Hoofdstuk 30

2K 141 33
                                    


Ik opende mijn ogen en ik keek recht in het bezorgde gezicht van George.

'Hee' zei hij opgelucht.

Ik ging meteen rechtop zitten en zag dat ik in de ziekenzaal was.

'Hehe rustig jij, je bent net out gegaan'

Ik glimlachte eventjes naar hem

'ik voel me prima'

Ik ging nog rechter op zitten en een pijn scheut schoot door mijn hoofd heen en ik greep er pijnlijk naar.

'Doe dan ook nou eens voorzichtig'
Zei George die mij weer naar beneden duwde.

'Wat hebben ze met je gedaan?' Vroeg hij verdrietig toen hij met zijn hand over mijn wond ging op mijn hoofd.

'De duistere heer wilde me persoonlijk straffen' ik slikte bij het zijn van zijn gezichtsuitdrukking.

'Je-weet-wel-wie...' Herhaalde hij.

Ik knikte.

'Hij gebruikte de Cruciatus Curse'

Ik stopte met praten omdat George uit het niets zijn armen om mij heen sloeg.

Ik hapte maar adem 'George, je vermoord me nog als je zo door blijf gaan'

Lachend trok hij terug.

'Het spijt me zo' zei hij en ik zag dat hij het echt meende.

'Het was niet jou schuld...'

Ik ging met mijn hand over zijn gezicht heen en hij sloot zijn ogen.
Voorzichtig drukte ik een kus op zijn mond toen ik iemand hoorde kuchen.

'Dit is nu al de 3e keer dit schooljaar, wat doe jij toch allemaal' begon madame pleister te mopperen.

George keek me glimlachend aan en ik moet een lach onderdrukken.

'Dit gaat even pijn doen'

Bang keek ik naar George die beschermend mijn hand vastpakte.

De volgende dagen verliepen normaal, George als mijn vaste vriendje was nog steeds raar.
Maar hij was ook zo lief...
Ik wil hem nooit meer kwijt!
Het enige probleem was mijn moeder...
En dat was best wel een groot probleem....

About you|| George WeasleyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu