HAYALLER HAYATLARI BULUNCA

1

Haziranın sonları... Antalya geçen sene olduğu gibi bu sene de yazdan bezdiriyor. Ama bu benim umrunda bile değil. Ben sadece bağıra bağıra şarkı söylemek istiyorum. Antalya'ya taşınalı bir buçuk yıl oldu nerdeyse. Babamın şirketinin Ankara'dan taşınması beni arkadaşlarımdan ve okulumdan uzaklaştırmıştı, gerçi ne kadar arkadaşım varsa...
Bu gün evde temizlik günü. Ne yapıp etmeli bugün kaçacak bir yer bulmalıyım.
- Alo nerdesin ? Hemen bi bahane bul gel götür beni burdan temizlik var!
- Sana da merhaba tatlım ah, teşekkür ederim çok iyiyim. Kızım ne bu telaş bi sakin ol.
- Ay patlayacağım çok bunaldım hem bugün başvuru tarihinin son günü.
- Ne başvurusu ?
- Of Bensu söyledim ya İstanbul'daki şarkı yarışması.
- Ailenin izin vermediğini de söylemiştin ama.
- Ya bırak şimdi bunu gel kurtar beni.

Performans ödevi bahanesiyle kurtuldum. Kahretsin ki ailemi ikna edemedim. Bugün başvuru tarihinin son günü ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Evden aceleyle çıktım. Kaçtım diyelim. Bazen çok bunalıyorum, ailemin saçma baskıları beni hayattan soğutuyor. Okulda birkaç arkadaşım dışında yalnız hissetmemi engelleyen hiçbir neden yok. Ama ben bugün çılgınca bir şey yapacağım.

- Oo İrem hanım yine neyin peşindesiniz?
- Bunu ne kadar çok istediğimi biliyorsun. Artık hiçbir şey umrumda değil.
- Ne demek istiyorsun sen? Aklından ne geçiyor senin?
- Kaçacağım burdan. Bu gece İstanbul'a gidiyorum.
- Ne ?!