Sükûn eden vaveylam var benim,
Daha fazlasını kaldıramayacağım için,
Sadece bir tane.
Deli gömleğinde boğulmuş düşüncelerimin,
Akıllıya dönmüş ölülerinin önünde.
Mutluluğum hayatsal istismara uğradı,
Dilimde karanlık hapishanelerin ıssız çaresizliğiyle.
Çayı bile demlemek gelmiyor içimden,
Kağıda sarıyorum,
Kalem tuttuğunu sanan titrek ellerimle.
Pakette kalan son sigaramın tadını veriyor nefesime.
Anıları yaktığımdan galiba,
Yüreğime doluyor duman.
Umudu kaybolmuş güneş gibi yanıyorum,
Bir damla umutla sönemem inan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİÇ
PoesiaÖLÜMÜN UTANGAÇ BALESİ Güneşe bir öpücük kala üşümekti seni sevmek, Yıldızsız gecelerde dilek tutmak, Bir papatya destesinin içinde on birinci gül olmaktı belki de... Seni sevmek, Islak çıktığın yağmurun altında kurumaktı, Dağda ağlayan yakamoz, Doğd...
