Maanlicht

Hoofdstuk 10

Ik stop de laatste hap macaroni in mijn mond en zucht. 'Dat was echt lekker.' mompel ik met volle mond. De anderen knikken instemmend terwijl Teun verveeld om zich heen kijkt. 'Zullen we vanavond naar het meer gaan?' Vraagt ze. In haar hand heeft ze een folder van de camping. 'Luister:

Het prachtige strandje wat aan het meer grenst is DE droom van jongeren. Hou je van gezellige muziek, en ben je op zoek naar nieuwe vriendschappen, dan is dit de perfecte plek voor jou!

Leuk toch?'

Ze wijst naar het blokje tekst. 'Of het echt mijn droom gaat worden, weet ik niet, maar we kunnen het op zijn minst proberen, vinden jullie ook niet?' Ze staat op en veegt haar handen af aan haar broek. Enthousiast knikt Lente. 'Lijkt me leuk, kom op, laten we eerst even afwassen!' Skye stapelt de borden op elkaar en de rest helpt met het tillen van de afwas naar de wasbak.

Als we klaar zijn met schoonmaken, lopen we naar het meer. Het is een prachtig gezicht. Duizenden lichtjes verlichtten het strandje en geroezemoes en de rustige klanken van een gitaar vullen onze oren. De volle maan weerspiegelt in het meer. Wacht. Maan. De volle maan. Ik sta abrupt stil en mijn ogen schieten omhoog naar de pikzwarte lucht. Een verrukkelijk warm gevoel stroomt mijn lichaam binnen. Een golf van herinneringen overspoeld me. Het lijkt alsof ik weer een klein meisje ben, die aan de hand van haar broer naar de maan staart. Sinds ik een jaar of drie ben, heb ik iets met de maan. Op een dag had Jonas me meegenomen, toen we op vakantie waren, naar een stil, verlaten meer. Hij liet me de maan zien en op dat moment leek het alsof er een enorm sterke band tussen mij en de maan ontstond. Er zijn dingen die ik dagelijks doe, en die ik soms vergeet, maar er is één ding wat ik elke avond, elk jaar en elke maand doe. Ik kijk naar de maan. Ook al is het maar een half streepje wat prachtig afsteekt tegen de donkere lucht, de maan heeft een sterke magnetische kracht op mijn ogen. Op dit moment zie ik alles. De maan is weerzinwekkend groot en ik voel heerlijke rillingen over mijn rug kruipen. Ik kan elk detail zien op het prachtige ronde gevaarte. De verbaasde blikken van het zestal voor me doen me opschrikken uit mijn trance. Ik knipper met mijn ogen en glimlach moeizaam om aan te tonen dat er niks aan de hand is, maar in mijn ooghoeken zie ik de maan op een manier die ik alleen maar heb gezien toen ik dat driejarige peutertje was. Het staat in mijn geheugen gegroefd. Skye trekt me aan mijn arm. 'Je kijkt wazig Lu' zegt ze. Onderzoekend glijden haar ogen over mijn gezicht. 'Gaat het wel?' Ik haal diep adem om bij te komen en knik stijf. 'Ja hoor. Het is niks.' Mijn stem klinkt harder dan dat ik gewild had. River draait zich om en glimlacht begripvol naar me. Ik zie een twinkeling in zijn ogen wat aantoont dat hij weet waarom ik ineens midden op het pad bleef staan. Hij is de enige die weet van mijn band met de maan. Hij begrijpt mij en lacht me niet uit, zoals mijn ouders deden toen ik het hun toevertrouwde. River en Jonas zijn de enige mensen die er ook wat voor voelen, maar ik heb gevoel het zo ongelofelijk sterk. De maan betekent heel veel voor me. Skye laat mijn arm weer los en haalt een hand door haar haar. 'Kom, de anderen zijn al wat verder doorgelopen' Ik volg haar blik en kan het niet laten tussendoor stiekem naar de maan te kijken. Lente staat opnieuw te flirten met Olaf en Hessel praat met Teun. River wacht op mij. 'Zou hij op mij wachten?' Fluistert Skye opgewonden. Ik kijk haar aan en zucht. 'Weet ik veel. Misschien wel, maar denk het niet. Of nouja.. Misschien wel ja. Maar..' Skye is al blij met de drie woordjes "misschien", "wel" en "ja". Ze huppelt vrolijk naar de anderen en glimlacht dan naar River, die haar negeert en alleen maar oog voor mij heeft. Hij slaat een arm om mijn schouder en geeft me een vlugge kus als de rest niet kijkt. 'De maan is vandaag bijna net zo mooi als jij bent.' Zijn warme adem kietelt op mijn wang. Ik streel voorzichtig zijn kaaklijn. 'Je bent lief, Riv' zeg ik. Prachtige kuiltjes sieren zijn wangen en voor de tweede keer deze avond stroomt er een verrukkelijk gevoel door mijn aderen. Ik geef hem een kus op zijn wang en loop snel naar Skye, Hessel, Lente, Teun en Olaf die bij een groepje jongeren met een gitaar staan. Vrolijk sla ik mijn armen om de schouders van Lente en Teun. Rustig swingend op de muziek sluit ik mijn ogen. Een koel briesje waait door mijn krullen en ik voel dat River achter me staat. Hij legt af en toe voorzichtig en plagerig een hand op mijn heup of strijkt met zijn arm langs mijn rug of haar. Ik kijk even om als Skye naar de wc is en geef hem een kus. Nu legt hij zijn armen vanachter over me heen. Hij knuffelt me en houd me vast. Ik zucht. Het fijne moment gaat al snel voorbij als ik een klein figuurtje -wat Skye moet voorstellen- in de verte onze kant op zie lopen. Lente stoot me aan en bijt op haar lip. 'Ik vind het zielig voor Skye' zegt ze boven de muziek en de zingende mensen uit. Ik haal mijn schouders op en zucht. 'Ik ook.. Maar ik.. River..' Een hand lichtjes tegen mijn rug haalt me weg van mijn concentratie. Ik voel de blosjes op mijn wangen verschijnen en ik sla mijn ogen neer. Giechelend slaat Lente een arm om mijn schouder. 'Ach joh, geniet er maar van.' De pretlichtjes staan nog in haar ogen als Skye naast ons komt staan. Skye schopt in het zand en zucht. 'Zullen we gaan?' Vraagt ze verveeld. Ik kijk haar aan. 'Ja, kom' ik glimlach even naar River en slof dan met de anderen achter me aan naar de tent, moe en verveeld.

---------------------------------------------------

Hoi,

Weer een hoofdstuk!

Vote, comment?

❤ Bedankt voor alle lieve comments!

-xxx-

Julepuul