50th chapter! Yet, wala paring sense. loljk. Naka 168k reads na ako! Hurray! At dahil yun sa inyo! Maraming salamat po sa inyo! As in! Malapit lapit na rin! Yaaay! Sa mga nag COMMENT, VOTE, LIKE etc (kung meron man po. SANA MERON! XD) Ako ho'y nag papasalamat ng lubusan!
Dedicated po kay Captain Star! Thank you sa mga pag cheer ups! Love ya! x BASAHIN NYO RIN PO YUNG STORY NIYA. LALO NA SA MGA NASHLENE/NASHIES/FAN NI SHARLENE. Thank you! <3
COMMENT | LIKE | VOTE | TWEET | PIN IT | ADD SA RL | SUGGEST| BE A FAN! <3
PS. MAG COMMENT KAYO! FEEL FREE! MAAWA KAYO! KAHIT ISANG DOT LANG O LAIT MAN LANG O ANO MAN. BASTA MAG COMMENT KAYO! AT MAG VOTE. SALAMAT ULIT. >:)<
==================================================================
Ella’s POV
Lunes nanaman! Haaay. Nabalitaan kong may quiz kami. Nabalitaan, kasi hindi ko alam na meron pala. Akala ko nga ambush quiz, todo dada pa ako nung madalian kaming nag review nila Tammy. ‘Di ko naman kasi ata narinig na meron pala. O nakalimutan ko lang. Aaaahg! Kainis kasi eh! ‘Di maalis sa utak ko yung pag sagot ko sa tanong ni Tristan ng Oo nung sabado.
Kahapon, Linggo. Text siya ng text, pero ‘di ako nag re-reply. Tinatamad akong mag reply eh. Tsaka isa pa, hindi parin talaga nawawala yung konting kaba ko sa kanya. Syempre naman! Bago pa lang kami naging magkaibigan, sinabi ko na agad sa kanya na gangster ako. Eh kina Tammy nga at sa barkada, ilang taon na kaming magkasama.. Pero ‘di ko man lang yun nabanggit sa kanila. At higit sa lahat, kahit kay mama… Never… Never kong nabanggit yun sa kanya. Malamang baka hindi lang bulyaw at palo sa pwet ang makukuha ko dun noh!
Tsaka isa pa, past is past. Tama? Tama ba? Opo. Tama.
“Ella! Tulabels ka nanaman!” sabay sundot ni Britney sa tagiliran ko.
“Ay sorry. :P” sagot ko nalang. “Uy Ella! Balita ko, lumabas daw kayo kah---- maya nalang!” sabay alis niya sa arm chair ko at takbo sa upuan niya. Dumating na kasi yung Sir namin. Balik klase ulit.
“El! El! Ella! Pengeng ½ LW!” Hene be yeeen. Napapansin ko, ang raming tumatawag sa pangalan ko ngayong araw. Or…. Abnoy lang ata talaga yung utak ko. Hinaluglog (?) ko yung bag ko, nasa pinaka ilalim pa kasi yun nakatago. Yung ibang mga classmates ko kasi, parang namumulubi na talaga. ‘Di man lang maka bili ng isang pad. T.T Asa ng asa sa mga providers. Ajujuju. No hard feelings po. Peace V.
“Wala rin ako! Naiwan ko ata!” sabi ko sa kanya. Lingon lingon. Maki ramdam tayo sa mga providers naman. It’s my turn to ask! :P
“Okay! Test 1! Just right Yes or No. Number one.” Simula ni sir. Taranta naman kami. “Sir, wait lang. wait lang talaga, sir! “ sigaw sigaw pa nung iba, nag shrug nalang si sir. ‘Di pa ‘to nasanay eh.
“Eto oh.” Sabay abot sa’kin ni….. gwapo *o* jk. Sabay abot sa’kin ni Patrick. Ngumiti ako at nag thank you. Lumingon ako kay Tikoy, naka ngiti siya. Ng malapad. Ngumiti nalang ako, tapos nag thank you.Hindi ko nga alam kung narinig nya yun, pwet ko lang ata ang naka rinig sa sobrang hina nung boses ko.
Hindi ko inexpect ‘to. Umupo siya sa tabi ko. (tatluhan kasi kami. Absent yung classmate namin na si Kj. Sa gitna siya naka upo. Ako-KJ-Tikoy) “Ang hina mo naman mag thank you!” sabi niya ng naka ngiti. Pero ‘di siya naka tingin sa’kin. Nag susulat siya ng pangalan niya nun.
ESTÁS LEYENDO
You're the ONLY ONE (KathNiel ) -HIATUS-
De TodoKahit anong mangyari, ikaw parin. Ikaw lang. Hindi ko man masabi, sana, sana maramdaman mo. // REVISED & Under Editing