•Dek Serisi 1.Kitap•
Onlar Didi'yle evlenmeyi düşünen,
Birbirlerini kulaklıktan müzik açarak, uyandıran,
İlk tanıştıklarında bir araba yüzünden ıslanan,
Arkadaşlıklarını en kısa sürede büyüten 4 kişi...
∞∞∞
Her şey bir oyunla başlar...
Hem onları zı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hadi Mira!" Barış ve Emir, sıkıntıyla birbirlerine baktılar. Bu sefer Emir seslendi:
"Geç kalacağız!" Mira, sürünerek rezidanstan çıktı. Elinde sıkıca tuttuğu siyah bavulunu, arabanın önünde artist bir şekilde, kolunu arabaya dayamış Barış'ın önünde salladı. Barış daha anlamadan, Emir bavulu kaptı ve bagaja doğru ilerledi. Mira parmağıyla Emir'i göstererek, Barış'a baktı.
"Centilmen çocuk, biraz örnek al arkadaşını!" Barış omuz silktikten sonra arabanın kapısını açıp, oturdu. Emir öne, Mira ise arka koltuğa geçti.
Saat 6 olduğu için, her yer bomboştu. Nasıl olsa 8 saatlik yol vardı. Bunun için erken çıkmaları lazımdı. Mira, uyku sersemliğiyle etrafına bakındı.
Yarım saat sonra okulun önünde bekleyen kalabalıktaydılar.
Defne'nin annesini kaç kere ikna etmeye çalışsalarda olmamıştı. Bunun için çözümü 3 kişi gitmekte bulmuşlardı. Çünkü Barış ve Mira'nın kafalarını başka bir şeye yöneltmesi lazımdı, Emir de onları bırakmazdı. Bagaja yüklenmesi için bavullarını verdikten sonra otobüse geçtiler. Mira'nın yanına Emir geçti. Barış ise yanlarındaki koltukta oturan, zürafa gibi uzun boylu, sarı saçlı, onunla hemen hemen aynı yaşta duran çoçuğun yanına geçti. Çocuk ona samimi olmayan bir gülümseme yolladıktan sonra, elinde tuttuğu deftere bir şeyler karalamaya başladı.
Barış'ınsa kafası çok karışıktı, Emir birkaç gündür sürekli Mira'ya bakıyordu ve bu durum Barış'ın içinde garip duygu uyandırıyordu. Bunun için yolculuk boyunca dalgın dalgın camdan baktı. Emir'le yolun yarısında, Mira'nın yanına geçmek için sözleşmişlerdi.
Kafası acayip bir şekilde karışıktı. Dün üvey annesi ve kardeşiyle tanışmıştı. Başka öz kardeşi yoktu. Aslında o daha bir yaşındayken, engelli bir kardeşi olmuştu. Bu daha sonradan öğrendiği kardeşinin ismi Miray'dı. Biraz da küçük kardeşinin ismi ve Mira'nın ismi çok benzediği için, ona yakınlık gösteriyordu. Mira'da, aynı Miray gibiydi. Barış kız kardeşini çok severmiş ama çok sevdiği kardeşi, Barış daha 3 yaşındayken vefat etmişti. Onu herkes tek kardeş bilirdi... Emir bile... Kimseye söylememişti bunu, çünkü artık geriye dönmek istemiyordu... Onun yeni bir Mira'sı vardı çünkü...
&&&
"Barış başım dönüyor, sanırım..." diyen Mira, Barış'a tutundu. Barış öylece dururken, Mira'nın bavuluyla Emir geldi. Bavulu Mira'ya verdikten sonra, arkasını döndü ve öbür bavulları almaya gitti. Barış ve Mira da otelin önünde toplanmış kalabalığa doğru yürüdü. Hocaları kimin, hangi odada kalacağını söylüyordu. Emir ile Barış, hocaya aynı odada kalacaklarını söylemiş, hoca da kabul etmişti. Mira'ysa, Defne olmadığı için başka biriyle kalmak zorundaydı. Hoca kendi ismini söylediğinde, herkes kafasını ona çevirdi.
