The New Wolf Pack

Hoofdstuk 8

"Klaar?" "Helemaal!" zegt Jason. We wandelen vanaf de automaat naar een plek waar niemand ons kan zien. Na een goeie 5minuten komen we in een klein straatje. "Zeker he?" vraag ik nogmaals. "Jaa!" zegt Cara. "Ok wie eerst dan?" "Ik", zegt Eurelie. Ik knik. "Allemaal achteruit, ik weet zelf ook niet precies wat er gaat gebeuren", waarschuw ik iedereen. Ik ga tegenover Eurelie staan. "Gewoon huilen als een wolf", zeg ik. Ze knikt. Ik begin te huilen en zij volgt. Ergens in de lucht zie ik, niet zoals bij mij, de maan knipperen. "Ok", zeg ik, "als de maan knippert is het goed, denk ik." Daarna offert Cara zich op en dan Jilke en Yenthe en Bianca en May en Gunter. En dan Ella, ook bij haar gaat het normaal. En nu nog Jason. Hij komt voor me staan. Ik knik en hij knikt. Ik huil en hij huilt mee. De maan knippert en hij neemt mij handen. Ik stop met huilen en hij stopt ook. Mijn ogen verkleuren en de zijne ook, maar slechts enkele seconden. Ik kijk in zijn prachtige ogen en hij in de mijne. NEE, IK OVERDRIJF NIET! "Wel, dit was het dan...", zeg ik, nog steeds met Jasons handen in de mijne. "Zie ik jullie morgen, in het midden van de nacht, in het bos?", vraag ik. Ze knikken.

Om 00.00 precies is iedereen in het bos. "Joey, dit zijn de nieuwe roedelleden", stel ik hen voor. "Hallo", zegt hij. "Moet ik nog meer mensen vinden?" vraag ik. Joey haalt zijn schouders op. "Hoe meer zielen, hoe meer vreugd", zegt hij dan lachend. "Heb je hen al verteld over de andere leden, die al leden waren?", vraagt hij dan. "Ja", zeg ik en kijk naar Ella en Eurelie. Daarna loop ik naar Wouter en Ferre. "Dit zijn Wouter en Ferre", zeg ik en stel Wouter en Ferre de rest voor. Ik zie dat Wouters oog meteen op Ella valt. En Ferre toont ook wat belangstelling in Eurelie. "En dat is Ella", sluit ik af. Wouter schudt extra lang met Ella's hand en ik zie haar helemaal rood worden. Ik glimlach, dat komt al goed tussen hen. Ik wil kijken naar Ferre en zie dat hij is blijven plakken bij Eurelie. Weer glimlach ik. "Dan nu ons ritueel!" horen we een stem roepen, Joey dus. Ritueel?! "Huilen naar de maan, om 00.15", zegt Joey. We knikken en wachten tot Joey begint. Daarna huilen we allen samen, als een roedel.

Heeeey 😄😄
Een iets korter hoofdstuk 😝