(Vanuit Laura)
De volgende ochtend kreeg ik een appje van Ron. Ik moest rustig aan doen vandaag, anders zou ik me blesseren. Ik besefte dat hij gelijk had en appte terug dat ik morgen kwam trainen. Toen liet ik me weer terug op mijn bed vallen. Niet trainen vandaag... Jammer. Niet dat ik niet moe was, maar ik wilde dit gewoon zo graag...
Toen ik even later beneden kwam zaten Bart en Ilse met mijn ouders aan de keukentafel. "Hey, jullie zijn vroeg!" Zei ik verbaasd. Mijn moeder lachte. "Het is 11 uur schatje." Ik keek geschrokken op de klok. "Heb ik zolang geslapen?" Vroeg ik. "Ja, maar dat is wel goed volgens Ron. Hij belde vanmorgen en hij zei dat je moet rusten." Zei mijn moeder. "Jaja." Zuchtte ik. "En wij zijn hier gewoon voor de gezelligheid." Zei Ilse. Ik lachte. Op dat moment kwam Tom binnen, mijn broer. "Hey zusje!" Zei hij vrolijk. "Sinds wanneer ben jij zo vrolijk?" Vroeg mijn vader plagerig. "Sinds de nieuwe lading eerste jaars meiden weer is aangekomen." Grinnik ik. "Laura, doe normaal." Zegt Tom. Ik lach en schud mijn hoofd. Mijn broer en college girls, geweldig.
"Hoe is het tussen jou en Drake eigenlijk?" Vroeg Ilse. We liepen samen een rondje. "Wel goed volgens mij." Zei ik. Ilse glimlachte. "dat klinkt niet heel overtuigend." Ik zuchtte. "Ik weet het niet zo goed. Sinds ik weer train zien we elkaar veel minder vaak en dat is gewoon jammer." Ilse knikte. "Dat snap ik wel, maar het komt wel goed." "Ja, vast wel. En hoe gaat het tussen jou en Bart?" Vroeg ik. Ilse glimlachte. "Goed." Ik lachte. "Ik had niet anders verwacht." "Maar ik heb wel veel stress over van alles de laatste tijd, dus dat levert nog wel eens ruzie op." Zei Ilse. "Hoe het goed Ils." Zei ik. Ilse knikte. "Komt helemaal goed."
JE LEEST
Becoming an American girl... Part 2 :)
FanfictionTwee jaar na de Olympische spelen besluit Laura de draad weer op te pakken. Maar, kan ze ooit wel weer zo goed worden als ze ooit was? Gelukkig kan ze altijd terecht bij Ilse. Zij is nog steeds haar steun en toeverlaat. Maar, ook Ilse twijfelt over...