Ikaw Na Kaya Talaga? [CURRENTLY EDITING]

Chapter 1 ♥

Kath's POV

Monday na naman. Nakakatamad pumasok. Sana kasi pag pumasok ako, uwian na kaagad para deretso na sa training namin.  Tssss. May magagawa pa ba ako? Kaya 'to. AJA!

Naligo na ako, nagbihis at ginawa lahat ng morning rituals ko. Pababa na ako nung tumunog yung cellphone ko. 

Bessy Julia is calling. 

Accept?

Eh syempre accept naman ako.

Ako: Hello bes?  

Bes: Bes, Papasok ka ba?

Ako: Oo naman, bakit?

Bes: Tinatamad akong pumasok. Tinawagan kita para pag di ka pumasok, di na din ako papasok.

Ako: Ano bey. May training tayo mamaya noh. 

Bes: Ay, shocks. Oo nga pala noh. Sige, bye bes. Ingat. Loveyou. :*

Ako: Same to yow. :)

Toot tooot tooot.

Ibang klase nga naman ang bes ko. TAMAD. parang ako lang, diba? :)

Nga pala, bababa na kasi ako. Nagugutom na ako. :|

"Mi, goooooood morning!" 

"Good morning nak. Dali, kain ka na. Hinihintay ka ni DJ sa labas."

huwwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat?!

Di na lang ako kumibo. Pag kakain ko, I kissed mommy on the cheek. Tas lumabas na ako.

"DJ." 

"Good morning Kath." 

"Bat ka nga pala nandito?"

"Obvious ba? Andito ako kasi sinunsundo kita." 

"Wushu. Tara na nga."

Nag lakad kami papuntang school. Malapit lang naman kasi. Siguro 5 minutes lang ako lalakarin. Tsaka mag-lapitbahay lang kami niyang si DJ. Tska alam niyo, nagtataka ako kung bakit kahit parang araw-araw na lang kaming nag aaway, magkaibigan pa din kami. Siguro sanay na? Baka.  Pero bat ba? Mag kaibigan kami at masaya naman ako dun.

"Pst, Kath." nagulat ako sa pagkakasabi niya. 

"Tsssss, panira 'to ng moment."

"may sasabihin ako sayo." 

"ano?"

Pinakita niya sakin ang relo niya at nakita kong 6:57 na. 

"late na tayo!!!!!"

DJ's POV

"late na tayo!!!!!" sabi ko.

"3 minutes pa! Kaya pa yan! Tara na! Takbo na tayo!" 

Grabe, sobrang confident nitong si Kath. She really never fail to amuse me. 

Ang something unusual happened. Hinawakan niya yung kamay ko tapos tumakbo kami. 

"Djjjjj! ang lata mo! dalian mo!"

Ewan ko ba, kahit ang bilis bilis ko tumakbo, pakiramdam ko lahat samin bumagal. Tss, ano ba kasi nangyayari? dubdubdubdub.

Kath's POV

Hinawakan ko kamay niya tapos hinila ko na. Late na kasi kami, diba?

*run run run run run*

At last, nakarating nadin kami.

I saw Julia. Kiray. EJ. then Neil. 

Alam mo yung nakakainis? Yun yung sitting pretty lang sila dun, Tapos nakatingin sila samin, tapos binigyan kami ng Uy-anong-meron- look.

Nag salita si Kiray. 

"wow. HHWR. Holding Hands While Running. hahaha. Kayo ha, di kayo nag sasabi."

After niyang sinabi yun, Nabitawan ko yung kamay ni DJ. 

"Juls, anong oras na?"

"6:30"

"whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat?"

Feeling ko nagimbal buong Pilipinas sa sigaw ko. Kasi naman, di ba. Yung feeling na nagmamadali ako tas eto? 

DJ's POV

"whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat?" 

Narinig kong sumigaw si Kath. Grabe lang. Basag eardrums ko. Tas binigyan niya ako ng Ano-ka-ba-bat-mo-sinabi-na-late-na-humanda-ka-sakin look. 

Sabi na eh. 

Nagsimula na siyang maglitanya.

"DJ naman. Ang aga aga pawis na pawis tayo kasi katatakbo. kasi sinabi mo late na tayo pero hindi pa. DJ naman. Alam mong may hika ako tapos ganito? Tsk. Muntik pa tayong masagasaan katatakbo natin. Please, DJ. Ang kulit mo!"

Nakikita ko sa mga mata niya na she's really pissed off.  Pero dahil mahal ko siya, ay !@#$%^!!! Bat ko nasabe? augh!!!!!! Pero sana wag mong sasabihin sa kanya. Yun nga, Dahil mahal ko siya, handa akong mag sorry para lang mapatawad niya ako. Gusto ko lang naman kasing makita yung reaksyon niya.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

CHAPTER 1: DONE

Sorry po, first time ko lang. HAHA.