Pagpasok ko doon agad akong nagtanong. Kahit naghahabol na ako ng hininga mas binilisan ko pa ang takbo ko patungo sa kung nasaan siya. Shubby wag ngayon please! Wag....
'Im sorry I tried my best. Pero ang patient na ang sumuko. Im sorry for your loss'
Lumambot ang mga tuhod ko... Nakita ko sila kaela na umiiyak na. Ang mama ni shubby na halos himatayin sa narinig.
ako... Nanatiling tulala sa kinalalagian ko. Gusto ko rin umiyak gaya nila pero may kung ano saakin ang pumipigil...
Di ko alam kung paano ko tatanggapin. Dapat ba akong matuwa? Dahil sa lahat ng hinanakit na pinadama ko sayo ay sawakas ay makakapag pahinga ka na.
O
Dapat ba akong malungkot dahil wala ka na sa aking piling. At tuluyan na kitang papakawalan.
Kahit na alam ko sa sarili Kong...
"Di ko kaya. "
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
TAL MERCADER ❤
ALL RIGHTS RESERVED 2016
BINABASA MO ANG
My Pabebe Boy.
RandomWag mo akong itulak palayo, baka kapag nagkataon masanay ako at magustuhan ko na yun.
