The New Wolf Pack

Hoofdstuk 15

Een grote, best wel dikke gestalte staat voor de kast. Achter me, in de hoek van de kast, hoor ik dat Ella een bericht krijgt...
De man kijkt ons strak en woedend aan. De andere man, waarvan zijn hand ging afgehakt worden, kijkt angstig toe. "Wie zijn jullie?!" vraagt de grote man woedend. We antwoorden niet. Zijn ogen worden fel, fel groen. "Wie zijn jullie???!!" herhaalt hij. "Wij zijn mensen!" zegt Wouter. De man kan er echter niet mee lacht en spuugt in ons gezicht: "Zeg me GVD wie jullie zijn!!!!" "Wij zijn mensen", zegt Wouter opnieuw, "meer specifiek, tieners. Wij komen hier om te zeggen dat u beter niet de hand van deze onschuldige man afhakt, offfff..." "Of wat?!" gilt hij. "Jullie zouden jullie beter niet bemoeien met mijn zaken! Of jullie hebben straks ook geen handen meer!!!" "Wow, kalm meneer, daarnet ging het nog maar om 1 hand", zegt Ferre. De man blaast woedend en aan zijn gelaat te zien, hakt hij liever ons hoofd af dan onze handen. "Kom eruit!" gilt hij. Kalm gaan we de kast uit. Hij dwingt ons naast de man te staan, waarvan zijn handen zullen afgehakt worden. Ja, nu is het handen. Hij doet ons, net als de andere man, boeien om en beveelt ons onze handen stil op de tafel te leggen. "Amy", fluister Ella, "de rest komt..." Met een glimlach knik ik. De man komt met een reusachtige bijl op ons toegelopen. "Eerst de jouwe", lacht hij gemeen terwijl hij de bijl boven Eurelie's handen houdt. Hij zwaait hem omhoog en houdt haar handen stevig vast. De man staat rechts van mij, te wachten op het goeie moment. "Green! Niet doen! Geen onschuldige tieners bezeren!" gilt de andere man. "U bent minstens even onschuldig, meneer", zegt Ella hem vriendelijk. "Bemoei je niet!!" gilt Green. Hij laat de bijl zakken, met een hoge snelheid naar Eurelie's handen. Ik zwaai met mijn been, tegen de schenen van Green. Hij valt. De bijl valt, net voor Eurelie's handen. Green krabbelt op en gromt. Zijn ogen kleuren feller en feller groen. En plots staat er een beer voor ons. "Dachten jullie nu echt dat jullie konden winnen?!" vraagt hij met grijns. Ik huil. "Ja", zeg ik dan kort. Ik spring op de beer af en bijt hem boven zijn schouder. De rest volgt mijn voorbeeld en springt ook op de grote beer af. Hij slaat Jason van zich af en hij wordt hard tegen de muur gesmeten. Ik ren snel naar hem toe. "Alles ok?" vraag ik. Hij knikt. "Gaat wel", zegt hij. We rennen weer op de beer af, die de een na de ander van zich afslaat. Gelukkig landt nu iedereen goed. Opeens vliegt de deur open en staan er nog wat wolven in de opening. "Dat werd tijd!" zegt Ella lachend en geeft een beet in de voorpoot van de beer. De andere springen nu ook op hem af. "En met wie hebben we te maken?" vraagt Cara. "Green, volgens mij baas van de beren", antwoord ik. Ze laat haar witte tanden zien en zet ze in de flank van de beer.
Na tien minuten ligt Green uitgeput op de grond. Onder het bloed, maar hij was net te sterk voor ons om hem te kunnen doden. Toch scheelde het niet veel. De andere man komt op hem af. "Zie je nou maar", zegt hij, "je hebt je wolven gevonden en ik wil hier niets meer mee te maken hebben. Je hebt je lesje nu wel geleerd, hoop ik." Green wordt woedend en slaat met zijn klauwen tegen de buik van de man, die ook tegen de muur vliegt, harder dan Jason. Zijn buik ligt open en hij heeft een flinke snak gehad in zijn nek. Hij zakt kort ademend in elkaar. "Bel een ambulance!" gilt May.
We sleuren de man het huis uit en zetten hem buiten tegen het hek. De ambulance komt eindelijk aan en neemt de man mee. Hij was er ernstig aan toe. Als de ambulance weg is gilt Green naar ons: "Met jullie ben ik nog niet klaar!!!" En hij gooit de deur dicht. 

Yooo mensjes!!
Sorry dat het zolang duurde voordat ik weer update...
School en zo...