(Vanuit Laura)
Het was drie weken later en Ilse en Bart waren in Nederland. Mijn vader had ik ook niet meer gesproken. Het voelde toch wel gek. Ik zag hem eerst elke dag, en nu nooit meer. Het voelde gewoon zo raar dat hij nooit van me heeft gehouden... Mensen zeiden dat dat niet waar was, maar zo voelde het voor mij wel. Nu zat ik met mijn moeder op de bank. Tom was weg en ik was net terug van training. "We kunnen naar Nederland gaan. We zijn voor papa hierheen gegaan, dus eigenlijk kunnen we zo terug." Zei mijn moeder na een tijdje. Ik keek haar geschrokken aan. Natuurlijk miste ik iedereen in Nederland verschrikkelijk, maar ik had hier nu een heel leven opgebouwd! "Dat gaan we niet doen hoor lieverd, maak je geen zorgen." Zei mijn moeder snel toen ze mijn geschrokken gezicht zag. Ik haalde opgelucht adem. "Gelukkig. Maar inderdaad, we zijn voor papa naar Amerika verhuisd." Mijn moeder knikte. "Wat ik allemaal wel niet voor die man heb gedaan." Ze keek verdrietig bij de woorden die ze uitsprak. Ik zuchtte en keek weg. Ik wilde niet dat mijn moeder zag dat ik ook verdrietig was. Dat kon ze er al helemaal niet bijhebben nu. "Maar lieverd, we slaan ons er wel doorheen." Zei mijn moeder, die dus duidelijk merkte dat ik wel degelijk moeite had met deze situatie. Ik knikte en glimlachte even. "Trouwens, Drake belde. Hij vroeg hoe het met ons was." Zei mijn moeder. Ik glimlachte. "Lief. Wat is het toch ook een schatje." Mijn moeder lachte. "Wat?" Vroeg ik. "Je straalt nog steeds helemaal als je over hem praat." Verklaarde mijn moeder waarom ze moest lachen. "Owh, echt?" Grinnikte ik. Mijn moeder knikte.
(Vanuit Ilse)
Ik hoorde de laatste tijd van heel veel vrouwen om me heen dat ze bedrogen waren door hun man. Ik schrok er nogal van, maar ging er vanuit dat ik niet met deze trend mee ging doen. Dit keer zat een vriendin van me huilend tegenover me op de bank. "Ja, hij is er gewoon vandoor..." Snikte ze. "Heeft hij zelf zijn koffers gepakt?" Vroeg ik. "Nee, ik heb hem het huis uitgeschopt!" Oh, oke... Toen mijn vriendin weg was plofte ik op de bank. "Ze was wel overstuur of niet?" Vroeg Bart toen hij naast me kwam zitten. Ik knikte. "Ja... De zoveelste die bedrogen is door haar man, het lijkt wel een trend." Bart sloeg zijn arm om me heen. "Flik het niet." Zei ik fel tegen Bart. Hij begon te lachen. "Nee schatje, natuurlijk niet. Zoiets zou ik nooit doen." Ik glimlachte en drukte een kus op zijn lippen.
JE LEEST
Becoming an American girl... Part 2 :)
FanfictionTwee jaar na de Olympische spelen besluit Laura de draad weer op te pakken. Maar, kan ze ooit wel weer zo goed worden als ze ooit was? Gelukkig kan ze altijd terecht bij Ilse. Zij is nog steeds haar steun en toeverlaat. Maar, ook Ilse twijfelt over...