The New Wolf Pack

Hoofdstuk 9

P.o.v. Ella
Ik stap uit de bus, het is een heerlijke dag. Omg! Ik heb gisteren een hand geschud met Tegel!! Sorry, ik ben daarom dus weer hyper. Ik wandel over de speelplaats en zie dat er nog niet veel mensen zijn. Jilke is er wel al en ik ga naar haar toe. "Hey!" begroet ik haar. "Hey! Het leven is anders he nu!" zegt ze. Ik knik. "Maar...", zeg ik, "we zitten in de roedel van Tegel!!" Ze lacht. Na vijf minuten babbelen komt Cara toe. Ook, weeral, hyper. "Haaaaallo!!", roept ze als ze een meter van ons is.  "Wha, rustig!" zeg ik. En weer babbelen we, dan komt Eurelie toe. We besluiten te wachten op Amy om naar ons kluisje te gaan. Normaal is ze altijd laat, maar sinds ze een wolf is is ze vroeger. Geen idee waarom...

P.o.v. Amy
Ik rij het kleine straatje uit, maar moet hard remmen. Een gast met een rode boekentas komt als een gek afgereden. Ja, Tegel dus. Hij heeft me gezien en gaat trager rijden. Ik draai vlak achter hem in en hij remt weer, zodat hij naast me fietst. "Yeet", klinkt er. "Yow", begroet ik hem terug. "En vind je het leuk als wolf?" vraagt hij. Ik knik hevig. "Dus dat zijn allemaal je vrienden?" "Jep!" "Je maakt wel snel een roedel he!" zegt hij. "Hah, jah. Ik vond gewoon dat mijn vrienden erbij horen." We parkeren onze fiets in de stalling en wandelen samen de school binnen. Ik zie Ella al van ver staan en...     Ze flipt! Ik zie dat Eurelie haar probeert te dwingen mee te gaan naar ons. Na even duwen komt ze mee. En we draaien het E-blok binnen. "Dag Ella", zegt Wouter glimlachend. Ella kleurt helemaal rood. Ik geef haar een stomp. Dan komt er toch uiteindelijk een "hallo", uit.

P.o.v. Ella
Ik loop naast Tegel! "Dag Ella", zegt hij. Ik voel mijn gezicht rood kleuren, maar durf niets te zeggen. Dan voel ik een stomp van Amy. "Hallo", zeg ik dan vlug. "Hoe gaat het?" vraagt hij. "Goed hoor! Met jou?" vraag ik. We zijn een gesprek gestart! "Ook goed!" krijg ik als antwoord. "Wel tortelduifjes", hoor ik Amy zeggen. Deze keer geef ik een stomp. "Sorry", komt er stil uit. Ik zie dat Wouter een beetje vreemd kijkt. Als ik dat tegen Amy had gezegd, zou ik als antwoord 'Hij kijkt altijd raar' krijgen. We knielen neer bij onze kluis en halen uit wat we nodig hebben. Dan gaan we terug naar buiten. "Ik ga die kant op", zegt Wouter. We knikken. "Doei", zeggen we.

P.o.v. Amy
We gaan terug naar Jilke, Cara en ondertussen ook Bianca, Yenthe en May. Ik kijk naar links, naar de jongens die er in hun groepje staan. Dan zie ik Jason, op het zelfde moment, ook kijken. Ik draai snel mijn hoofd terug. Ik durf niet te kijken... "Hij keek", fluister ik tegen Ella. "Oooooh, cutties", zeg ze dan. Ik hef mijn hoofd en kijk zoals Tegel altijd kijkt, vreemd dus. Ik hoor twee bekende stemmen achter me, Jason en Gunter. "Yo", zegt Gunter als we in 'de kring' staan. Ok, wat doen twee jongens tussen een bende meisjes? "Even vraagje", zegt hij dan, "wanneer moeten we weer naar het bos." "De maandag, woensdag en vrijdag", zeg ik, "van 23u tot 00u30. Ik weet het we verliezen slaap, maar ja, zoveel slaap heb ik toch niet nodig." "Ok, jah neh ik ook niet", zegt hij. En met de nieuwe roedel, maar zonder Wouter en Ferre, praten we tot de bel gaat.

In de klas is het verschrikkelijk stil, want we moeten oefeningen maken, saai! "Ik moet even weg", zegt mvr. Domun, "ben straks terug." En ze verlaat de klas. Dan davert de klas, door een luidt gegrom. Het lijkt van een beer, het komt uit onze klas...