Ahtapotun yakaladığı bir kargayım ben,
Sesim çıkmaz,
Çıksa duyulmaz,
Duyulsa çirkinliği kalbimin,
Ağlar karanlıklar mutluluktan.
Sırf insanlar dilek tutmasın diye,
Parlamayan bir yıldızım ben,
Cinayetin kollarında masumiyet,
Güneşin karanlık tarafıyım belkide.
Ağlayan bir serçeyim,
Bir ateş gölgesinde serinliğim,
Kaleme dökülemeyen kafiyelerdi aslında,
En çok sizinsediğim.
Geçmişten geldim,
Tam bir saniye öncesinden,
Şimdiden tek farkı,
Bir saniye sonrasından, bir saniye önce gelmesi
Ve yine o aynı mutsuzluk,
Bir saniye şimdisinden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİÇ
PoetryÖLÜMÜN UTANGAÇ BALESİ Güneşe bir öpücük kala üşümekti seni sevmek, Yıldızsız gecelerde dilek tutmak, Bir papatya destesinin içinde on birinci gül olmaktı belki de... Seni sevmek, Islak çıktığın yağmurun altında kurumaktı, Dağda ağlayan yakamoz, Doğd...
