Benim Bir Parçam / A Part of Me (2.Cilt)

4. Bölüm - Şöhret

4. bölüm - Şöhret

İlk birkaç gün Harry'e sorarsanız çok hızlı geçmişti. O daha ne olduğunu bilmeden önce, Perşembe sabahı gelmişti ve Harry ilk Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersine doğru yol alıyordu. Damien ilk Savunma dersine o hafta daha önce girmiş ve Harry'e babalarının aslına bakılırsa oldukça iyi bir öğretmen olduğunu söylemişti. Damien'ın daha çok rahatsız edici bulduğu üzere, şaşırtıcı şekilde katıydı. Babasının annesinden daha katı olmasına hiç alışkın değildi. Harry babasını iş üstünde görmeye epey hevesliydi. İlginç bir ders olacaktı.

Savunma dersliğine girdi ve Ron ile Hermione'yle beraber oturdu. Babasını sınıfın önünde, oldukça sakin ve kendine hakim görünerek dururken gördü. Açık kahverengi gözleri Harry'nin üzerine düştüğünde aydınlandı ama hiçbir şey söylemedi. Harry kitaplarını ve James'in ona Diagon Yolu'ndan aldığı yeni asayı çıkardı. Harry yeni asasını seviyordu. Siyahtı, çekirdeği bir anka tüyüydü ve yirmi yedi santimdi. Ama ne kadar denerse denesin, kendi asasının yasını tutmaktan kendini alıkoyamıyordu. Orijinal asası Riddle Malikanesi'ne gittiğinde ondan alınmıştı. Harry'nin o gün Hogsmeade'e gittiğinde asasının Voldemort'un üzerinde olduğuna dair güçlü bir şüphesi vardı. Harry asasını Voldemort'la beraber yok etmişti, istemeden.

Hermione nazikçe onu dirseklediğinde ona baktı. Kahverengi gözleri endişeyle doluydu. Harry yeni asasını tuttuğunu ve son birkaç dakikadır ona bakıyor olduğunu fark etti. Çabucak asasını masanın üzerine koydu ve Hermione'ye açıkça 'Ben iyiyim, bakıp durmayı kes!' diyen bir ifadeyle baktı. Hermione halen endişeli görünerek gözlerini başka tarafa çevirdi.

"Günaydın."

James'in sesi fısıldanan sınıfı kesti ve herkes yerleşerek dikkatlerini Profesörlerine verdi.

"Kim olduğumu bilmeyenler için, önce kısa bir tanıtma gerekli." James devam etti bütün öğrencilerine hitaben konuşarak.

"Benim adım James Potter. Bir Seherbazım ve son yirmi senedir Bakanlıkla çalışıyorum. Profesör Dumbledore, Profesör Snape'in geçici olarak ayrılması gerektiğinden bu seneki Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Profesörlüğü pozisyonunu benim doldurmamı rica etti." James bitirdi, gülümseme dürtüsüne direnirken ağzının kenarları hafifçe seğirerek.

Harry onun da Snape'in uzandığı, bir yerde uzak adanın birinde güneşlendiği zihinsel bir fotoğrafa sahip olduğunu biliyordu.

"Şimdi, geçen yıl nelerin işlendiğine dair elimde bir not var ancak bence hatırlatıcı bir dersin yapılması gerek. Hepimiz için uzun bir ara oldu." James Harry'e bakmamaya çalıştı ama onu bilmezden gelmek zordu. Gözleri kısa bir anlığına Harry'le buluştu ve James onun söylediğine kızgın ya da rahatsız olmuş görünmediğini görerek rahatladı. Herkes geçen yıl okulun kapanmış olmasının kısmen Harry'nin suçu olduğunu biliyordu. Neyse ki, bu Harry'i hiç rahatsız ediyormuş gibi görünmüyordu.

Ders James'in geçen yılki F.Y.B.S seviyesi Savunma konularına ait bazı temel bilgilerin üzerinden geçmesiyle devam etti. Lanetleri ve uğursuzluk büyülerini kuru ve sıkıcı olmadan daha detaylı açıklamada oldukça iyiydi. Harry gizlice James'in onu korktuğu gibi ayrı tutmadığına minnet doluydu. Harry'i bilmezden gelmedi ve ona herhangi bir öğrenci gibi davrandı. Ders sonuna yaklaştığında, James üç Gryffindor'un arkada kalmasını rica etti. Kapı kapanır kapanmaz, James yüzünü onlara döndü, maskesi yerinden düşerek yüzü Seherbazın ne kadar heyecanlı olduğunu gösterdi.

"Nasıldı? Siz millet iyi gittiğini düşünüyor musunuz? Sıkıcı değildim, değil mi?" sordu, gözleri heyecanla parıldayarak.

"Gerçekten iyiydiniz, Mr Potter. Özür dilerim, yani Profesör Potter." dedi Hermione yüzünde bir gülümsemeyle.