Hoofdstuk 88

1.9K 119 120
                                    

*oke serieus die foto hierboven is echt goals! Hahaha*

Er waren 3 maanden verstreken en ik ging voorzichtig met een lepel door de toverdrank heen die een zwarte kleur had.

'Die kleur, dat valt op' zuchtte Draco moeizaam en ik schudde met mijn hoofd.

'Het laatste ingrediënt moet nog' en ik pakte een botje met daarin schubben.

Ik strooide ze voorzichtig in de toverdrank.
Draco keek ongeduldig mee over mijn schouder.

Ik roeide met de lepel door de drank heen die langzamerhand een doorzichtige kleur kreeg.
Toen hij helemaal doorzichtig werd sprong ik blij op.

'Het is ons gelukt' en ik gooide mijn armen om de nek van Draco die blij ging springen.

Ik maakte me los van hem en hij keek me blij aan.

'Nu moeten we het alleen nog maar bij Perkamentus zien te krijgen' zei ik nadenkend.

'Daar heb ik al een idee voor' riep Draco

blij en hij haalde een drankfles tevoorschijn.
Ik keek hem glimlachend aan en we goten de toverdrank voorzichtig in het glas.

Hij knikte naar mij en ik liep voorzichtig de wc uit.

Ik liep de hoek om en ik botste volop tegen Potter aan.

'Sorry' mompelde ik en ik wilde verder lopen.

'Ik weet dat je ook een dooddoener bent' siste Harry toen en ik draaide me abrupt om.

'Jij weet helemaal niks, bril smurf' snauwde ik boos en ik wilde weer verder lopen.

'We hebben door dat je de laatste tijd veel met Draco om gaat, zelfs George zegt het'

Ik draaide me om en ik keek Harry aan.

'Wat?'

'Je gaat veel met Draco om' herhaalde hij

'Ja, ik heb je wel gehoord' siste ik boos.

'Trouwens wat maakt jou het uit met wie ik om ga?' Snauwde ik

'Omdat jij de vriendin van mijn broer bent' hoorde ik Ron zeggen.

Het was de eerste keer dat hij iets verkeerds durfde te zeggen als het om mij ging.

'Jullie weten niet waar het om gaat, dus bemoei er ook maar niet mee' zuchtte ik

'Jade, we willen je alleen helpen' klonk de rustige stem van Hermione.

'Ik heb geen hulp nodig, en al helemaal niet van jullie'

Ik draaide me om en ik liep weg.

'Jade, breek George zijn hart alsjeblieft niet' hoorde ik Ron zeggen en ik draaide me om.

'Ik zou nooit, maar dan ook nooit iets doen waardoor jou familie pijn zou hebben' zei ik terug

En het was waar.

Ik zou nooit de Weasley's pijn kunnen doen.
Terwijl het al meerdere malen mijn schuld is dat de Weasley's in de nesten zitten...
Maar dat zei ik er niet achterna.

Die Potter wantrouwt mij bij alles wat ik zeg.
Ik botste tegen George aan die me glimlachend aan keek.

'Hee, kabouter' zei hij lachend.

'George, je weet dat ik het vreselijk vind als jij me zo noemt' zei ik nep boos en hij glimlachte en schudde zijn hoofd.

'Oke, dan noem ik jou reus!' Zei ik toen en hij keek me boos aan en hij schudde zijn hoofd.

'Noem mij maar "de knapste jongen van de school"' zei George lachend en ik schudde met mijn hoofd.

'Hadden we het over mij?' Hoorde ik Fred zeggen die eraan kwam gerend.

George keek hem raar aan.

'Ik hoorde iemand zeggen "de knapste jongen van de school" en dan ben ik natuurlijk' zei Fred lachend en hij maakte een handstand tegen de muur.

Ik schudde met mijn hoofd.

'Hee, Fred' hoorde ik Jane lachend zeggen.

Fred keek naar boven en toen hij Jane zag viel hij zo vanuit de handstand op de grond met een smak.

Non-geland ging hij snel staan en klopte het stof van zijn kleding af.

'Hee, Jane'

Jane keek hem glimlachend aan en liep toen weer veder.

'Lekker soepel Freddiee' zei ik lachend en George hielp hem overeind.

'Hebben jullie nou al iets' zuchtte ik
Fred schudde zijn hoofd.

'Hallo bij jou en Jade duurde het ook eeuwen voordat jullie wat hadden' zei Fred tegenstribbelend

'Ja, maar Jade is gewoon een heel moeilijk kind' zei George lachend en ik sloeg hem tegen zijn arm.

'Jij was de gene die heel slecht deed flirten' zei ik lachend terug en George keek me geschrokt aan.

'Ik ben de meester in flirten' zei hij toen en ik drukte een kus op zijn wang.

'Zie je?' Zei hij tegen Fred die hem lachend aan keek.

'Maak gewoon de eerste move' zei ik toen en Fred keek me angstig aan.

'En als ze me nou niet leuk vind?'

'Dan merk je dat snel' zei George lachend en hij kreeg weer een klap van mij.

'Luister niet naar je rare tweelingbroer want die snapt er niks van!
Maar ik weet zeker dat ze je leuk vind' zei ik bemoedigend en George keek me beledigend aan.

'Oke' zei Fred moedig

About you|| George WeasleyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu