11.BÖLÜM

30 2 1
                                    

Bardağın masaya koydum ve toparlandım. 

"Sen beni mi takip ediyorsun?"

"Nerden çıktı şimdi?"

"Uff soruma soruyla cevap vermeyebilir misin?"

"Mümkün olmayabilir..."

Ayy cidden nasıl bir cinstir bu ya. Bi ilgili, bi umursamıyo, bi ukala... Sanırım burada daha fazla kalmama gerek kalmadı, hem artık dizinin acısı da geçti diye düşünürken ayağa kalktım ve "Hadi bana müsade..."dedim. Hadi bana müsade ne ya. Kendimi misafirlere gitmiş de kalkmak için müsade istiyorum gibi hissettim. Bu sözümü o da garip karşılama olacak ki yüzüme Aval Aval bakmaya başladı. Sonra da dalga geçerli gibi "Tabii müsade sizindir buyrun."diyerek kapıyı işaret etti ve ardından da büyük bir kahkaha patlattı. Öyle fazla gülmüşü ki bir ara yanağındaki gamze "Heyooo Merhaba. " diye bağıracak mı acaba diye düşünmedim değil. Ben de yüzüme hafiften bir tebessüm yerleştirdikten sonra kapıya doğru yürümeye başladım.

Dışarıya çıktığımda Bilge ve Cemre beni bekliyorlardı. Bu durumu biraz garip karşılamıştım. Bunlar beni takip mi ediyorlardı, ya da üstüme çip mi takmışlardı??? Yüzüme sert bir ifade yerleştirip yanlarına gittim ve "Ne var?!"diye sordum sert bir tavırla. 

"Cemrelere gidiyoruz. Ben bu gece orada kalacağım seni de çağırmak istedik. Nasıl olsa annenler yarın gidiyor. Pijama partisi falan yaparız..."

Açıkçası hü beklediğim gibi bir konuşma olmamıştı. Biraz düşündükten sonra hele şükür normal bir insan gibi arkadaşlarımla pijama partisi yapacağız ,neden olmasın ki diye geçirdim içimden.

"Tamam o zaman ben evden birkaç bir şey alıyor siz gidin."

Heyecanım sesime de fazlasıyla yansımıştı. Kızlar da benim gibi heyecanlarını belli eden bir ses tonuyla "Tamam görüşürüz "dedikten sonra Cemre'nin evine doğru yürümeye başladılar. Ben de eve gittim. Eve girdiğimde valizler kapının önündeyi.  Annem de mutfağı topluyordu. Anneme sarılıp yanağına öpücük kondurduktan sonra Cemre'de kalacağımın haberini verdim.

"Anne biz bugün kızlarla pijama partisi yapacağız. Cemre davet etti."

"Olur  kızım neden olmasın..."

"Babam Nerede? "

"İşi uzamış yarım saate burada olur."

"Tamam o zaman ben odamdayım. Yanıma birkaç bir şey alacağım."

"Tamam kuzu..."

Odama çıktım ve dolabın dan spor çantamı alıp içine pijamalarımı ve yarın giymek için annemin aldığı siyah etek ve üstüne de kırmızı üstüme yapışan bluzümü aldım. Pofuduk pantuflarımı da koydukları sonra fırçası da koyup çantası kapattım. Tam odadan çıkacaktım ki camdan bir ses geldi. Soğuktan veya rüzgârdan olabileceğini düşünerek sesin geldiği tarafa bakmak için kendimi zorlamadım. Ama tekrar odadan çıkmayı denedim ve yine camdan ses geldi. 

Karanlık Korkusu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin