You're the ONLY ONE (KathNiel ) -HIATUS-

<1>

VOTE | COMMENT | LIKE | SHARE | TWEET | SUGGEST | PIN IT | TALK TO ME HEH! 

=================================================================

Monday morning!

"Ella! Gising na!" at sa sigaw na 'yun, alam kong kailangan ko humiwalay sa higaan ko at harapin ang araw. 

Ella : "Gising na po, okay na! Pwede na ho kayong tumigil!"

Mommy : Bangon na dyan Ella ! 1st day of school ngayon ! baka ma late kapa nyan!

Mommy : "Babanong ka ba o hindi?! Lumingon lingon ka nga at hanapin mo orasan mo dyan para naman--

Ella:  Opo, opo. Sige po. Binulong ko nalang sa sarili ko, paminsan talaga nakaka bingi din tong si mommy. 

 

 Ella 's POV 

'Di ko alam kung magiging masaya ako kasi unang araw ng pasukan. Simula naman 'nong bata pa ako palagi akong sabik sa pag pasok. Ewan ko nalang ngayon. Call of nature siguro, for a change. Na-mi-miss ko rin naman si Tammy kaya kahit papaano sabik akong pumasok. Malamang mag susuot nanaman yun na parang may fashion show. Sabagay maganda---- 

"Ella, kapag hindi ka pa lumabas sa kwarto mo wala kang baon at agahan!!!!!" At ayan, nag hi-histerik nanaman si mommy. 

Ella : "I bet matatapos ko 'to agad. Hah!" taas noo kong sabi habang sinusuot ko ang medyas ko papuntang kusina. 

 Ano kayang pakiramdam maging Junior? Isang taon nalang ga-gradweyt na ako. ((Wag na kayong umangal alam kong maaga pa para mag isip sa graduation, di ko lang mapigilan)) Asus, obvious naman na walang magandang mangyayari, walang espesyal. Katulad nalang last year, walang(maraming) espesyal na nangyari. Haha.

Ella : "Bye, my! Ingat!" saka ako kumaway sa kanya. 

Mommy:"Try to nailed it, nak! Love you!

Ella : "Of course, my! Bye! Love you too!"

Pag lampas na pag lampas  ko palang sa gate, bumilis na agad tibok ng puso ko. Nagulat nga ako at hindi 'yun tumalon at lumabas sa katawan ko. 'Yan nalang talaga ang nararamdaman ko kapag unang araw ng klase. Walang mintis! Haha. Agad agad na akong pumunta sa 3rd floor kung nasaan lahat ang classroom ng Junior. Dinaan ko ang Kamia at Atom, at wala 'dun ang pangalan ko. Probably, 

"Ha! Kamia, bro! Woh! Thank you, Lord!" Para akong tanga pumapalakpak sa harap ng pintuan. (Syempre naman may hiya pa ako kaya mahina lang ang mga 'yon) 

"Calling all students to proceed to the gym now. The first flag ceremony will be starting in a bit! Again, calling all students to proceed to the gym now. The flag ceremony will be starting in a bit!"

Nag tatatakbo ako sa loob ng classroom para mag hanap ng bakanteng upuan para malagay ang bag ko tsaka na akong tumakbo pababa. May rason na akong mag exercise araw araw, mabuti 'to! 

Sa pagka haba haba ng seremonya, sa wakas, natapos na din! Pumadyak-padyak ako ng kaunti para naman ma-check ko kung 'di pa nawawala ang mga paa ko sa kakatayo ng napaka habang oras. Mabuti naman, at alam kong makakalakad pa ako. ((it doesnt make sense tho hahahha!) Lahat kami nag sipuntahan na sa mga silid aralan. Syempre naman, dumeretso ako sa upuan ko, kaso napako ata ako....

"Akalain mo nga naman oo! Nasaan na ang bag ko?!" At alam kong may mga napatikin kasi naman hindi ko na napigilang lakasan ang boses ko noh. 

=====================================================================

//edited//