Jimin'in Ağzından
Yataklarımıza uzanıp tavanı seyrederken Tae konuştu:
"Hatamı düzelteceğim Jimin, sana onu getireceğim. Bana tekrar güvenmeni sağlayacak her şeyi yapacağım."
"Işığı kapatmakla işe başlayabilirsin."
♚♚♚
"Nasıl yaşadığı yeri bilmezsin?! Ya Seul'da yaşamıyorsa?! Sana inanmıyorum Jimin!"
"Bana bağırma! Zaten senin yüzünden bu haldeyiz."
Karşılıklı koltuklara oturup sessizce düşünmeye başladık.
"Onu özlüyor musun?"
"O kadar güzel hissettiriyordu ki Tae, özlenmeyecek gibi değil."
Yazarın Ağzından (ilk kez adsfgd)
Tae kapıyı tıklatıp içeri girdi, en saygılı halini aldı ve 90 derecelik açıyla eğildi.
"Başkanım benim geçenlerde bestesini yaptığım şarkı Jimin'in telefonunda kaldı, izniniz olursa onu alabilir miyim? Sadece 5 dakika."
"Tamam, sadece 5 dakika."
Taehyung telefonu aldığın da mutluluktan içinde havaifişekler patlıyordu. Ciddi yüz ifadesini bozmamaya özen göstererek tekrar 90 derecelik açıyla eğildi ve dışarı çıktı.
Hızlıca hareket etmeliydi, hemen telefonu açma tuşuna bastı, telefon açılırken önceden hazır ettiği kalem ve kağıdı çıkardı. Telefon açıldığında Soomin'den gelmiş onlarca mesaj olduğunu gördü ancak bunlara bakacak vakti yoktu. Hızlıca rehberi açıp telefon numarasını kağıda yazdı. Kağıdı cebine tıkıştırdı ve başkanın odasına geri döndü.
"Teşekkürler başkanım."
Pratik odasına gidip yere oturdu. Buruşmuş kağıdı cebinden çıkardı, sayıları telefonuna tuşlamaya başladı. Aramaya bastı, telefonu kulağına götürdü.
"Alo"
"Jimin ölüyor hemen buraya gel!"
Cümleyi bitirdikten sonra ne diyorum ben dedi Taehyung kendi kendine. Ölüyor da ne demek?
"Ne?! Ne demek ölüyor?! Sen kimsin?!"
"Yani ölüyor derken aşk acısından ölüyor."
Tae yine bir pot kırdığını düşündü, Jimin bu kıza aşık olduğunu söylemiş miydi ki?
"Aşk acısı mı? Bu durumun benimle bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum"
"Bana bak yelloz! Arkadaşım senin yüzünden üzgün, hemen buraya gel!"
❍❍❍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
JUST FANGIRL | Park Jimin
FanfictionHayatımın en kötü günlerini geçirirken sen beni iyileştirdin Park Jimin. Senin bundan haberin yoktu, beni tanımıyordun ama bilgisayar ekranından gördüğüm gülümsemen her şeyi unutmamı sağlıyordu, tüm kötü anılarımı... ~Az miktar da Vhope içerir~