Matbaada yanmış sarhoş kitap ölüsüydü,
Yan yana senle yürümek.
Bir bebek eli dolu silah ambargosu,
Gözlerin vardı ormana çalan.
Silgiyle kazınmış hüvviyeti kaderin,
Yanaklarında doğan ölü öpücüklerimdi.
Balın sensiz olmasından daha imkansız olamazdı,
Bir deniz dolusu anne sütü kelebeğin...
Seni sevmenin envai çeşidi ellerimde,
Son yudumu tütsülenmiş boş kadehten,
Bir kalp dolusu akrep içtim,
Yinede gitmedi acısı ,
En son güldüğünde boğazımı yakan ayva tüylerinin...
Kara tütünlü çeyrek sigara,
Turkuaz güneş çürüğü gece,
Seni korkunun gölgesinde izlemek,
Kemiklerine kadar kırılmış gökyüzünde,
Bir ömür belkide...
Âcizistan bekçisinin riyakâr tövbeleri,
İntiharın eşiğinde harakirileri düşkünlüğün,
Gözlerinde senli kafiyelere çalan his katliamı,
Mesafeler vardı hüzünlü falaka da gülüşleri kanlı...
Beş yapraklı yoncanın soldan altıncısında dans etmekti,
Üryan kokundan bir damla rüya ölmek,
Sen kutsal bir kitaba damlamış küflü bir baldın,
Kutsal,
Ve sevilmeye kıyamayacak kadar güzel,
Bense bendim işte!
Hiç.
Üzülme vessalam....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİÇ
PoetryÖLÜMÜN UTANGAÇ BALESİ Güneşe bir öpücük kala üşümekti seni sevmek, Yıldızsız gecelerde dilek tutmak, Bir papatya destesinin içinde on birinci gül olmaktı belki de... Seni sevmek, Islak çıktığın yağmurun altında kurumaktı, Dağda ağlayan yakamoz, Doğd...
