Maanlicht

Hoofdstuk 23

Ik bijt op mijn lip. 'Wolf?' even overweeg ik om Jonas over de jongen met lichtblond haar en ijsblauwe ogen te vertellen, maar bij nader inzien lijkt het me niet zo'n goed idee. 'Ja, Wolf.' Ik zucht. 'Niemand.' mompel ik, terwijl ik mijn armen om mijn lichaam sla. Ik hoor hoe Jonas zijn gewicht naar zijn ellebogen verplaatst en erop steunt. 'Niemand.. Oké, duidelijk.' Hij grinnikt. Zuchtend begraaf ik mijn hoofd in mijn kussen. 'River, Wolf..' Mompel ik gesmoord. 'Ik weet het allemaal niet meer.' Mijn mobiel trilt. Ik vis hem behendig uit mijn tas en lees het bericht. Het is van Wolf, hoe toevallig. Jonas kantelt zijn hoofd. 'Van wie?' Vraagt hij. Ik hoef hem geen antwoord te geven, aan zijn blik te zien. Snel strijk ik mijn haar achter mijn oor om de schaamte te verbergen.

Kom je zo even langs? 

Kus, Wolf

Mijn hart slaat een slag over. 'Ik moet gaan.' Zeg ik, terwijl ik de film uitzet en naar mijn makeupspiegel staar. Ik moet mijn plan uitvoeren. 

Nu of nooit.

Ik wil River terug.

*

Wanneer ik met veel moeite -en met behulp van Jonas- mezelf het huis uit heb gedirigeerd, stap ik op mijn fiets. Ongemakkelijk staar ik naar mijn mobiel in mijn handen. Google-Maps geeft aan dat ik rechtsaf moet slaan, maar het ziet ernaar uit dat de hele straat hier is afgezet. Ik struin een aantal minuten rond met mijn mobiel als hulpmiddel en geef het dan op. Misschien moet ik mijn eigen richtingsgevoel eens volgen.

Anderhalf uur later sta ik verkleumd voor Wolf's deur. 

'En.. Heb je het een beetje kunnen vinden?' Lacht Wolf als hij de deur opent en uitnodigend een stapje opzij doet. Ik kijk hem achterdochtig aan. 'Nee, niet helemaal. Dit is slechts een technische projectie van mijn lichaam. Ik ben nog aan het zoeken, maar de projectie heb ik alvast vooruit gestuurd.' 

Er valt een korte stilte. Dan grinnikt Wolf. 'Grapjas.' Hij doet opnieuw en stap opzij zodat ik de ruimte heb om naar binnen te stappen en mijn jas op te hangen. Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. 'Zó.' zegt hij. 

Precies; zo. Daar ben ik dan, helemaal klaar voor mijn plan. 'Zullen we de film maar meteen gaan kijken?' Ik open mijn mond, klap hem dicht en open hem dan opnieuw. 

Zo te zien heeft hij door dat ik geen idee heb waar hij het over heeft. 'O, voor als je het niet hebt gelezen: ik stuurde je nog een sms of je ook bleef eten om een film te kunnen kijken.' Ik zucht. 'Kan je dat voortaan..' Ik maak mijn zin niet af, bang om de sfeer te verpesten. 'Ach, ik bel mijn ouders zo wel even.'  mompel ik snel. Wolf's ogen beginnen direct te glinsteren en hij trekt me mee naar zijn kamer. 'Hier, kijk maar welke film je wilt zien, ik zet pasta in de magnetron.' Voor ik kan antwoorden, snelt hij naar de keuken. Ik laat mijn ogen over de dvd's glijden en blijf uiteindelijk hangen bij een romantische komedie. 'Deze?' vraag ik aan hem, als hij de kamer weer binnenloopt. Wolf knikt enthousiast. 

Een paar uur later zitten we dicht tegen elkaar aan, met twee leeggegeten borden en een zak chips voor onze neus, vastgekluisterd aan de tv. 'Het zou me niks verbazen als ze elkaar nu zoenen.' fluistert Wolf. Ik glimlach wanneer de twee hun lippen op elkaar drukken. 'Je had gelijk!' zeg ik terwijl ik me een beetje loswurm uit Wolfs greep. 'Vind je het een leuke film?' vraagt hij. Ik knik. 'Ja hoor, jij?' Ook hij knikt. Ik draai mijn hoofd naar de zijne en lach opnieuw. Zijn knalblauwe ogen geven me plotseling een benauwd gevoel en voor ik me weer terug kan draaien, trekt Wolf me naar zich toe en drukt, net zoals in de film, zijn lippen op de mijne. Hij kan goed zoenen, daar ga ik niet over liegen, maar het gevoel dat er in mijn buik ontstaat als ik River kus blijft achterwege. Het is een tijdje stil als we ons losmaken van elkaar. 'Luna..' begint Wolf. Ik kijk hem vragend aan. 'Je bent leuk.' zegt hij. Ik slik. Het is eigenlijk zielig dat ik hem zo voor de gek houd. Opnieuw spreekt Wolf mijn naam uit, deze keer zachter dan voorgaande keer. 'Ik meen het.' fluistert hij. 'Je bent leuk. Écht leuk.' Deze keer forceer ik een glimlach. 'Jij... Jij.' Ik krijg het niet uit mijn keel. Ik kan hem niet vertellen dat deze woorden mijn plan in mijn achterhoofd scherp op mijn netvlies projecteren. 'Ik moet naar de wc.' piep ik. Wolf tuurt vanonder zijn wimpers naar mijn gezicht en knikt voorzichtig. ‘Is goed.’ Hij wijst naar de gang, waardoor ik aanneem dat daar de wc moet zijn.

Eenmaal in de wc aangekomen–wat een enorme badkamer mét jacuzzi blijkt te zijn- draai ik de kraan open en spetter het koude water in mijn verhitte gezicht. Ik buig naar voren en staar peinzend naar mijn wangen, die onderhand knalrood kleuren. Je bent leuk, galmt het na in mijn hoofd. Leuk? Wat bedoelt hij? Ik zucht en dwing mezelf weer terug te keren naar Wolf. ‘Hoe is het?’ vraagt hij, zodra ik naast hem op zijn bed plof en naar de aftiteling op het scherm staar. ‘Mwaah. Ik ben moe.’ Lieg ik. Eigenlijk wil ik het liefste zijn huis uitrennen, maar zijn aanwezigheid en de gedachte dat ik River terug wil laten me standvastig zitten. ‘Ga maar naar huis, ik zie dat je moe bent.’ Ik kijk hem dankbaar aan. ‘Oké.’ Vlug geef ik hem een kus op zijn wang, om vervolgens mijn jas van de kapstok te grissen en de deur uit te lopen. De kou slaat op me in als een mes. ‘Je bent leuk.’ Zeg ik cynisch tegen mijn fiets. Ik lach kort en hard, maar de vreugde blijft in mijn binnenste haken.

*

‘Hoe kan het nou dat je zo moe bent?’ vraagt Skye, wanneer ze naast me neer ploft. Ik til mijn hoofd op –die zonet nog op mijn armen lag- en kijk haar aan. ‘Wolf.’ Zeg ik. ‘Wolf? Vind je hém leuk?’ ik schud mijn hoofd. ‘Nee, nee Skye. Je begrijpt me niet.’ Ik aarzel. Zal ik haar vertellen over mijn plan? Ik haal mijn schouders op. ‘Gewoon als vrienden. We gingen een filmpje kijken en het liep uit.’ Skye grinnikt. Ze duwt een pluk van haar glanzende zwarte haar achter haar oor en graaft in haar tas. ‘Wil je ook?’ vraagt ze. Ze zwaait vervaarlijk met een mueslireep voor mijn gezicht. Ik schud mijn hoofd. ‘Ik heb geen energie om te bewegen, laat staan eten.’ Ze haalt haar schouders op. ‘Oké. Dan niet.’ Ik haal één arm onder mijn hoofd vandaan en  rommel in mijn tas. ‘Luna, let jij ook even op?’ ik schiet overeind zodra ik de scherpe stem van mijn leraar hoor. ‘Tuurlijk, komt goed meneer.’ zeg ik meteen. Skye grinnnikt en negeert mijn dodelijke blik. 'Ik dacht dat je geen energie had om te bewegen?' fluistert ze een paar minuten later. 

----------------------------------------------------------------------------

Heee guys!

Sorry, sorrrysorry, voor het korte hoofdstuk, maar ik gun jullie gewoon een nieuw hoofdstuk. *hug-hug*

Ik post zo snel mogelijk het volgende hoofdstuk en die gaat veel langer worden als goedmakertje. Ik ga overigens ook verder met het schrijven van 'Vanaf de Eerste dag'  en beloof jullie: volgende week staat er op zn minste nog een hoofdstuk van een van mijn boeken op, en als de leraren op school in een goede bui zijn en me weinig huiswerk geven worden het er zeker twee of drie. 

*Ohh pray with me* 

 Please, vote en comment, it makes me happyy. 

^En oja, ik zet er ook sneller een nieuw hoofdstuk op als jullie meer voten en commenten (dit geld ook voor Vanaf de Eerste Dag, dus vote en comment er op los!)

-xxx-