Şarapnellerin ketun çocuklarıydı yaşadıklarım,
Yaşamaya çalışırken, yaşamı kaçırdıklarım.
Nereye sirayet etse ,
Kan revan hayallerimin ,uçurumunda mutluluklar,
Duyulmaz ahuzarı ,susar çığlıklarım.
Mezarıma reva olan dualar,
Samimiyetin teferruattan ibaret kanseri.
Bir kaç gözyaşı ,biraz sırnaşık iç çekişler,
Pespaye yaşamımın lafügüzaf taziyeleri.
Alır mı sandınız beni,
Üzerinde mutlu olduğunuz bu toprak,
Tıpkı ben yaşarken de olduğu gibi,
Hüzne gömün beni...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİÇ
ŞiirÖLÜMÜN UTANGAÇ BALESİ Güneşe bir öpücük kala üşümekti seni sevmek, Yıldızsız gecelerde dilek tutmak, Bir papatya destesinin içinde on birinci gül olmaktı belki de... Seni sevmek, Islak çıktığın yağmurun altında kurumaktı, Dağda ağlayan yakamoz, Doğd...
