdı.
"Günün nasıl geçti?" diye sordum, ona ayırdığım viski bardağını doldururken.
"Her zamanki gibi, olağan dışı hiçbir şey olmadı ama belli ki bu gece bizim için uzun sürecek."
Gülmeyi hiç planlamamıştım ama kahkaha attım. Alışmıştı, ne zaman otu tütünle karıştırmayıp yanında viski içsem, anlatacak bir şeylerim olurdu.
"Çok da uzun değil." dediğimde bardağını alıp geriye yaslandı.
"Anlat, miniğim."
Ona olan nefretimi asla bastıramadığım babamın rolünü üstlendiğini hatırlatan hitabı yüzünden derin bir nefes aldım. Üzerimdeki tek kozu, bana tamamen babam gibi davranmasıydı ve işin kötüsü, bunu hak ediyordu. Lanet olsun ki bu kozu oynamayı sonuna kadar hak ediyordu. Tanıştığımız günden bu yana, birbirimizden çekinme ve sonrasında aşık olma sürecimiz de dahil hiçbir saygısızlığı olmamıştı. Birbirimizi böyle sevmeye başlamadan önce bile, yapayalnız yürüdüğümü sandığım taşlı yollarda hep yanımda olduğunu hissettirmişti.
"Biriyle tanıştım." dedim her zamanki cümleye girişimle. Zavallım, hep biriyle tanışıp gençlik heyecanlarımı kovalayışımı dinlerdi. Bu cümleyi her kurduğumda içinin titrediğini bilirdim. Kendi cinsime de ilgi duyduğum için, yeni biriyle tanışmak ilişkimiz adına cinsiyet gözetmiyordu ve o her defasında "gerçek aşk"ı bulmamdan korkuyordu. Gerçek aşk zırvalığını asla anlayamacaktım. Ona aşık mıydım, bilmiyorum bile. Onu seviyordum, yanında mutluydum, bana yaşadığımı hissettiriyordu ve çok daha iyisi, ona muhtaç ve minnettardım.
