Jake: Go home guys.
You all need to rest.
Akona bahala dito.
Sabi ko sa kanila na tumingin sakin.
Souls #6: Dan said never to trust you about flaire.
Souls# 7: yeah and we can take this. No need for you to worry. Just go back to your own room and rest.
Jake:really? Is that what you want? So Dan's the new leader?
Souls# 9: Dan is never been a leader. He's "our" brother. A mattured guy with patience and without a pride.
I just can't say anything.
Parang nakain ako ng katotohanan na power lang ang gusto ko kaya nanjan sila.
I know their names but never ask for what they feel or want.
Im just a leader of a gang.
No other more.
Unti unti kong pinagulong ang wheelchair.
Masakit na ang katawan ko nadagdagan pa ng sakit ng rejection.
Naiwan na ako ng lahat.
Parang ako na ang pinaka masamang tao sa mundo.
Habang pabalik ako sa kwarto ko nasalubong ko si Dan.
Nag katinginan kami pero hindi kami nag usap at nag salubong lang kami.
Kinagabihan.
Souls#11: Hey jake. Dan said to give this to you.
Sabi ng isa sa mga souls na nag abot sakin ng tinapay.
Hindi ako pala kain ng tinapay.
Pero mas hindi ako kumakain ng pagkain dito sa ospital.
Matapos nya iabot agad syang umalis.
Hindi manlang nya nagawang tumingin sakin.
Dan POV
Dan:doc doc how was it?
Agad kong sabi sa doctor na lumabas galing sa operating room.
Ilang oras na din ang lumipas.
Tinanggal nya ang mask nya.
At huminga ng malalim.
Hinawakan ako sa braso at tumingin sakin ng diretso.
Doc: she survived.
Nakangiting sabi sakin ng doctor.
Nayakap ko nalang sya samantalang pinapatahan ng mga nurse ang mga souls sa kasisigaw sa hallway.
Dan: Thank Godness! Wwhoo buti naman. Doc salamat po ng marami. Salamat po.
Huling sabi ko sa kanya sabay kinamayan ko sya.
Nakahinga na kami ng maluwag.
Hours later nilipat na ng ibang kwarto si Flaire.
Pinauwi ko na ang ibang souls.
Ako nalang ang mag babantay kay flaire.
Gusto kong makita syang gumising kinabukasan.
Dahil sa good news hindi ko rin napigilan ang mga paa kong kusang lumakad papunta sa kwarto ni Jake.
Siguro ganun sya ka importante sakin kaya hindi ko mapigilan na balitaan sya sa maraming bagay.
Diretso lang akong pumasok at nakit kong kumakain ng tinapay na binigay ko si jake.
Jake: why you here?
Tanong nya sakin habang palapit ako sa kanya.
Kita sa mukha nya ang gulat.
Akala nya siguro bubugbugin o sisigawan ko sya.
Dan: Flaire survived.
Jake: Oh my God. Thank goodness.
Dan: hindi ko alam kung banal ka ba o demonyo ka sa mga pananalita mo. Minsan todo pasalamat ka. Madalas puro ka mura.
Sabi ko sa kanya at umikot na palabas ng pinto.
Pero bago ko maisara.
Jake: Dan. Wait.
Tumigil ako.
Pero hindi ako lumingon.
Narinig ko syang huminga ng malalim.
Alam kong guilty sya sa mga bagay bagay.
Kaya sya nag kakaganyan.
Laging mataas ang pride nyan para habulin ako at makinig sa sasabihin nya.
Jake: that night,all i want is to save Flaire. Hindi ko na nagawang umisip ng paraan kung paano kayo pupunta.
Pakiramdam ko nun ako na ang pinaka malakas pero duwag na bida sa storya. Nag assume ako na maliligtas ko sya without the group. Without you.
Oo naiinis ako parang ang liit liit ko sa grupo naiinggit ako sayo. Kasi parang ikaw lagi ang leader ikaw ang malakas,matalino,mapangunawa,at kahit kaylan hindi ka nanghuhusga. Compare to me. Lahat yata ng meron ka wala ako. Kaya that time may gusto akong patunayan pero hindi ko pala kaya. I did my best..i did my best to make something worst. Lagi nalang pag gumawa ako ng the best ko. Napapahamak si Flaire. Napapahamak kayo.
Dan: so what do you wanna say?
Jake: Damnit naman dan! Are you fucking serious?! After all i said tatanungin mo ulit ako?!
Natawa ako sa sinabe nya at lumingon sa kanya.
Dan: what do you "really" want to say? Napaka daldal mo wala naman sa mga sinabe mo yung gusto mong sabihin sakin.
Tapos naka salubong nanaman ang tingin nya.
Nag dabog at nagkamot ng ulo.
Jake: okey im sorry. Tsk.
Dan: galit ka?
Jake: No. Okey na?
Dan: do you mean it?
Jake: what the f* naman Dan! Ano ba? Anong gusto mong malaman pa?
Natawa na talaga ako habang sya numula na.
Yun ang tunay na nakilala ko.
Mataas ang pride pero.. Oo mataas talaga.
Sya yung ginabayan ko kaya ako sumali sa grupo.
Sya yung mala cinderella ang kwento ng buhay. Mayaman nga lang.
Sya yung binalot na ng sama ng loob yung puso kaya naging matigas.
Pero sya din yung handang mag pakumbaba kahit hirap na hirap sya.
Sya si Jake.
Yung bunsong leader.
Lumapit ako sa kanya.
Iniabot ang kamay samantalang nakatingin lang sya sakin.
Ngumiti ako.
At ngumiti din sya.
Kinamayan ko sya pero mas pinili nyang yakapin ako pag katapos.
Dan:apology accepted.
Jake: who's apologizing? Im not apologizing i didn't do anything.
BINABASA MO ANG
my kidnapper's daughter
Novela Juvenilgaano ba kahirap humanap ng justice? gaano ba kahirap mag sacrifice? si jake ay isang governor's son.. ulila na sya sa tunay na mga magulang.. makamit nya kaya ang justice para sa father nya? si flaire ay isang studyante at scholar ng isang universi...
