Hatırlatma
"He bende de var zeka sen bunları öğrenmeden yapamassın birkere."diyip biraz un fırlattım yüzüne oda bana fırlatınca mutfak birbirine girdi.Beni kolumdan tutup duvarla kendisinin arasına aldı.Dudaklarını dudaklarıma yaklaştırmaya başladı tam gözlerimi kapattığımda...
5)Bölüm
Tam heyecan dorukta dudaklarını yaklaştırmış.Deniz gelip içine sıçmasın mı ?Gözlerimi açıp baktığımda denizi karşımda bize sırıtırak bulmam bir oldu.
"Hani senin sevgilin yok tu ?"vay seni eşşeksıpası! Demire baktığımda o da gülüyordu ben hala duvarla onun arasından olduğumdan kıpırdıyamıyordum.
"Biz bir şey yapmıyorduk sadece duvarı inceliyorduk dimi demir?"Bulabildiğim tek yalan buydu yalan olmasın diye hemen duvarı incelemeye başladım.
"Tabi canım zaten mavi ablan gözleri kapalı duvarı inceliyordu."Çocuk gülmeye başladı yerlerde sürünüyo resmen(bu hikayede insan gibi gülen yok :D) bu ses dünyayıda kaldırınca hemen kendimizi toparlayıp mutfağı temizlemeye başladık daha doğrusu ben temizliyordum demir yemek yapmaya devam ediyordu.Çocuklarda masaya oturmuş klasik kavgalarından yapıyorlar.Neyse ben o tembellikle mutfağı toplayana kadar demir yemek yapmayı bitirmiş o kadar yani anlayın beni.
"Sen tabakları çıkar.Ben marketten kola alıp geliyorum." tam çıkacakken arkasını dönüp bağırmaya başladı.
"Yemeğin altını kıstım kapatmayı unutma!" vah zavallım bilmiyor ki ben unutmamak için defter tutuyom.
"Tamam ."diye bağırdım bende annemden dolayı böyle sahnelere alışıktım.Neyse çocuklara ellerini yıkamaları için yukarı gönderdim tam yemekler fokurdamaya başladı altını kapatacam zil çaldı birşey unuttu herhalde deyip kapıyı açmaya gittim.Kapıyı açınca karşımda demir okulda yanında gördüğüm çocuğa laf atan arkadaşını görmem bir oldu.Beni görünce oda afalladı.
"Ne işin var senin burda?"
"Senin ne işin var burda asıl?" diye diklendim çocuğa tek amacım demir gelene kadar oyalamaktı.Ben yalan söyleyemezdim en iyisi doğruyu da yalanıda söyleyecekse o söylesin
"Malmısın lan demirin kuzenlerinin evi burası senin ne işin var?" al işte yine başa döndük kıvır mavi hiç yapmadığın şey mi konuyu değiştir.
"E sen nasılsın görüşmeyeli napıyorsun?"
"Harbiyim malsın kızım sanene lan napıyorsam yapıyorum"
"Sorduk be!" evet böyle kızım kavga edersen yada sürekli konuşursan defolup gider belki
"Çekil demir içerdemi"
"E bende iyiyim Allah 'a şükür anan baban nasıl ?"
"Malmısın lan kafana bir şeymi düştü anamı babamı napcan sen sorana kadar iyiydiler onlarda senin sorduğunu duysalar atarlarduı kendilerini bir yerden" şaka gibi tamam ben varım girelim laf dalışına
"Sus be senin gibi evlatları varsa çoktan denemişlerdir öz evlat olsan sevilmezsin lan mal "
"Bak ağzını topla kötü olur kız mız dinlemem değiştiririm suratının şeklini gerçi daha ne kadar kötü olabilirse"
"Görende orlanda bloom konuşuyo sanır senin tiple çay bile demlerim lan ben" tam bana doğru yürüyordu ki demir geldi arkadan
"Senin ne işin var burda özkan?"
"Asıl bu kızın ne işi var burda abi?" demire baktığımda gülüyordu ilginç bir şekilde bu arada gamzelerini yerim ben bu çocuğun ya
"Napcan evsiz desem nufusuna mı geçircen?"
"Allah korusun abi böyle beddua edilir mi?"
"Ha sanki ben sana meraklıyım mal."
"Bak bir daha bana mal dersen var ya.."
"Tamam uzatma özkan bundan sonra mavi benim korumam altında" diyincce özkanla ben aynı anda
"Ne !!!"resmen cırlamıştım.
"Nasıl bir sesinn var lan senin" tabi diyen özkandı.
"Benim kimsenin korumasına ihtiyacım yok" diye bağırdım
"Sana sorduğumu hatırlamıyorum" yine eski sert haline dönmüştü
"Bende kabul ettiğimi hatırlamıyorum napcaz yani ?"
"Abi saçmalama daha gençsin yapma böyle şey "
"Hah mal asıl seninle arkadaş olunca bitmiş onun hayatı "ilk defa birine böyle art arda laf sokuyordum ki artık sokuyorsam genelde ihtiyacım olmaz bu yüzden arada kuzenim olan asyaya sokardım.
"Uzatmayın bu kokuda ne?" diyince üçümüz birden içeri koştuk mutfak duman içindeydi.
"Ben sana tüpün altını kapoat demedim mi?" hem bağırıyo hem tüpün altını kapatıyordu.Ah yandım işte ben şimdi.
"Tam kapatıcaktım bu mal geldi."
"Hala mal diyo ya babandır lan senin mal"
"Düzgün konuş babama laf etme"
"Edersem naparsın"
"Kesin lan sesinizi mavi sen git çocuklara bak bizde burayı temizleyelim"
"Yok abi bir mutfak temizlemediğim kalmıştı"
"Sus özkan hadi mavi"
"Tamam" diyip çıktım çocuklar bahçede bir tavşanla oynuyorlardı yanlarında birde kız erkek ikiz çocuklar vardı.Çocukların yanına gidip onlarla biraz oyalanıp içeri geçtik mutfağa geçtiğimizde ilerde param olursa bunları gündeliğe çağırıyım diye geçirdim gerçi onların paraya ihtiyacı yok ama ben bile kız olmama rağmen utandım o drece yani
"Buraya noldu ?"dedi denizle dünya aynı anda
"Birileri ocağı unuttu" diye üsteledi aklınca bana gönderme yapıyor.
"Ne var insanlık hali"
"Sen kendine insan mı diyirson" tabi özkan bu çocuk gitgide sevimsiz oluyordu.
"Sen kendine adam mı ?diyorsun dediğim anda pişman oldum bana doğru yürümeye başladı.Demir araya girince geri çekilmek zorunda kaldı.
"Ben bu kıza daha fazla dayanamam abi" deyip çıktı.Bizde pizza sipariş edip yedik benim hala ne olduğundan haberim yoktu.Aysel abla gelince yine özürleri sıralamaya başladı neyse çocuklarla vedalaşıp çıktık tek kelime etmeden beni eve bıraktı.Evin önüne geldiğimizde
"İyi geceler "dedi sadece çıldırıcam ya meraktan
"Sana da" diyip indim annem görmeden gitse iyi olacaktı ah birde onlara hesap verecektim yukaruı çıkıp verebildiğim kadar hesap verip daha doğrusu tek kelime yalan konuşmadan atlata bildim odamın kapısını kilitleyip yatağıma uzandım bugün olanları düşündüm hiç bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyordum en iyisi hiçbirşeyi kurcalamamak diyip uykuya daldı.Yanılıyordu bundan sonra hayatlarının yönü demir tarafından değiştirilecekti.
MUTİMEDİA ÖZKAN !!!
