Possessive Playboy Book 1 (Completed) UNDER MAJOR EDITING

Chapter 49

Chapter 49

Pagkatapos naming madinner sa bahay ay hinatid na ako ni Keil sa unit. May dala siyang black na paper bag. Ano kaya laman nun? Suhol kaya sa daddy niya? Eh bakit dinala pa niya? Pwde namang iwan lang sa kotse eh.

"Saan ka pupunta??! Hoy Keil!!" aba naman talaga ha. Nauna pang pumasok sa akin. Grabe lang feel at home talaga.

Narinig kung kumahol yung mga aso. Aww. Kilala pa kaya kilala daddy nila. Haha. Daddy? Oh my God Chelsea. Pinag-iisip mo ah.

"What's their name?" tanong ni Keil na hindi nakatingin sa akin. Panay himas dun sa mga aso.

"Ito. Si misis. At yun naman mister niya."

"Hahahaha. Whta the- anong klasing pangalan yan Chelsea? Hahaha. The fvck!" tawang tawa siya. Nakahawak pa sa tiyan niya. Sumimangot ako. Ano bang nakakatawa.

"Its weird but i like it." nakangiting saad niya saka ginulo ang buhok ko.

"Nga pala. Pakiplansta nitong uniform ko ha." sabay bato sakin nung black na paper bag. So uniform pala niya-- what?? Uniform? Napatayo ako bigla.

"A-anong uniform?? Lumayas ka na nga Keil."

"Im sleeping here."

"Keil pwede ba? Namimihasa ka na talaga ah."

"The last time I went here I was crying like hell. Crying till my hearts content."

Natigilan ako. Oo. Yun ung hinatid niya yung mga aso. Kasama yung sulat niya na tinago ko talaga.

"I..I'm sorry. k-keil... Hindi ko sinasadya." nakayukong sabi ko. Hinayaan ko na lang na tumulo yung mga luha ko.

Lumapit siya sa akin at niyakap ako.

"Hindi kita sinisisi. Buong puso kong tinanggap yung sakit. Lumaban akong mag-isa Chelsea. Kahit na pinagtabuyan mo ako ni minsan hindi mo ko narinig na magreklamo. Hindi ako umangal kahit na sobrang nasasaktan na ako. Pinilit kung lumayo. Pinilit kong magalit sayo. In that way mabilis akong makapagmove-on at makalimutan ka. Pero nung nakita kitang kasama si Sean hindi ko kinaya. Hindi ko pala kayang makita ka sa piling ng iba. Kaya kahit hindi ko alam ang mangyayari sumugal ako. Sumugal ako para sayo. Lumaban ako. And your worth the fight. Your worth fighting for. Tandaan mo lang lagi na mahal na mahal kita. Wala na akong ibang mamahalin pa tulad ng pagmamahal ko sayo."

Iniangat niya yung ulo ko at pinunasan ang luha ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdamn ko. Ang alam ko lang ang lakas ng tibok ng puso ko.

"I love you Tam." dahan dahan niyang nilapit ang kanyang mukha sa akin. Hahlikan niya ako. Pumikit ako para tanggapin ang kanyang halik. I love you more. Mahal na mahal kita Keil.

---

Naalimpungatan ako ng biglang magring ang phone ni Keil.

Nilingon ko siya. Oo. Magkatabi kami matulog. Kinukulit kasi ako. Dahn dahan kung tinaggal yung kamay niya na nakayakap sa akin. Pilit kung inabot yung phone niya.

Si Kayleigh? Bakit kaya? Akala ko ba okay na kami. Akala ko ba okay na sila ni Jade.

Nanginginig ang kamay kong iniswipe ang kanyang cellphone.

"H-Hello?" walng sumasagot. Ano to niloloko ba ako ni Keil? Sabi niya mahal niya ako. Sabi niya--

"Hello insan? San ka? Pupuntahan kita. May problema!"

"J-Jade?"

"Ahh. chelsea. Bakit nasa sayo cellphone ni Keil?"

"N-nandito siya sa unit ko.." nahihiya kong sabi.

"What??!"

"J-Jade its not what you think--"

"Sino yang kausap mo?!" nilingon ko si Keil. Nakaupo na pala siya sa kama.

"S-Si Jade.."

"Give me that phone." inabot ko ang phone kay Keil.

"Taena naman Jade!! Alin ba dun sa Lumugar ka ang hindi mo maintindihan?!" here we go again. Walang katapusang bangayan. Hinablot ko ang cellphone sa kanya.

"Hello Jade? Tetext ko na lang yung address."

Pagkababa ko ngtawag ay tinext ko agad yung address.

"Oh ayan na cellphone mo!!" ibinato ko sa kanya yung phone niya.

"Bakit ba kasi tawag siya eh. Dapt ginising mo ako!"

"Tse! Tigilan mo ako." pumunta na akong sala para antayin si Jade.

"Ano ba naman yang Chelsea!!!" hinarap ko siya saka tiningnan ng masama.

"SINISIGAWAN MO BA ALO???!" sigaw ko pabalik.

"Hindi no. Ikaw naman. D ka na mabiro." sabi niya. Tumabi siya sa akin sabay halik sa pisngi ko.

"Pupunta si Jade."

"What the-- bakit daw?! Alam ba niya alam kung anong oras na? It's already 2:30am for fvck's sake."

"May problema daw eh."

Pagkalipas ng isang oras ay dumating na si Jade. Si Keil naman mejo nakatulog na sa sofa habang nakasandal sa balikat ko.

*Ding dong*

"Keil. Wait lang. Andito na si Jade.."

"Hmmm."

"Upo ka muna. Ano ba kasing problema?"

"The Heck Jade. May sarili din kaming buhay." siniko ko si Keil. Bastos ng bunganga.

"Si Kayleigh.. fusto ng strawberry. Wal na akong mabilhan eh. Nagtatantrums."

"What the he!! Gigisingin mo kami dahil lang dun??!"

"Keil!! Matulog ka na nga lang dun!!"

"Tsk."

"Mukang strawberry yung pinaglilihian eh. Uhm. May alam ako na baka bukas pa." binigay ko yung address sa kanya. Pagkatapos ay umalis na.

"Matulog na tayo. Isturbo!!"

Nakatuwa si Jade. Ganun din kaya si Keil pagnaglihi na ko? Nakatulog ako ng nakangiti. Sunod sunod na. San maging okay na lahat.

*PARANG NORMAL ACTIVITY NA!! SINO NANONOOD??!