Depressief

Hoofdstuk 6 : Vader & Moeder

Max zat aan tafel, hij had geen zin in zijn ouders, geen zin om uit bed te komen, geen zin in school... eigenlij had hij nergens zin in. Zijn hond Sammie leek zijn gevoelens aan te voelen en drukte zijn natte neus onder de half blote rug van Max. Zijn pyjama zat een beetje opgestroopt. Door de koude neus op zijn rug was hij ineens klaarwakker geworden. Ondanks dat hij nu wakker was wilde hij nog steeds niet naar beneden. Daar was de spanning waarschijnlijk om te snijden. Hij schoof zichzelf uit zijn bed en zette de computer aan. Even checken of ik nog een mailtje heb. En inderdaad hij had drie mails, één van Niels , één van Kim. Van Kim!! En de vlinders schoten weer door zijn buik , als snelle raketten. Het laatste mailtje was van school. Pfff, een mail van school, zal ik doen alsof ik hem niet heb gezien?
Toch opende hij het mailtje van school , het leukste zou hij voor het laatst bewaren.... kim .

Max Visser

Hallo geachte student,
We hebben vernomen dat u dit jaar vaak afwezig bent geweest.
Als u nog opvallend langer wegblijft zullen wij de leerplicht ambtenaar moeten informeren. Natuurlijk kunt u altijd met onze leerlingbegleider praten , mocht u daar behoefte aan hebben.

M.v.g

Het Utrecht-College

Tsss , zó vaak was ik nou ook niet afwezig. Dan nu het mailtje van Niels.

Van :Niels Kreeks
Voor: Max Visser
Onderwerp : Yo

Hee Max,
Normaal mail ik niet, maar ik heb hier een flyer gemaakt met "Drummer gezocht".
Ik hoop dat je een leuke dag hebt,

Niels.

Hopelijk hebben we snel een leuke drummer dacht Max.

En nu opende hij met een klik het laatste mailtje , het was van Kim.

Hoi max,
Bedankt voor de kaart en bloemen. I love you
Door jou was ik lekker vrolijk op valentijnsdag.
Groetjes Kim.

Max zijn hart werd warm vanbinnen,hoeveel ruzie zijn ouders ook zouden maken .zijn dag kon gewoon niet meer stuk.

'Max , we weten dat je ons al en tijdje probeert te ontlopen , maar we willen even met je praten.' Ik draaide me met een zucht om en keek recht in de blik van mijn vader. Ik schrok zelfs een beetje van de ernstige blik, zou er iemand dood zijn? Iets brutaler dan ik bedoeld had zei ik 'Wat is er dan, is er iemand dood?' Zijn vader schudde zijm hoofd. Ik keek even naar mijn moeder en ze had een lelijke plek op haar hoofd, duidelijk een verse blauwe plek. 'Ga maar even aan tafel zitten , dat praat makkelijker.' Begon mijn moeder. Het was al tijden geleden dat we met zijn allen aan tafel zaten. Het voelde vreemd , maar ergens ook prettig . Ookal wilden ze iets ernstig bespreken , door zo samen aan tafel te zitten voelde het als een hecht gezin. Terwijl ik genoot van het familie gevoel zag ik de tranen in mijn moeders ogen. Was het niet raar , dat ik me zo prettig voelde? Alleen maar omdat we samen zaten.. maar ik wist dat daar een reden voor was, en aan mijn moeders ogen te zien een vervelende reden. Het prettige gevoel stroomde uit mijn lijf, ik deed erg mijn best om het vast te houden maar het was alsof het een vloeistof was die weggleed uit mijn handen. 'Zoals je weet hebben je vader en ik de laatste tijd steeds ruzie ' begon mijn moeder, en ik keek onbewust naar haar blauwe plekken. Ik luisterde helemaal niet meer naar haar woorden, ik wilde het nu niet over ruzies hebben, nooit eigenlijk.... Ik zat te staren , en ineens zag ik een traan in mijn vaders ogen. Ik schrok wakker uit mijn gedachten en ik luisterde weer wat er gezegd werd. ' En daarom hebben we besloten om te gaan scheiden.' Oe , dat kwam hard aan. Ik wilde het NIET geloven. 'Wat gaan we scheiden? Plastic afval?'riep ik.En ik rende de trap op. Natuurlijk had ik het wel begrepen, maar dat kon ik niet toegeven, ik was in shock. In mijn kamer liet ik me op de grond vallen. Sammie likte voorzichtig de zoute tranen van mijn gezicht.' Jij blijft wel bij me hè' en ik knuffelde mijn hond.
Op dat moment kreeg ik een berichtje van Kim.

Kim : heey Maxie xxx
Max: hoi kim ;)
Kim: hoe gaat het?
Max: slecht
Kim: oh , wat dan?

Even tijfelde ik ,moest ik het aan Kim vertellen? Dan was het meteen zo definitief.

Max: mijn ouders,....
Kim: wat is er met je ouders? Hebben ze weer ruzie :(
Max: Altijd, maar dat bedoel ik nu niet.
Max: ze gaan scheiden. F*ck

Ik was zo boos! Geen woorden voor. De woede moest mijn lichaam uit. Ik drukte mijn kussen tegen mijn mond en schreeuwde zo hard als ik kon. Ik wilde mijn vuist in de computer rammen , maar Sammie's onschuldige rustige ogen weerhielden me ervan. En natuurlijk het feit dat ik met Kim praatte.

Kim: wat naar voor je, mijn vriendins ouders zijn ook gescheiden. Eerst was ze heel boos en verdrietig, maa daarna besefte ze dat het beter was. Zonder de ruzies zegmaar.

Het voelde fijn om met Kim te praten , maar nu moets ik echt naar school. Anders kreeg ik weer gezeik over de leerplicht ambtenaar.

Max: ik ga , naar school.
Kim : sterkte xxx.

Ik wilde mijn hond niet alleen laten bij mijn ouders. Sammie hield niet van spanning, dat voelt hij altijd goed aan. Hij rende naast mijn fiets. Het voelde goed om hard te fietsen, al mijn woede eruit trappen.
Mijn telefoon trilde in mijn broekzat, ik werd gebeld. Even keek ik wie het was

Het was mijn vader. Niet opnemen dus.