About you|| George Weasley

Hoofdstuk 67

OMFG! 3duizend lezers!! Heel erg bedankt voor het reageren, stemmen en lezen!

Oke, en nu?' Vroeg George hoopvol en ik haalde mijn schouders omhoog.

'Vuur? We hebben alleen dat... Ik heb geen idee'

'Misschien in de Gryffindor leerlingenkamer' zei George

Ik keek hem nadenkend aan 'zou best kunnen'

'Maar ik heb nog een raadsel misschien zegt dat meer over de plek waar dat ding ligt' ik las de volgende raadsel voor

'I live above a star, that doesn't burn. Eleven neighbors surround me, They don't even move. What am I?'

(Ik woon boven een ster, die niet brand.
Elf buren omringen me, ze bewegen niet eens. Wat ben ik?)

Ik hoorde George luidruchtig zuchtend.

'Kunnen ze het niet voor een keer makkelijk maken'

Ik begon te lachen en ik ging tegen de muur aan zitten.
George kwam naast mij zitten en ik legde mijn hoofd op zijn schouder.

'Ik ben zo moe' zuchtte ik.

'Ga dan slapen'

Ik schudde hevig nee 'ik wil eerst weten wat het betekend'

Ik voelde George knikken.

'Misschien... Neej ik heb geen idee'

'Wacht!' Ik sprong op.

'Weet jij wat een telefoon is?'

'Een wat?' George ging ook staan en hij keek mij raar aan.

'Jaa, zo'n ding waar dreuzels mee contacteren, net zoals wij doen met uilen'

'Volgens mij heb ik mijn vader er wel eens over gehoord!' Zei George toen.

Ik knikte

'Toen ik klein hing er altijd eentje in villa Malfidus, ik speelde er altijd mee want hij werkte toch niet'

Ik dacht diep na 'de toetsen!' Riep ik toen

'Het is een cijfer! Alleen ik weet niet welke'

George pakte mijn hand vast en hij keek me diep in mijn ogen aan.

'Dat weet je wel, nadenken'

Ik sloot mijn ogen en ik haalde het beeld van de oude telefoon voor mijn ogen.

Boven een ster die niet brand, dat moet de toets van de ster zijn (*)

Omringd door 11 buren....

Opeens wist ik het

'7! Het is 7' ik sprong blij in de lucht en George gooide zijn armen om mij heen.

'Oke en nu' hoorde ik hem zeggen.

'Geen idee' zei ik glimlachend