Maanlicht

Hoofdstuk 6

'Het ligt niet aan jou, Luna. Maar het ligt aan ons. En aan Skye en mij. En.. Ik geloof dat we afstand moeten nemen van elkaar.' River staat met zijn handen in zijn zakken voor me. Mijn hersenen beginnen op volle toeren te draaien. Wat hij zojuist tegen me heeft verteld, herhaalt zich honderden keren in mijn hoofd. 'Wat? Afstand nemen?' vraag ik, als ik ben bijgekomen van de klap. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik denk dat dat het beste is.' Verslagen wend ik mijn hoofd af in een poging de prikkende tranen tegen te houden. 'Maar Riv..' mompel ik 'We kunnen toch gewoon vrienden blijven, waarom niet?' Hij schudt zijn hoofd en haalt tegelijkertijd zijn schouders op. 'Nee.. Luna, nee. Maak het me niet zo moeilijk! Ik.. Laat ik het zo zeggen: ik begin jou meer dan een vriendin te zien en dat is niet de bedoeling als je verkering met iemand hebt.' Hij geeft me een knuffel en loopt weg, zijn schouders gebogen. Ik blijf verdwaasd achter. Hij vind me meer dan een vriendin? Betekent dat, dat hij me leuk vind? Een geweldig, maar vreselijk gevoel bespringt me. Shit. Ik zie hoe River het schoolplein affietst en ik zucht diep. 'Wat sta jij te sippen?' Skye loopt vrolijk naar me toe en zet haar tas met een plof neer op de grond. 'Niks' antwoordt ik bot. Ze hoeft het niet te weten. Skye slaat haar arm om mijn schouder. 'Waar je ook boos of verdrietig over bent, het komt goed. En weetje Lu, ik denk dat ik River nog wel leuk vind, maar het werkt niet tussen ons. Ik zie het niet zitten.' Mijn hart maakt een voorzichtig sprongetje. 'Wat? Dus je wil hem dumpen?' zeg ik met een te hoog stemmetje. Skye haalt haar schouders op en zucht dramatisch. 'Ach, ik weet het niet. Ik vind vast wel iemand die beter bij me past.' Ik knik blij, maar besef dan dat ik dat niet hoor te doen. 'Nee, wacht Skye niet doen! Hij vind je echt heel leuk, je mag hem niet kwetsen!' 'Hij gedraagt zich als een zak en ik doe wat ik zelf wil' Snauwt ze. Ik schrik van haar plotselinge actie en loop naar onze fietsen. 'Wacht nou even' hoor ik, maar ik heb even geen zin in haar. Voor mij is dit ook moeilijk, ook al weet zij dat niet. 'Laat me maar, ik voel me niet zo lekker.' Ik open mijn fiets en spring erop. 'Zie je morgen' Ik zet kracht met mijn benen en ik glij soepel over het fietspad. Vandaag fiets ik even alleen.

Ik lig in een warm vest en joggingbroek op het dakterras en ik zucht. De kille herfstlucht baant zich een weg door mijn kleren en ik voel de kou op mijn huid prikkelen. Rillend sta ik op. Een dikke regendruppel valt op mijn tekenpapier. Het blad krult om. 'Shit' mompel ik. Ik ruim mijn tekenspullen en de kussens, die nat kunnen worden, op en vlucht naar binnen. Mijn handen voelen koud en klam aan. Ik trek mijn vest uit, zet de verwarming wat hoger en druk op de aan-knop van de tv. Als ik net lekker lig, galmt de beltoon van mijn mobieltje door mijn kamer. Zuchtend graai ik naar het ding wat aan de andere kant van mijn bed ligt. Ik heb het al snel te pakken. 'Met Luna' mompel ik.

'Hee, Skye hier' Haar stem klinkt schor en het lijkt erop alsof ze verkouden is. Een snik maakt me duidelijk dat ze huilt.

'Hoi Sky, Wat is er?'

'Ik.. Ik..' Haar ademhaling word onregelmatig en ze barst in huilen uit.

'Sst, rustig, vertel het me. Is het River? Heb je het... Nee. Skye, heb je het uitgemaakt, heb je hem... gedumpt?'

'Ja, stom hè.. Hij.. is er kapot van. Ik ook trouwens.. Het is mijn eigen domme schuld, ik had het nooit moeten doen!' opnieuw hoor ik dat ze heftig begint te snikken.'Ho, wacht. Blijf waar je bent, ik kom naar je toe Skye' gil ik door mijn mobiel, en nog voor ze kan tegen stribbelen druk ik haar weg.Ik ben net bezig mijn haar te fatsoeneren en wat normaals aan te trekken als mijn mobiel opnieuw overgaat. 'Met Luna' mompel ik chagrijnig. Wie durft me te onderbreken terwijl ik... 'Lu, kan je naar me toe komen. Ik.. Skye heeft...' De huilerige stem van River haalt me meteen uit mijn chagrijnige modus. 'Riv?' Mijn stem hapert. Ik heb hem voor het laatst horen huilen toen hij elf jaar oud was en toen zijn parkiet was overleden. 'Kom alsjeblieft naar me toe.' Zegt hij snikkend. Dan is het stil aan de andere kant van de lijn. Ik hoor zijn wanhopige stem opnieuw door mijn hoofd galmen. Daarna hoor ik die van Skye. Naar wie zal ik toegaan? Naar mijn beste vriend die zojuist is gedumpt of naar mijn beste vriendin die het ontzettend moeilijk heeft en die ik heb gedwongen mij naar haar toe te laten komen. Ik zucht. 'River, ik kom straks naar jou toe, ik moet eerst even weg met mijn ouders.' Lieg ik. Ik weet dat het fout is, maar het is voor zijn eigen bestwil. 'Oke dankje Lu, sorry van vanmiddag nog..' 'Ach joh, laat dat maar zitten. Mag ik blijven eten zo?' Ik hoor hem een zucht van verlichting slaken. 'Ja, tuurlijk. Mijn beste vriendin die altijd voor me klaarstaat mag echt wel blijven eten.' Snottert hij. Ik glimlach. 'Dag River' 'Dag Luna' De pieptoon neemt het gesprek over en ik zak neer op mijn bed. Wat een toestand.

------------------------------------------------

Alsjeblieft: comment en vote ;)?

Xxx julepuul