About you|| George Weasley

Hoofdstuk 20

Ik opende moeizaam mijn ogen.
Ik had de hele avond niet geslapen.
Vandaag waren de slijmbal examens en het leren ervoor ging nogal slecht.
Zeg maar dat ik een beetje vergeten ben om ervoor te leren.

Al dat gedoe met mijn moeder en George hebben mij helemaal in de war gebracht.
Ik keek in de spiegel en schrok bijna.
Woow ik zie er echt slecht uit....
Mijn krullende haren sprongen alle kanten uit.
Heb ik weer..
Ik trok mijn kleding aan en fatsoeneerde mijn haar,voor zogoed dat kon.
En ik liep maar beneden.
Ik haalde ik nog even een boek tevoorschijn, plantkunde.
Oke dat is toch niet zo heel moeilijk...

Ik opende het boek en las de bladzijde door.

Oke oke dit kan ik nog wel..

Ik sloeg de bladzijde om en las de volgende bladzijde.

Oke i'm fucked, dit is net chinees...

Zuchtend liet ik mijn hoofd in mijn handen vallen.
Ik word wel full-time dooddoener..
Daar hoef je tenminste niet meer te leren.
Hopelijk.
Moeizaam liep ik naar de grote zaal en plofte neer op de stoel naast Amy.

'Slecht geslapen?'

En ik kreeg een harde klap tegen mijn rug aan.

Boos keek ik haar aan 'nee, het lijkt alleen maar zo'

Ze glimlachte naar mij 'maak je maar niet druk, ik heb ook niet geleerd'

Ik draaide met mijn ogen 'de laatste keer dat jij zei "ik heb niet geleerd" haalde je een 9'

Ze haalde haar schouders op en stopte een broodje in haar mond.
Ik at mijn eten op en liep naar buiten het weer was een stuk beter, en sloeg mijn boek plantkunde nog een keer open.
Maar ik kon me er niet op concentreren.
Een paar meten van mij af zat George met zijn broer en wat Gryffindor vrienden van hem te lachen.
Toen hij mij zag lachte hij nog eventjes en zwaaide hij.
Ik zuchtte, hij is echt koppig...

Maar toen badacht ik me dat ik vanavond die opdracht had...

Na vanavond zou hij mij nooit meer in mijn ogen durven kijken.
Nooit meer naar mij lachen.
Misschien gaat hij me wel negeren.
Bij die gedachte brandde er tranen in mijn ogen.
Snel knipperde ik ze weg.
Vandaag zou mijn laatste dag zijn dat George me nog normaal aan kijkt.
Mijn moeder noemde het natuurlijk niet maar ik wist zeker dat bij dit plan die Potter ook bij betrokken is.
Hij is overigens overal bij betrokken...
En als Potter er is, dan is die Ron er ook.
En als Ron weet dat ik een dooddoener ben weet George het ook.

Ik legde mijn boek van mijn schoot en ik ging staan.
Wat maakt het toch uit wat mijn moeder denk.
Morgen mag hij me toch niet meer dus ik ga zorgen dat ik geen spijt krijg van vandaag.
En ik liep op hem af.