It's Pink. -Discontinued-

Chapter 6

Mesalina's Pov.

Σηκώθηκα, κοίταξα το παράθυρο ήταν πρωί Δευτέρας και αντί να ετοιμάζομαι εγώ κοιμόμουν παρέα με τον Χάρρυ στο κρεβάτι του. Πρώτη φορά κοιμήθηκα με "πελάτη" στο ίδιο κρεβάτι.Σηκώθηκα σιγά για να μην χρειαστεί να του εξηγήσω για ποιο λόγο φεύγω πρωί. Μου είχε αφήσει ρούχα και παπούτσια. Πήρα τηλέφωνο από το σταθερό του.. Θα του έγραφα σημείωμα για να μη ανησυχεί. Πήρα τον Βαλάντη, τον "προσωπικό" μου ταξιτζή."Εγώ είμαι μη με βρίσεις." "Χρόνια και ζαμάνια Λίνα!" χαμογελάω παρόλο που δεν με βλέπει "Έλα νυχτερίδα* είμαι λίγο πιο κάτω από το μαγαζί της Zoe. Θα μπορέσεις να έρθεις στο παρκάκι?" Άκουσα ένα μμμ και έτσι το έκλεισα και  άρχισα να ψάχνω για στυλό και χαρτί. Βρήκα μερικά στο κομοδίνο δίπλα από τον κοιμισμένο Χάρρυ. Έδειχνε σαν να μην είναι το αθώο αγόρι στο στριπτιτζάδικο. Ένιωθα κάπως αλλά δεν είναι δική μου δουλειά. Του χάιδεψα απαλά το μάγουλο και άρχισα να γράφω..

" Αγαπητέ Χάρρυ. Ευχαριστώ για την υπέροχη νύχτα που μοιράστηκα μαζί σου. Την ζεστασιά του κορμιού σου μέσα στο δικό μου. Το πως με άγγιζες, ο τρόπος που έλεγες "μωρό μου", ο βίαιος τρόπος που έμπαινες μέσα μου έδειχναν έναν άντρα έμπειρο. Δεν είχες μόνο εσύ πρώτες φορές σήμερα ωστόσο. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος μου μίλησε τόσο γλυκά, η πρώτη φορά που κάποιος με φίλησε τόσο τρυφερά, η πρώτη φορά που πήγα με παρθένο, η πρώτη που φορά που κοιμήθηκα με κάποιον στο ίδιο κρεβάτι. Μου βγάζεις ένα πόθο και μια φλόγα. Θα ήθελα να το συνεχίσουμε αλλά δυστυχώς είμαι μια από αυτές τις κοπέλες που πληγώνουν, και δεν θέλω να χαλάσω το δικό σου χαμόγελο. 

Τις καλύτερες ευχές μου

Μεσαλίνα, (μπορείς να με φωνάζεις και Λίνα.)

Υ.Γ. Πήρα ένα τηλέφωνο από το σταθερό σου ελπίζω να μην σε πειράζει, επίσης έφυγα από το παράθυρο. Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τα ρούχα. 

Φιλιά."

Το άφησα δίπλα από την μεριά που κοιμήθηκα και τον σκέπασα. Φίλησα απαλά τα χείλη του για μια τελευταία φορά. Ένιωθα μια μικρή θλίψη βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Τέλος πάντων. Χτένισα λίγο τα μαλλιά του και έφυγα. Βρήκα ένα παράθυρο το άνοιξα και βγήκα έξω, άρχισα να τρέχω προς το παρκάκι και όταν έφτασα το Βαλάντης ήταν ήδη εκεί. Μπήκα μέσα τον αγκάλιασα και του λέω "Πρώτα στο διαμέρισμα και μετά πανεπιστήμιο." σε χρόνο ντε τε είχαμε φτάσει στο διαμέρισμά μου. Κατέβηκα γρήγορα πήρα την τσάντα μου και άλλαξα. Κατέβηκα γρήγορα και πήγαμε στο πανεπιστήμιο όπου σπούδαζα. Φίλησα την νυχτερίδα* μου (* τον φωνάζαμε νυχτερίδα όλες από το Zoe's Can- Can γιατί είχε δηλώσει πως θα είναι ο "μεταφορέας μας" 14/7)στο μάγουλο χαμογέλασε περίμενε να βγω και μετά από κλάσματα δευτερολέπτων έβαλε μπρος και έφυγε. Πήγα στο πρώτο μου μάθημα. Θρησκευτικά. Καλή μου νύχτα.

Συγγνώμη είναι μικρό το ξέρω απλά δεν προλαβαίνω ιδιαίτερα αυτές τις μέρες. Hope you like it baes! Μέχρι το πρωί το υπόλοιπο του Chapter 6 θα βρίσκεται στις ειδοποιήσεις σας <3.