Hoofdstuk 46

1.8K 127 11
                                    


De volgende ochtend werd ik wakker van een deurbel.
Niet lang daarna hoorde ik de stemmen van Tops en Remus.
Ik draaide me om en nestelde mijn hoofd in de borst van George.

'Goedemorgen prinses' mompelde hij.

Ik trok me dichter tegen hem aan.

'Goedemorgen'

Ik stapte uit het bed en liep de badkamer in.
Ik zette de douche aan en ik liet de warme staal over mijn huid lopen.
Ik was best wel bang om Remus onder ogen te komen.
De laatste keer dat ik hek heb gezien had ik een masker op en stond ik aan de kant van de dooddoeners.
Zou hij me herkend hebben?

Ik kleedde mij aan en liep naar beneden waar bijna iedereen al was behalve George die waarschijnlijk nog in zijn bed lag.
Ik nam plaats aan de grote tafel naast Ginny.

'Adams?' Ik draaide me om en recht voor mijn neus stond een lachende Remus.

'Professor Lupin' zei ik lachend terug.

Ik probeerde oogcontact zo veel mogelijk te vermijden en hij tikte onrustig met mijn hand op de tafel.

'Achh zeg toch Remus! Wat ben jij groot geworden sinds ik je les heb gegeven'

Al mijn angsten zakte weg, Remus herinnerde mij alleen als het kleine meisje die op jonge leeftijd heel goed was in bezweringen.

'Jaa, maar het is ook heel lang gelden dat wij elkaar hebben gezien' zei ik lachend en ik draaide me om naar Ginny.

Die blij met mij begon te praten over hoe ze het deed op school.
Na een half uur kwam eindelijk ook George met zijn duffe kop naar beneden slenteren.
Zijn haar zat alle kanten op.

'George! Doe even wat aan je haar! We hebben gasten' hij keek de kamer rond en zijn ogen ontmoette die van mij en ik glimlachte heel overdreven.

Hij keek verder de kamer rond en toen hij Remus zag zitten veranderde zijn gezichtsuitdrukking en hij rende snel naar boven.
Wat een sukkel is het toch ook.
Ik schudde lachend mijn hoofd.

~

Een paar uur daarna werd het al donker, we zaten met z'n alle lachend aan de grote tafel en we pratte over van alles wat.
Over Harry's vader en moeder vooral.
Het was ondertussen al heel laat aan het worden en Ginny was al maar boven gegaan om zich op te kleden.
Ook Harry en Ron gingen naar boven.
We ik Fred en George bleven nog beneden toen Tops opeens opstond.

'Ik word moe, zulle we gaan' zei ze tegen Remus die ook opstond en Molly en Arthur bedankte en naar de deur toe liep.

Ik ging ook staan en ik liep achter ze aan naar buiten.
Een frisse wind blies door mijn haren heen en ik ging dichter bij George staan die beschermend een arm om mij heen legde.

'Weten jullie zeker dat jullie niet willen blijven' vroeg Molly nog.

Maar Tops knikte nee.

'De eerste nacht is altijd het eerste' en ze wees naar de volle maan.

Remus was een weerwolf.

Ik legde mijn hoofd tegen George zijn borst aan toen Remus wat naar voren liep.

'Remus, is alles oke?' Hoorde ik Tops nog vragen.

Uit het niet vloog het gras voor ons in de fik.
Het maakte een rondje om het huis heen.
En daar voor de vlammen verscheen niemand minder dan

Bellatrix Lestrange

About you|| George WeasleyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu