My Pabebe Boy.

MPB32

(SHUBBY's P.O.V)

2 hours and 11 minutes na akong umiiyak. Wala paring kapaguran yung mata ko. Wag niyo na itanong yung dahilan. Dahil si Japhet parin, yung malaman mong may iba na siya? Pinagpalit ka na niya ng tuluyan?! Tangina lang. Pero nakakagago eh. Sobra.
Kinuha ko yung cellphone at tinawagan si Christal. Kaagad naman niyang sinagot.

Christal:Hello shubby? Bakit?

Ako:Hey, kailangan ko lang ng kausap eh. *Sniff*

Narinig kong huminga siya ng malalim.

Christal:Sakto pala. M-may kailangan rin akong sabihin eh.

Malungkot yung tono ng boses niya. I know may problema rin siya parang ako. Parehas kaming nagmahal sa mga taong hindi namin dapat minahal.

Ako: pwede ako muna? Kasi-- Hindi ko parin talaga kaya eh. Alam mo bang sila na ni Lishen?

Christal:ANO?!! baliw ba si Japhet?! Tss. Ano resbakan na ba?!

Ako: Wag gaga. Kailangan ko lang ng kausap. Kailangan ko ng bestfriend :(

Christal:Sige lang. Makikinig ako.

Ako: Kasi Sinusubukan ko parin. Kinakaya ko. Im trying, nage-effort ako na kalimutan siya. Pero masyado ko siyang minahal na halos gusto ko siyang ipakidnap tapos ikulong sa kwarto ko habang buhay para akin lang siya. Pero ang Desparada ko naman kapag ganon? I just-- i want him back. Gusto ko siya bawiin. And i need your help. Kasi ikaw ang lubos na nakakaintindi saakin. Please help me tal. Please. *sobs*

Again. Iyak na naman haaays.

Christal: Honestly hindi ko alam kung paano kita tutulungan. Pero, if you really want him na mapasayo ulit. Siguro ipakidnap mo na nga lang siya sa elyen. Gusto mo tawagan ko si V? Para may katulong ka. *chuckle*

Bahagya akong napangiti. Kahit anong seryoso ng usapan naisisingit pa talaga si taehyung eh.

Christal: Pero seryoso, mahirap yung gusto mong mangyari. Kasi... Ikaw may gusto na iwan ka niya eh. Hindi kita sinisisi kasi hindi mo naman gagawin yung kung hindi dahil sa haliparot na lishen na yun pero. Mali rin na sinabi mong break na kayo kung hindi naman talaga gusto ng puso at isip mo. Masyado ka kasing nagpadala sa galit. Ni hindi mo nga ata pinakinggan yung explanation niya. Napakinggan mo ba?

Natahimik ako ng ilang segundo at saka nagsalita ulit.

Ako: Hindi.
Maikli kong sagot. Tama siya eh,

Christal: See. Siguro try to accept his apologize muna makipag kita ka sakanya tapos magusap kayo ng maayos. After that let him know, na you feel sorry about what happened and sabihin mo lahat ng nararamdaman mo. Let him know. Kung maintindihan niya okay. Kung hindi... Ikaw nalang ang umintindi tapos. Ayun, yun lang mapapayo ko sorry. Wala na akong maisip, kailangan ko rin magtira ng lessons para sa sarili ko HAHAHAHA.

Ako:Dont worry. Punta ka lang dito anytime.. Kung kailan mo gusto. Handa rin akong makinig sayo .
Salamat sa payo mo ha.

Christal: Shubby, pwede ko nabang sabihin yung sasabihin ko?

Bakit parang ayaw ko?

Ako: S-sige.

For the second time huminga ulit siya ng malalim.

Christal: Shubby im leaving...

Mabilis niyang sabi..

Shubby: Haha. Saan ka pupunta sa Bicol? Sa Davao? Sa Batangas? Baka sa imus lang.

Tinatry ko manghula ng lugar na dito lang sa pilipinas. Ewan ko ba. Parang hindi ko gusto yung ibabalita niya.
Ay syet yung Birthday ni kaela.