Karanlık Korkusu

13.BÖLÜM

Resmen beni acı çekerek öldürmek istiyorlardı. Sanırım 2 saattir buradaydım ve donuyordum. Dişlerim adeta birbirini kırmak istercesine birbirine çarpıyordu. Ellerimle kollarımı sıvazlarken kapı gıcırdayarak açıldı. Başımı anında kapıya çevirdim. Kapıdan içeri o beni ezecek olan sonra elinden zorla kurtulduğum adam girmişti. Yüzümü anında sert bir ifade kaplamışken adam yanıma oturdu. 

"Yaklaşma!!!"

"Hop sakin ol serçe!!!"

Serçe mi? Serçe neydi ya ayrıca bir de yüzüne eğlendiğini belli eden bir ifade yerleştirmişti. 

"Yaklaşma dedim. Tersim tersdir biliyorsun."

 "Bilmezmiyimm ahahah..."

Ben bu haldeyken nasıl da eğleniyordu. Ona ters ters bakmaya devam ettiğimde fazlasıyla ciddileşti ve ters ters bana bakmaya başladı.

"Neden buradasınız? "

"Onu benim sana sormam gerekmiyor mu? Ayrıca biz???"

"Yan odadaki kız senin arkadaşın değil mi?"

"Ne! Kim"

"Anlaşıldı sen bilmiyorsun. Beni takip et. Kaçmaya çalışırsan kötü olur."

Gözlerini dikmiş bir şekilde bana bakarken kafamı olumlu anlamda salladım. Yüzüne hafif bir sırtış yerleştirdikten sonra " Beni takip et."dedi ve odadan çıktı. Dediğini yaptım ve peşinden gittim. Yandaki odaya girdiğimizde ufak bir çığlık attım. Cemre yerde öylece yatıyordu. Sanki biri ile dövüşmüş ve halsiz düşmüştü. Yüzünde bir sürü morluk vardı ve kolunda faça izleri kanamış, kanı pıhtılaşmıştı. Dizlerimin üstüne çöktüm ve elimi yüzüme kapatıp ağlamaya başladım. Birden dışarıdan çığlık sesleri gelmeye başlayınca başımı kapıya çevirdim. Birisi bir kızı yere doğru itmiş,  kız yere düşmüştü. Bir anda bana yapılanlar aklıma geldi ve koşarak kızın kolundan tuttum ve kaldırmaya çalıştım. Yüzünü bana döndüğünde şoka girdim ve olduğum yerde donakaldım. 

''Bilge!!!''

Bilge'nin gözyaşları yanaklarını ıslatmıştı. Ve çok yıprandığı için ciğerlerini kusarcasına öksürüyordu. 

''Ne yaptınız ona!!!''

Sesim soru sorarcasına değil de daha çok'' intikam soğuk yenen bir yemektir'' dercesine yüksek çıkmıştı.

'' Bana sesini yükseltme. Arkadaşın hak etmiş ki bu duruma getirmişler. Yoksa senin de durumun farklı olmazdı.''

'' Hak etmek mi? Sizin masum insanlara oyuncakmış gibi davranıp onları yıpratma gibi bir hakkınız mı var acaba???''

 Sesim oldukça ima dolu çıkmış olacak ki adamın yüzü anında büzüştü. Bilge'yi yerden kaldırdım ve onun yanında olduğumu gösterircesine sımsıkı sarıldım. 

'' Gülce arkana bak!!!''

Sesi çok kısık çıkmıştı. Bir yandan öksürüp bir yandan konuşmaya çalışsam benim de sesim öyle olurdu herhalde. Endişeli bir şekilde arkamı döndüm ve kafama yediğim darbeyle karanlığa boğuldum.

******

Nasıl korkutucu bir şeydi karanlığın tam ortasında olmak. İnsan büyüyünce bazı korkularını unutur ama en çok korktuğu şeyden bir türlü kurtulamaz derdi dans öğretmenim. Önceden çok büyük bir sahne korkum vardı. Öyle bir korkuydu ki anneme bir hareket göstermeye çalışsam hemen başım döner ve midem bulanırdı. Ama öğretmenim sayesinde bu korkumu atlatmıştım. 

Küçükken karanlıktan tırnak ucu kadar korkmazken şimdi bütün korkum karanlıktı. O karanlığın içinde kaybolmaktı...

Yine çok kısa bir bölüm oldu :( . Zaten farkına vardıysanız 4 gündür yazamıyorum. Umarım gelen bölümleri beğeniyorsunuzdur. Önerilerinizi yorum yaparak paylaşabilirsiniz... <3 <3 <3