Benim Bir Parçam / A Part of Me (2.Cilt)

42. Bölüm - Kelid Diyarı

42. Bölüm - Kelid Diyarı

Sessizlik odada çınlarken iki büyücü gözlerini birbirine dikmiş bakıyordu. Harry'nin gözleri önünde, kızıl saç renk değiştirmeye ve uzamaya başladı. Sakal kayboldu, geride Lucius Malfoy'un bitkin görünen yüzünü bıraktı.

Harry, Lucius'un bulunduğu durumu bilmezden gelmeye çalıştı. Geçmişte daha iyi günler geçirdiği kesindi. Yorgun adam Harry'e hafifçe gülümsedi.

"Senin ben olduğumu anlayacağını tahmin etmeliydim." dedi normal sesiyle. Görünüşünü ve sesini gizlemek için her ne tılsım kullanıyorsa kaldırmıştı.

"Eh, işte, kızıl saç sana gitmiyor." Harry cevapladı.

Lucius tekrar gülümsedi ve ağzından ufak bir kahkaha kaçtı. Başını kaldırıp Harry'e bakarken gözleri içinden geçtiği duyguları gösteriyordu.

"Görmeyeli nasılsın Harry?"

Harry ona baktıktan sonra dönüp komadaki Draco'ya baktı.

"Daha kötü olamazdım" diye cevapladı dürüstlükle.

Lucius oğlunun yatağına yürüdü ve o da ona baktı.

"Öğrenir öğrenmez geldim." dedi, elini Draco'nun saçından geçirerek. Harry daha önce hiç, büyük Malfoy'un bu kadar baba gibi davrandığını görmemişti.

"Yeterince vakit aldı." dedi Harry, suçlayıcı tonu uzak tutma girişimi nafileydi.

Lucius başını kaldırıp gri gözleri zümrütlere kilitlenerek Harry'e baktı.

"Düşündüğün kadar basit değil." dedi dikkatlice.

"Yeterince basit. Sen kaçtın. Ailen acı çekerken sen saklanıyorsun." Harry cevapladı.

Lucius başka tarafa baktı ve ona bakmak istemeyerek sırtını Harry'e döndü.

"Ailem beni ben kaçmadan çok önce reddetti. Beni beklediklerini bilmiyordum." dedi kırgın bir sesle.

Harry bir şey söylemedi. İkisi de sessizlik içinde Draco'nun yatağının yanında durdu. Birkaç dakika sonra, Harry konuştu.

"Neredeydin?"

Lucius yüzünde zoraki bir gülümsemeyle Harry'e bakmak için döndü.

"Senin kitabından bir sayfa koparmaya karar verip muggle dünyasına gittim. Kimsenin beni orada aramayacağını düşündüm ve haklıydım da."

Harry ona bakakaldı. Lucius Malfoy, aristokrat ve muggle'larla muggle doğumlulara karşı önyargılı adam bir muggle olarak yaşayacak! Harry bir safkan olan Malfoy için muggle olarak yaşamanın berbattan da öte, işkence gibi bir deneyim olmuş olması gerektiğini biliyordu.

"Nasıl oldu senin için?" Harry sordu, yüzünden pis bir sırıtmayı uzak tutmaya çalışarak.

"Söyleyemiyor musun?" dedi, pejmürde kılıklı haline işaret ediyordu.

"Söyleyebiliyorum, ama senden şahsen duymak çok daha iyi olur" Harry cevapladı.

Lucius genç çocuğa öylece bakarak durdu.

"Hala başkasının sefilliğinden zevk alıyorsun, değil mi?"

"Bazı şeyler hiç değişmez." Harry cevapladı pis bir sırıtmayla.

Lucius buna gülümsedi.

"Evet, bazı şeyler gerçekten de hiç değişmez." tekrarladı üzgün bir gülümsemeyle.