chapter 39

62 4 0
                                    

Jake: Flaire's calling?

I know it's all about her dad. And at this, i still don't know what to say.
Aga kong sinagot ang tawag nya.

Jake:know wahat? I still can't ans--

Flaire: Jake..jake sunduin mo ko please jake..

Bigla akong kinabahan sa boses na naririnig ko mula sa kanya..
Nanginginig at umiiyak na sya.

Jake:where are you?

Tinanong ko kaagad.
Tumingin sakin ang souls habang ako kumakabog ang dibdib ko sa mga naririnig ko.
Mga lalaking nag tatawanan.

Jake:I said, Where are you?!

Flaire: nandito ako sa muñoz eh. Please jake sunduin mo na ko jake.

Nang narinig ko yun napatingin ako kaagad kay Dan na diretsong nakatingin sakin.

Dan doesn't know anything.
It's in his eyes.
That innocence on what's happening.
Pero lagot parin sya mamaya sakin.

Flaire:jake dalian mo na mahahanap na nila ko jake.

Jake:im coming.

Patakbo akong sumakay sa kotse at pinaharurot ito sa gitna ng gabi.

---------
Flaire:Jake nasan kana?

Bulong ko nalang sa sarili ko habang umiiyak sa gilid.
Nakakatakot yung tawanan nila Pati na yung pag hahagis nila ng gamit sa kung saan saan.

Napayuko nalang ako.
Bakit ba kasi nagpadala ako sa emosyon ko?
Eh diba nga kaya nasa taas ang utak para isip muna bago bugso ng damdamin?
Pero sino ba namang pinag sasabihan ko kundi sarili ko.

Hanggang sa biglang may tumakip sa bibig ko.
Halos tumigil ang paghinga ko sa takot.

Jake:It's me.

Mahinang sabi nya.
Yung boses na pakiramdam ko wala ng mananakit sakin.
Yung pakiramdam ko nasa bahay ako kahit hindi naman talaga.
Yung bumalik ako sa pagiging kalma.

Tumingin ako sa kanya.
Nakatingin sya ng diretso sakin. sumama ang tingin.
Alam ko lagot ako mamaya.
Pero okey ng malagot sa kanya wag lang malagutan ng hininga sa mga lalaking yun.

Dahan dahan kaming nag lalakad nag tatago pag may nag tatakbuhan para lang makalabas sa lugar na yun.
Pero san kami pupunta?
Sinong hihingian namin ng tulong kung hindi pa dadating ang Souls.
San kami susunod na mag tatago?

"Hi te"

Bigla nalang may kumalabit saki mula sa likod.
Agad akong niyakap ni Jake.

Jake:go away! Layuan nyo na kami!

Sigaw ni jake habang mahigpit akong yakap.
Wala akong magawa kundi yumakap sa kanya ng mahigpit.
Pilit akong inaabot nung isang lalaki na may sigarilyo.
Kinakalabit nya ko at ang tanging nagagawa ko lang ay sumigaw at yumakap kay jake.

"Sama kana samin te."

Dagdag nya pa.
Hindi na nakapag pigil si jake at binitawan ako para lang masuntok ang lalaking bumabastos sakin.

Jake:you jerkface! How many--

Pero agad syang nagantihan nung lalaki ng suntok.
Napa atras sya at agad ko syang hinawakan.

Flire:tama na! Wag mo syang sasaktan wala naman syang ginawang masama sa inyo!

"Hahahaha eh siraulo ka din te eh no? Punta punta ka dito tapos ikaw matapang?"

Bigla akong nahiya sa mga narinig ko.
Oo tama.
Bakit nga ako nag tapang tapangan samantalang wala akong kung ano para mailaban sa kanila tapos dinala ko pa si jake dito.
At sya ang nahihirapan.

"Ano te? Sama kana! Marami kang pwedeng laruan dun sa building namin maring ibon dun hahahah"

Malakas na sabi nya.
Ang takot ko napalitan ng galit.
Naiinis ako.
Gusto ko syang suntukin kung marunong lang ako.

Jake: Alam mo kung wala kang magawa mag tago ka nalang sa lungga mo hindi yung binabastos mo ang girlfriend ko.

Napatingin ako sa kanya.
Ang tapang tapang nya sa kalagayan na dalawa lang kami at sya lang ang may lakas na lumaban.

my kidnapper's daughterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon