About you|| George Weasley

Hoofdstuk 11

Ik liep doodmoe door de leerlingen kamer heen.
Het was zaterdag vandaag en de wedstrijd tegen Hufflepuff werd uitgesteld door het slechte weer.

'Hee moppie'

Ik voelde een kus in mijn nek en ik draaide me zuchtend om.

'Wat'

Ik knikte met zijn hoofd 'tss niet zo kattig doen, of wil je misschien dat ze hier achterkomen'

Zijn hand graaide naar mijn onderarm en pakte die vast.

'Wat ben je vandaag weer lief Ryan'
Zei ik met een boze ondertoon.

'Zo mag ik het horen' en hij pakte mijn hand.

'Kom we gaan naar zwijnsveld'

Ik schudde hem los en keek hem aan.

'We mogen het kasteel niet uit, het is code rood weetje nog...
Een sneeuwstorm'

Hij zuchtte heel hard 'watje'

Ik draaide met mijn ogen en wilde weg lopen maar hij greep weer mijn hand vast.

'Dan gaan we naar de kamer van hoge nood'

Ik keek hem aan en hij begon te glimlachen 'als je dat maar uit je hoofd haalt' siste ik boos.

Hij gooide zijn handen verdedigend in de lucht 'laat maar zitten dan'

'We gaan wel een rondje door Hogwarts lopen'
Zei hij toen uiteindelijk.

Ik zuchtte diep maar liep toen uiteindelijk toch achter hem aan.

'Waarom moeten we een rondje door Hogwarts lopen' zei ik moeizaam.

'Ik heb koppijn als een gek'

'Moet je maar niet zoveel praten'

Ik keek hem boos aan 'wat bedoel je daar nou weer mee'

Hij lachte 'gewoon'

Ik draaide met mijn ogen en liep veder.
Toen we in een verlaten gang aan kwamen duwde Ryan me tegen de muur.

'He gek doe norma...'

Maar voordat ik mijn zin kon afmaakte drukte hij zijn lippen op die van mij.
Ik duwde hem zo hard mogelijk van mij af

'rot op!'
Schreeuwde ik en ik keek op.

George stond aan het einde van de gang en kwam onze kant op rennen.

'Jade? Ben je oke?'

Ik knikte 'jaa, het gaat prima'

Zei ik en ik richtte een doodse blik op Ryan die me lachend aan keek.

'Jade?'

George keek me vragend aan en ik glimlachte eventjes naar hem.

'Het is goed'

'Als jij het zegt' zei hij boos en hij haalde zijn schouder op en liep verder.

Toen hij de hoek om was duwde ik Ryan nog harder van me weg.

'Als je me nog met een vinger aanraakt! Dan krijg je echt problemen!'

Hij begon te lachen 'ik ben niet hier de gene met problemen'

Ik zette een stap naar voren en trok mijn toverstok 'jij hebt geen idee met wie je te maken hebt, dus ik zou maar slim zijn en stoppen met chanteren voordat je geen mond meer hebt om het verder te vertellen'

Hij slikte eventjes maar lachte toen.

'Ik ben niet bang voor jou'

Ik drukte mijn toverstok dieper in zijn wang 'oohh, maar dat zou je wel moeten zijn'

Ik haalde mijn toverstok van zijn wang af en liep bij hem weg.
Hij zou er niet ongestraft vanaf komen.
Ohh ik ga nu echt als mijn moeder klinken...

Toen ik de hoek omliep botste ik vol tegen George aan.

'Ooh sorry'
Zei hij met een glimlach.

Wacht...
Hij heeft ons gewoon afgeluisterd.

'Wat heb je toch een leuke relatie mer Ryan'

Ik slikte 'bemoei er niet mee'

Ik liep veder maar ik voelde een hand die mij tegen hield.
'Wat moet je nou?' Zuchtte ik boos en ik draaide me om.

'Hij chanteert je.. Waarom heb je me dat niet verteld'

Ik zuchtte 'jij moet je niet bezig houden met ander mans zaken!'

'Wel als het om jou gaat!' Riep hij boos terug.

'George hoe vaak moet ik het nog zeggen, ik heb jou hulp niet nodig!'

Hij slikte eventjes 'Jade, laat me je alsjeblieft helpen van Ryan'

Ik voelde de woede in mij borrelen.
Begreep hij nou niet dat ik afstand van hem wilde doen! Hij bleef maar naar me toe trekken hoe bot ik ook deed.

'George...' Maar ik kon mijn zin niet afmaken omdat alles begon te draaien.
Ik greep naar de muur en sloot mijn ogen.

'Jade? Ben je oke?'

'Prima' mompelde ik

Maar de hoofdpijn werd steeds erger en ik voelde alles tintelen.
George liep naar me toe en legde zijn hand voorzichtig op mijn schouder.

'Jade?'

'Ga alsjeblieft weg'

'Nooit'

Ik voelde mijn benen in elkaar slaan en George ving me op.
Ik had geen kracht meer om normaal te haan staan en George trilde me daarom.

'Het komt goed'

'Tuurlijk casanova' mompelde ik en ik sloot mijn ogen.

Ik opende mijn ogen en ik keek naar boven.

'Waar ben ik'

Ik ging snel zitten en ik zag dat George op de grond zat met zijn hoofd op de bank waarop ik lag.
Hij sliep.
Ik veegde een klein stukje haar uit zijn gezicht en keek hem aan.
Hij was best wel knap als hij sliep.
Ik lachte eventjes en ging staan.
Toen zag ik pas waar ik was.

'De kamer van hoge nood'

Ik hoorde iemand kreunen en ik draaide me om.

'Hallo slaap kop'

Toen George mij zag staat schoot hij gelijk op.

'Ben je oke?' Ik knikte.

'Dankje, dat je niet weg ging' zei ik en ik keek naar de grond.

'Je weet toch dat ik nooit luister'

Ik lachte 'dat weet ik, Weasley'

'Wat gebeurde er eigenlijk' vroeg hij.
Ik haalde mijn schouders op en keek hem aan.

'Nog last van dat gif, denk ik'

Hij knikte.
Oohh wat hoop ik zou dat hij zijn mond houd over Ryan.
Alsjeblieft
Alsjeblieft
Alsje..

'Wat was er nou met Ryan'

Shit
tuurlijk daar is die vraag die ik het meest wilde ontwijken.