EPILOGUE

0 2 0
                                    

Careen Harley Point of View

Umalingawngaw ang tunog ng doorbell sa tinutuluyan kong bahay. Maski ang ingay na 'yon ay nagpapaalala sa'kin na wala ako sa Manila.

"¿Quién es ello?" Bati ko pagkabukas ng pinto.

"The thing is, you we're wrong in thinking that the reason I didn't tell you how I feel sooner was because I thought you didn't deserve me."

"Jansen? Anong ginagawa mo dito?" Nagulat ako sa nakita ko.

"Hi, these are for you." Sabi n'ya sabay abot ng tatlong dosena ng red roses sa'kin. "Mali ang inaakala mong dahilan king bakit ko inilihim ang narardaman ko sayo. Inijsip mo na kaya ko itinago ang feelings ko sayo kasi I wouldn't have dared to fall for someone not in the same social circle as me at kaya ako biglang umamin nung nalaman ko kung sino ka was beacuse I suddenly realize na p'wede pala kitang seryosohin, after all."

"Pasok ka muna" sabi ko at niluwagan ang pagkakabukas ng pintuan. Dinala ko s'ya sa sala.

"Thanks." I heard him say.

"Dito tayo. Gusto mo ba ng juice?"

"I didn't tell you I love you just to stop you from leaving." Patuloy n'ya at hindi pinansin ang pag-aalok ko. "I said it because I mean it."

"Soft drinks?"

"I know you were going to be someone special in my life the moment you step away in my kitchen sink."

I smiled when memories flashed in my mind.
'Babae po ang pamabgkin n'yo Yaya Star?'

"Tubig?"

"I fell in love with you when you gave me detailed instructions as to how to run my company half an hour into your employment."

'Kanino mo natutunan 'yan?'

'Kay Rizal po.!"

"Yakult?"

"When you left, I felt lost and ... Defeated."

"Zest-o?"

"I came to see you because I have to tell you the truth."

"Chuckie?"

"And you were wring about another thing. I never thought of you as a fling material." Sabi n'ya na para bang hindi ako naririnig. Aba, bastos 'to a. S'ya na nga 'tong inaalok. "To me, you were wife material right fron the start."

"Teka muna." Awat ko.

"Yun ang totoo."

"Stop. Rewind." Sabi ko at narinug ko s:yang bumuntong hininga ng malalim. "Anong ginagawa mo dito sa Madrid?"

"Kakasabi ko lang I came here to tell you the truth."

"At ano 'yun?" Napansin ko ang pagkalukot ng mukha n'ya.

"Hindu ka ba nakinig sa mga sinabi ko?"

"Nakinig!" Sagot ko. "Kaya lang matindi 'yung impact ng gulat ko ng makita kita sa labas ng pinto kaya yung ibang parte ng dialogue mo ay lumusot lang ng mabilis sa kukote ko."

"Fine. Kaya ako nandito kasi may mga bagay akong dapat sabihin sayo ..."

"Hindi ka na lang nag-email?"

A Step To Farewell {Mini Series}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon