The Runaway Nun (Completed)

Chapter 18 Consequences

Vale's POV

I was shocked with the incident. Mabuti na lang nandiyan si Judah na umawat kay Loren. I saw Judah throwing the robe towards me. "Here wear this!" Utos nito sa baritonong boses with his pained eyes penetrating on me. Judah was so furious, ramdam ko ang galit nito habang hinahawakan ako in my upper arm. Kinakaladkad ako nitong paalis sa library. Habang si Mr. And Mrs. Aragon were giving me a glaring look. "I'm right all along Judah. Hindi ka sana dapat nagmamadali sa desisyon mong mag asawa." Sabi ni Mrs. Aragon sa kanya habang tinitingnan ako nito mula ulo hanggang paa.

Pilit kong tinatanggal ang pagkakahawak ni Judah. "Please Judah, loosen your grip. Nasasaktan na ako!" Mas lalong binilisan nito ang lakad, while pulling my upper arm. Wala akong may narinig na sagot sa kanya. Pero ramdam ko ang galit nito, the way he held my upper arm, his panting breath and glaring look, ngayon lang ako natakot kay Judah.

Nang marating nito ang bedroom. Dali dali nitong sinara ang pinto. Sinampal ako nito ng malakas. "Yan ang dapat sayo. To shake you out of your senses!" Bigla akong natakot at ngayon lang ako nasaktan ni Judah. Sakit physically and emotional pain. Binitawan ako nito at pinagsusuntok ang salamin ng dresser. Narinig ko itong nabasag. I am so scared right now, takot ako sa sitwasyon at lalong lalo na na ayaw kong nasasaktan si Judah.

"Judah tigilan mo na yan at dumudugo na ang mga kamay mo!" Pagsisigaw ko sa takot na parang nababaliw. I hugged him on his back.

"Umalis ka sa tabi ko!" Sigaw nito sa akin. I saw him picking up an empty glass at the bedside table and throw it against the wall. I heard the shattering pieces of glass, very vivid ang mga pangyayari. Ganito pala ang feeling pag nakaka experience ng takot. Parang lahat ng nakikita ko nagiging slow motion. I heard Judah asking "Why Vale? Why?" Tanong nitong nanlilisik ang mga mata na tumingin sa akin. Nakita ko siyang pumunta sa gawi ko. While I'm standing against the wall. "You sexually deprived me thinking na hindi ka pa ready at malinis ka na babae. Parausan ka lang pala ng iba! Pati kapatid ko hindi mo na pinatawad." Galit nitong asik sa akin while pinning me to the wall. He combed his hair with his other hand. All of a sudden he fiercely hold my face so I could not move. Ibinaba nito ang bibig sa akin at siniil ako ng mapagparusang halik. Ramdam ko ang galit nito. He bit my lower lip which made me grimaced with pain while he's kissing me. "You open those damned mouth of yours!" Utos nito sa malakas na boses. Natakot akong bigla kay Judah.

Hinawakan ko siya sa mag kabilang mukha. "Judah please, don't do this to me..." As I held his face.

"So, you only want Paul to do this to you. If it's fu€king that you want, I can give it to you till you scream." He grabbed me again and kissed me. Bumaba ang mga halik nito sa leeg ko as he tried to lower the strap of my clothes. "Pu+tang ina. Lahat ginawa ko para sayo!" Galit na galit nitong sigaw at tumigil sa ginagawa nito.

I tried to kiss him all over his face to calm Judah. I felt like crying dahil sa mga pangyayari. This is a totally opposite kind of Judah that I have known. Instead, he removed my hand that is holding his face. Tried to distance himself away from me.

"So you don't want me to kiss you. But you want other men to fu€k you! You should have applied the values that you have learned from the convent." He said those insulting words while smirking. Malapit pa rin kami sa isa't isa. I tried to reached for his arm but he shoved me away from him. "Please enough of this charade. I tell you what? Hinding hindi mo na ako mabobola mag mula ngayon." Sabi nitong puno ng galit at pagtatampo ang boses. "I don't want to sexually use you. Baka mamaya magkasakit pa ako." Insulto nitong turan sa akin.

"Judah, I am not that bad. Malinis akong babae. Sorry for hurting you. Please Judah patawarin mo na ako." Umiiyak akong nagmamakaawa kay Judah. Tiningnan ko siya with full of sincerity.

"Kung hindi ka sana nahuli ng dalawang mata ko at ng buong pamilya namin, pwede mo pa akong bolahin." Galit na asik pa nito. Wala na akong may nakikitang pagmamahal sa mga ginagawad na tingin sa akin ni Judah. Kahit ni katiting na respeto ay nawala na rin. "Umalis ka sa harapan ko. Hindi ko kailangan ang babaeng katulad mo! Hindi mo na ako binigyan ng kahihiyan. Alis!" Utos ni Judah na para akong aso. Nakita ko itong dali dali na sumuot ng kanyang pantalon. I saw him walked outside the bedroom at buong lakas na sinara ang pintuan. Sinundan ko ito palabas. I'm so worried baka kung saan ito pupunta at mapapahamak pa ito dahil sa galit nito sa akin at sa sitwasyon. Tumakbo akong pinipigilan ito.

"Judah, gabi na. Huwag kang umalis mag isa." Pakiusap ko pa sa kanya with a pleading voice. Umiiyak na akong nag mamakaawa dito while trying to hugged him from the back.

"Tumabi ka nga diyan! Hindi kita kailangan. I am so sick and tired of you." While shoving me away from him.

Nang may marinig kaming yabag galing sa sala. Nakita ko si Mr. Aragon papunta sa gawi namin ni Judah. "Ano bang nangyayari dito? Di ba napag kasunduan na natin na aayusin natin ang problema bukas? Judah, anak, alam kong galit ka. Huwag mong daanin lahat sa galit. Matulog kayo ngayon at pag usapan niyo ang problema kinabukasan." Sabi ni Mr. Aragon habang nakatingin kay Judah.

Nakita kong may mga maids na pumasok sa bedroom namin ni Judah na may dala dalang walis at dust pan. Narinig kong sumagot si Judah. "Alright Dad. No worries, I am not leaving tonight. We will just stay here at the living room while they are cleaning our room." Sagot pa nito sa Daddy niya.

Tahimik kaming dalawa ni Judah na magkalayong nakaupo sa sofa. Masakit isipin na sa isang iglap at sa isang sitwasyon ay biglang nagbago si Judah. May chance pa kayang bumalik ang dati nitong pagtingin sa akin? Tanong ng nalilito kong isipan.

💐🌺🌸To be continued...