The Runaway Nun (Completed)

Chapter 10 Marriage Proposal

Vale's POV

I felt so guilty for whatever it is that I've been doing to Judah all along. Palagi ko na lang itong ginagawang panakip butas. Especially to the person that I can't have... And that is his brother Paul. He is right though. I don't have to stoop this low. But I did it! Kaya wala na akong mukhang ihaharap sa kanya. Hiyang hiya ako sa mga pinanggagawa ko. We're still here in his office, with myself almost naked. I was nervously picking my discarded chlothes on the floor. Nanginginig ang mga kamay ko na isinuot ang mga ito. Nakita ko si Judah buttoning his polo shirt at nakakunot ang noo nito. Bakas ang frustration at tinitimping galit.

Dali dali akong pumunta ng pintuan ng matapos kung isuot ang mga damit ko. "I'm leaving." Paalam ko kay Judah na hindi makatingin sa kanya dahil sa hiya at mga pinanggagawa ko.

Tumingin ito sa akin at narinig ko ang malalim na buntunghininga nito. "Ihahatid na kita." Sabi nito na bakas ang frustration sa boses niya. Binuksan niya ang pintuan ng opisina at para akong tutang nakabuntot lang sa kanya.

Nang nasa labas na kami ng building nagtanong ito. "So, where's your driver and bodyguard?" Tanong ng baritonong boses niya.

I can't look at him right now. I really can't. "Nagpahatid lang ako sa kanila dito. I can call them now to pick me up." Sabi ko pa in a matter of fact tone.

"That's alright. Ihahatid na lang kita sa inyo." Sagot ni Judah. Kahit na galit ito ramdam ko pa rin ang concern sa boses nito.

Tahimik lang kaming dalawa buong biyahe. Hindi din ako makatingin sa kanya at nahihiya pa rin ako sa mga pangyayari. Naihatid ako ni Judah sa bahay na alam kong may tampo pa rin ito sa akin. He didn't even say a word when he drop me off in the house.

Nagulat na lang ako na next day na ang flight ko papunta ng convent sa US. Ang dali lang ng parents ko na naiprocess ang papers at matagal ng nakompleto ang application ko. Pero nag dalawang isip ako dahil kay Paul.

Ang sakit iwanan ang Pinas. Lalo na na hindi ko na makikita ang lalaking mahal ko. Pero para kay Paul ay tiisin ko ang gusto ng parents ko na pumunta ng America. Umalis akong kay bigat ng saloobin. Lalo na ang mga pinanggagawa ko kay Judah at ang muntik ng may mangyari sa aming dalawa. Alam kong may tampo pa rin ito sa akin the last time we saw each other. From time to time naaalala ko ang intimate moment namin ni Judah. Nobody awakens my carnal being except him. I long for his touch, for his caring ways. Kami ni Paul hanggang smack lang sa lips. We're both young anyways while Judah is way older than us. Marami na rin itong experience sa mga babae and ofcourse marami ding humahabol dito. Nasa kanya na yata lahat.

Ang bilis ng panahon. Hindi ko akalaing naka 2 years na ako dito sa kumbento. Few years na lang at matatapos ko na ang pagka madre ko. Uuwi ako ng Pilipinas at kung sadyang kami talaga ni Paul ay iiwanan ko ang napiling vocation and be with Paul forever. Pero laking dismaya ko ng malaman kong nag asawa na si Paul at si Loren.

Out of my desperation, parang hindi na maka function ang utak ko. I just left the convent at namuhay akong mag isa sa labas ng kumbento. I am not anymore the Vale na anak ng banking magnate sa Pinas. Sa konting pera na pinapadala ng parents ko sa akin. Ginamit ko ito upang magsimula dito sa California. I rented a studio apartment at nagtrabaho sa restaurant bilang waitress.

I did not communicate with my parents temporarily. Tatawag na lang ako sa kanila pag maayos na ako. Pag ready na akong umuwi ng Pinas. Sa ngayon hindi pa ako ready and I am just trying to heal my broken heart.

Mag 4 months na akong nagtatrabaho sa restaurant na pinapasukan ko. I am so tired today. I was just lazily eating in my couch watching tv. Ng may narinig akong kumakatok sa pintuan. "Hold on!" Sigaw ko habang pinipihit ang pintuan.

Laking gulat ko kung sino ang panauhin ko. "Judah! Halika... Pasok!" Excited ko na bati sabay yakap dito. Bigla akong natigilan at napaisip kung bakit nandito si Judah ngayon. Napalitan ang excitement ko ng pag alala. "Paano mo akong nahanap? I am hiding from my family here in California Judah. Sana hindi ito makarating sa kanila." Sabi kong puno ng pag aalinlangan ang boses.

Nakita kong sumunod sa akin sa loob ng apartment si Judah. "I'm taking you home. Please come home with me." Judah said on his pleading voice.

"No! Ayoko pang umuwi. I'm not ready yet to face my family. I am here on my own to heal my broken heart. I'm not coming with you." Sabi ko in a fierce tone.

Tumagilid ang ulo ni Judah na nakatingin sa akin. Lumapit ito sa akin at hinawakan ako sa magkabilang balikat. "I'll find a place for you sa Pinas. You don't need to come back right away to your family. I'm so worried about you here alone by yourself. Heck! I can even marry you right now kung takot kang kunin ng parents mo. They can't take you away from me once we're married. I promised, I will take it slow. Hoping of all hopes that you will learn to love me too!" First time kong nakita si Judah na ganito ka sincere. His voice, his emotion says it all. Ano bang meron sa akin at nababaliw ito? Well, not a bad idea. Marriage will prevent my parents from forcing me to go back to our house. Another thing is, I get to see my one true love and that is Paul, once I marry Judah.

"As long as walang sexual involvement. Payag akong magpakasal sayo Judah. Just don't force me to love you back. Wala akong feelings for you. Alam mo sa umpisa pa lang kung sino ang mahal ko." I know I am hurting Judah right now. Pero yun ang totoo. May mahal akong iba.

Tumikhim ito. "Hindi naman lihim sa buong pamilya na si Paul talaga ang mahal mo. Dahil mahal kita. Lahat gagawin ko para sayo. Bigyan ka ng chance na makalimot, to take it slow at hayaan mo lang akong mahalin ka." Sabi nito with all sincerity. Meron pa palang lalaking martyr sa isip isip ko. Anyway, this plan works for both of us. It is more to my advantage kaya hindi ko na papalagpasin pa ang pagkakataon.