Are you kidding!?(one direction fanfictie)

Ik ben niet gek hoor

LIAMS P.O.V.

Vandaag hebben we een interview, de eerste zins Jasmine bij ons is gekomen. We hebben het interview rond 5 uur en gelukkig mag Jasmine mee. Ze zit niet bij ons, maar staat gewoon back stage. Ik loop door het huis, zoekend naar mijn telefoon. Het is nu twaalf uur, dus we moeten zo weg. Ik loop de woonkamer in en zie daar mijn telefoon op tafel liggen. Ik pak hem hoofdschuddend en wend me tot Jasmine, Niall en Louis die op de bank zitten.

'Jongens, wie had mijn mobiel? Hij lag hier net echt niet hoor.' Zeg ik streng.

'Ik had hem niet.' Zeggen Niall en Louis gelijk. Ik wend me tot Jasmine, wachtend op een antwoord. Ze kijkt verbaasd op.

'Je zei jongens, maar oké. Ik had hem niet en Niall en Louis ook niet. Harry had hem, en ik zou als ik jouw was maar niets achter de bank gooien.' Zegt ze ongeïnteresseerd. Ik knik en trek mijn schoen uit. Ik gooi hem met een prachtige boog achter de bank, en ik hoor iemand kreunen. Harry staat op en kijkt Jasmine kwaad aan.

'Moest dat nou?' Vraagt hij geërgerd aan Jasmine.

'Het is gewoon saai. Ik bedoel, jij pakt zijn mobiel, hij jou tablet en dan pakken jullie allemaal elkaars spullen en is iedereen alles kwijt. Dit is simpeler. Nu pakken jullie alleen mij terug en dat is heel wat makkelijker.' Legt ze uit. Ik schud grinnikend mijn hoofd en geef haar voorzichtig een knuffel. Ze glimlacht als ik haar los laat. Jasmine staat op en loopt naar de meter die we op de muur achter de bank hebben opgehangen. Hij is een meter lang en staat voor hoever Jasmine is met de depressiefiteit. Hij is een meter lang en er is ondertussen al 14.5 cm afgestreept. Jasmine streept er weer een halve cm bij, en draait zich blij om. Ik steek mijn duimen op, netzoals de anderen. Zayn komt ook binnen en geeft haar vrolijk een knuffel. Ze knuffelt vrolijk terug en gaat naar de keuken. Iedereen is er aan gewend dat Jasmine lunch kookt en de hele tijd taarten bakt. Zijzelf vindt het leuk en doet het ook omdat ze het zo leuk vindt. Ik loop naar de keuken en kijk naar Jasmine.

'Hee, wat maak je schat?' Vraag ik haar.

'Ehm, een hartige taart en een normale taart. Hoezo pap?'

'Ik ben gewoon nieuwsgierig. En ik wil dat wel eens van je leren, dat taartenbakken. Ik vind het knap.' Ze lacht zachtjes.

'Oow, oké. Ehm welke taart wil je het eerst de hartige of de zoete taart?'

'Hartig, denk ik. Ja, doe maar hartig.' Jasmine knikt en pakt bladerdeeg en groentes.

'Ehm, eerst de groentes snijden. Het is het lekkerste qua structuur als je alles ongeveer even groot snijdt. Maar ehm, doe jij de paprika's en de aubergine, dan snijd ik de wortels en knollen.' Stelt ze voor. Ik knik dat het goed is en ga achter de snijplank staan. Ze geeft me een groot mes aan en pakt zelf een mes wat net een slag groter is. Ik begin rustig te snijden en gooi alles in de bak. Na een tijdje hoor ik Jasmine haar adem in houden. Ik kijk op en zie haar met jaar linker ringvinger in haar mond staan.

'Jas, wat is er?' Vraag ik bezorgd.

'Uk hewp in mijn vingher gesneden.' Zegt ze met haar vinger nog in haar mond.

'Je hebt in je vinger gesneden? Oké, wacht hier ik pak de verbandtrommel.' En ik ren de woonkamer in. Daar zie ik iedereen raar kijken.

'Jas heeft in haar vinger gesneden, Lou en Zayn niet naar binnen, het bloed erg.' Iedereen knikt en Harry loopt snel met me mee. Jikke zit ondertussen vrolijk op het keukenblad te neuriën.

'Jasmine, waarom zo blij?' Vraagt Harry verbaasd.

'Waarom nie? Het is maar een klein sneetje hoor.' Zegt ze. Ik haal mijn schouders op en open de verbandtrommel. Harry en ik kijken even en pakken dan toch een rolletje verband. Jasmine haalt haar vinger uit haar mond en we zien de snee. Hij zit helemaal over de breedte van haar vinger. Hij staat ook nog open, dus hij is aardig diep.