4.

232 12 2
                                    

(Vanuit Laura)

"O damn... I can't do this anymore..." Zuchtte ik toen ik voor de zoveelste keer van de hoge legger viel. Ik haatte de brug nog steeds. Stomme ongelijke leggers... "Don't worry Laura. You want to much. You didn't do this for two years, so this is normal. Keep holding on." Stelde Ron me gerust. Ik knikte en zuchtte diep. "Once again?" Vroeg ik toen. Ron keek me even aan. "You need to rest girl." Was zijn antwoord. "Not once?" Vroeg ik toen. Ron glimlachte. "Aright, once again. Keep calm girl." Ik knikte en sprong naar de lage legger. Dit keer ging het een stuk beter dan de eerste paar keren. "I told you, you can do this. Don't worry, we need to do it slowly." Zei Ron. Ik knikte en zuchtte. "I realise how badly I want this... I missed gymnastics." "I know girl, I missed you. You are amazing, but your health is the most important. We don't want injuries." Ron keek bezorgd bij de woorden die hij uitsprak. "No, I'll be careful, I promise." "Laura!" Hoorde ik ineens. Ik draaide me om en zag Ilse in de deuropening staan. "Ilse!" Riep ik blij. Ik liep op haar af en gaf haar een dikke knuffel. "Ik dacht dat je pas om 5 uur zou landen." Zei ik. Ilse lachte. "Ik wilde je verassen." Ik glimlachte en gaf haar nog een knuffel. "Ilse!" Riep Ron blij. Ilse lachte en liep naar hem toe. "That's a long time ago!" Zei ze vrolijk. Ron knikte en gaf haar een knuffel. "How are you doing?" Vroeg hij toen. "Good! And you!" "Good, still married?" Vroeg Ron met een lachje. Ilse knikte lachend. "Yes, still married." Ik keek naar de balk. Wat zou ik het graag nog een keer proberen... Gewoon een salto, of twee. Ik had net een uur op dat ding gestaan en ik had zelfs mijn oude afsprong weer gedaan (gelukkig geen nek gebroken). Ik wilde dit zo graag...

"Ik word er zo boos van dat het niet meteen lukt..." Zuchtte ik. Ilse en ik zaten samen in het parkje. "Maar het gaat toch al best goed? Je bent nog maar een week weer aan het turnen he." Zei Ilse. Ik knikte. "Je kent me." Ilse glimlachte. "Ja, jij wilt meteen weer de beste zijn en je accepteert het niet als iets niet lukt." Ik knikte lachend. "Maar ja, alles is anders nu." "Wat is je doel?" Vroeg Ilse toen. Ik haalde mijn schouders op. "Ik wil weer wedstrijden doen over een tijdje, en misschien de nationals?" Zei ik. Ilse knikte. "Dat is een haarbaar doel toch?" "Ja, hopelijk wel. Ik ga er alles aan doen om het te halen." Ilse grinnikte. "Ik ben ook niet anders van je gewend."

COMMENTS?
TIPS?

Becoming an American girl... Part 2 :)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu