Metalik bir tat çöreklenmiş dudaklarıma.
Soluduğum havanın rengi,
İntihar havuzunda susuz kalmış bir siyah.
Mutluluk erimiş suratımda,
Güneşin ekşimiş ışığı tenimde,
Hayallerim sükûn bilmez kırık bir falakada,
Çürümüş gülücükler soluyor avurtlarımda,
Ayrılıklar betondan bir hatıra,
Ben eli bağlı ,titrek marangoz
Yontarken kırılmış kalbim...
Ben yine ben ,öylesine bir adam.
Çaresizliğim pencereye çarpan sineğin ilk göz ağrısı,
Bir yıldızın öldükten sonra ilk çırpınışı.
Bir çığlık atsam umutsuzluğumun başladığı noktaya,
Yorulur kelimelerim kesilir tâkati.
Daha ben anlamadan ölür,
Ziyadesiyle umudumun her zerresi.
Ben yine ben ,öylesine bir adam.
Bir şeyler olmak istemiştim ben
Öylesine bir adam değil,
Ama adım hiçken,
Hiçbir şeyden fazlası olamazdım....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİÇ
PuisiÖLÜMÜN UTANGAÇ BALESİ Güneşe bir öpücük kala üşümekti seni sevmek, Yıldızsız gecelerde dilek tutmak, Bir papatya destesinin içinde on birinci gül olmaktı belki de... Seni sevmek, Islak çıktığın yağmurun altında kurumaktı, Dağda ağlayan yakamoz, Doğd...
