A Step To Farewell {Mini Series}

Chapter 8

*****

"You don't know?" I heard Atty. Hector said over the phone. "It's fine I think I must find someone who can tell me. Okay bye."

Naglakad ako papalapit kay Atty. Hector na stressed na stress ang itsura ngayon.

"Hey." I said at umupo sa tabi n'ya. "Are you okay?" I ask him kahit alam ko naman ang sagot.

"No." I knew Atty Hector. Sa ilang linggo ko dito sa kompanya hondi lang ito ang unang beses na magkausap kami. He's actually my friend. Nothing romantic. I mean he's already 52 years old for goddamn sake.

"Something's bothering you. Maybe I can help?" napatingin namna s'ya sakin.

"No you can't."

"Why not?"

"Hindi mo alam ang isang 'to."

"Try me." tinignan n'ya ko na para bang isa akong baliw. I chuckled.

"It's just a detriments of democration." he said at nagyuko ulit ng ulo.

"What country?" I ask him at gulat s'yang napatingin sa'kin.

"You knew?"

"Huh? Wala pa nga akong ginagawa e."

"Pero pagkasabi ko ng detriments of democracy. Country agad abg tanong mo. Ibig sabihin may alam ka."

"Common sense?"

"India -- " hindi ko alam kung sinasadya n'ya ba na bitinin 'yung sasabihin n'ya o ano.

I decided to say a thing. "Pakistan?"

"You're an angel." he said and hug me.

"Hep hep may kapalit."

"Anything."

"Gusto ko ng cake."

"Sure gusto mo dalawa pa e." at nagningning ang mga mata ko sa narinig ko.

*****

"Ano na namang kailangan mo?" I ask as soon as Jansen entered my office.

"Wala, binibisita lang kita." Inilapag n'ya ang isang paper bag sa lamesa. "Dinalhan kita ng lunch."

"Bribe na naman?" pagbibiro ko.

"Hindi a. Bakit mo naman naisip yan?"

I shrugged. " Sinisigurado ko lang na hindi patibong ang dala mo. May dessert bang kasama 'yan?" I ask. Alam na ng lahat na mahilig ako sa chocolate. Dahil sa tuwing may gusto silang ipagawa sa'kin ay tinatapatan nila ito ng kahit anong matamis na pagkain. Dahil isa akong marupok na babae. Go lang ng Go.

"Wala tigilan mo na ang matatamis." sagot ni Jansen na ikinasimangot ko.

"Bakit ba ang sungit mo?" tanong ko sa kan'ya. Pero para lang s'yang walang narinig na nagdirediretso palabas ng opisina.

Bwisit.

*****
Tatlong araw na ang nakakalipas mula ng araw na dinalhan s'ya ni Jansen ng lunch at sinungitan s'ya nito. Wala pa ring nagbabago araw-araw pa rin s'ya nito hinahatid sundo.

At dahil nagevolve na ang kan'yang trabaho at s'ya na ang tuluyang naging assistant ni Jansen ay kumuha ulit ng panibagong assistant para kay Mamu. Si Alena.

"Ma'am Careen?" tawag ng babae mula sa pintuan ng opisina n'ya. "Phone po, si Mr. Macky."

"Salamat, Alena." Inangat n'ya ang reciever ng isang telepono upang kausapin ang tumatawag.