Maanlicht

Hoofdstuk 25

Ik lig net in bed, met mijn pyjama al aan en alle lampen uit, als de bel door het huis galmt. 'Luna!' Brult mijn vader door het huis. Nou zeg, dat is de eerste keer in jaren dat hij de moeite neemt om naar beneden te lopen en de deur open te doen. 'Het is voor jou!' Wil ik eindelijk vroeg slapen, wordt ik gestoord door een één of andere gek. Ik spring uit bed, trek een badjas over mijn beertjespyjama aan en strompel naar beneden. 'Hé Lun!' zegt Skye vrolijk als ik de laatste trede afspring. Ze hangt haar jas aan de kapstok en wrijft in haar handen. 'Zo. We gaan naar je kamer.' Oppert ze. Ik geef haar een knuffel. 'Wat doe jij hier?' vraag ik. Skye grinnikt. 'Je was je Engels boek vergeten, River heeft hem aan mijn gegeven, Meneer Kuips heeft het boek aan hem gegeven, aangezien hij dacht dat jullie iets hebben.' Ik knik dankbaar. Op de overloop is het fris. 'Hoe was school vandaag nog?' vraag ik, terwijl ik mijn kamer instruin, op de voet gevolgd door Skye. Ze maakt een verveeld geluid. 'Het was eerlijk gezegd best saai, Rick en Patty hadden ruzie in de klas, en Olive moest bij gym naar de dokter. Ze had iets aan haar pols, maar je kent haar; het is vast niks.' Ik knik en duw een pluk haar in mijn knot. 'Niks nieuws, dus. Met wie ben je in de pauze gaan lunchen?' vraag ik aan haar, terwijl weer op mijn bed zak. Skye en ik hebben sinds de eerste de gewoonte dat we elke donderdagmiddag bij de broodjeszaak tegenover onze school lunchen. We hebben een vaste plek en de eigenaar kent onderhand onze vaste bestelling. Het is ontstaan uit een ruzie, die we wilden goedmaken. 'Met River en Chantal. Nah, eigenlijk met River, Chantal ging kijken wat er aan de hand was, Patty is immers haar "soulmate" of weet ik veel wat, dus toen waren we met zijn tweeën.' Ze grinnikt. 'Wauw. River was zó jaloers. Je had erbij moeten zijn.' Zegt Skye, terwijl ze haar vest op de grond gooit en naast me op mijn bed neerploft. 'Toen jij en Wolf wegliepen..' Ik kijk op van mijn mobiel. '..keek hij alsof er een mes in zijn kont werd gestoken. Hij heeft een stuk of vijftien keer gevraagd of jij en Wolf wat hebben.' Ik knijp mijn ogen samen en produceer een gemeen lachje. 'Echt? Het werkt.' Zeg ik. Skye vliegt overeind. 'Wat?' zegt ze, terwijl ze me van mijn bed afsleurt en me tegen de muur aandrukt. 'Wat zeg je nu? Wat werkt?!' Shit, ik heb mijn mond voorbij gepraat.

Ik duw haar van me af en wrijf over mijn pijnlijke rug. 'Niks, laat maar. Vertel verder over school en Patty.' Ongemakkelijk zoek ik naar een manier om haar af te leiden, maar ik merk hoe weinig zin het heeft om over iets anders te gaan praten. Ze heeft het gehoord en nu moet ik haar over mijn plan vertellen. Mijn plan om River jaloers te maken door middel van Wolf. 'Nee, nee. Je gaat het me nu vertellen, Lun, waar het ook over gaat.' Ik zucht. 'Oké, oke. Rustig maar. Ik heb een plan. Ik vind River nog steeds leuk, en ik wil hem jaloers maken. Daarvoor gebruik ik Wolf.' Het is doodstil, op het getik van de regen tegen mijn raam na. Ik denk even dat Skye het niet heeft gehoord, maar een aantal seconden later hoor ik haar slikken. Dan schraapt Skye haar keel.

'Luna. Dit is zo verkeerd.' Zegt ze met een dun stemmetje. 'Breek nooit iemands hart. Nooit.' Ze staat op van mijn bed, werpt me een veelbetekenende blik toe en zucht. Ik staar naar mijn handen. 'Skye..' mompel ik. 'Ik weet het allemaal niet meer.'

De weken vliegen voorbij. Ik spreek af met Wolf, word bijna iedere dag door hem opgehaald en neem hem zelfs een paar keer mee naar huis. Skye praat tegen me, maar niet van harte. Ook doet ze af en toe geheimzinnig waardoor ik niet weet wat ik ervan moet denken. Toch blijft het gevoel, wat in mijn buik rondspookt -en regelmatig opduikt- sinds ik met Skye heb gesproken op mijn kamer, hangen.

*

Op een regenachtig vrijdagmiddag stap ik de school uit. De dag was lang en saai, waardoor ik een stekende hoofdpijn heb opgelopen. Ik sla mijn sjaal rillend over mijn hoofd in de hoop dat mijn haar fatsoenlijk blijft zitten, maar tevergeefs; ik voel hoe mijn haar geslaagde pogingen doet om statisch en pluizig te worden. Boos ruk ik de sjaal van mijn hoofd, maar met die ruwe beweging glijdt mijn leren tas van mijn arm af. 'Nee, het zal toch niet?' Sis ik in mezelf, terwijl ik zie hoe mijn tas in de enorme plas beland. Een groepje jongens loopt grinnikend langs me. Ja, tuurlijk. Lach me maar uit. Verontwaardigd tast ik in mijn jas en kreun als ik me besef dat mijn mobiel nog in mijn tas zit. Ik trek de doorweekte tas mee naar mijn fiets, waar me nog een vreselijke verassing staat te wachten. 'Nee, please!' roep ik uit, waarna ik me op mijn knieën laat zakken en gefrustreerd in mijn lekke band knijp. Kan er ook nog wel bij. 'Ha Luna, heb je hulp nodig?' hoor ik boven me. Ik strijk een paar plukken nat haar uit mijn gezicht en kijk omhoog. De regen striemt in mijn gezicht. River staat naast me. Ik heb nog geen antwoord kunnen geven of de vlinders beginnen weer te krioelen in mijn buik. 'O, nah..' reageer ik, terwijl ik mijn natte mobiel droogveeg aan mijn trui. 'Is dat een ja?' vraagt River. Hij helpt me overeind, grijpt naar mijn tas en hangt hem over zijn stuur. 'Kom, ik geef je een lift.' Dankbaar grijp ik die kans aan, door bij hem achterop te klimmen en hem stevig vast te pakken. Mijn fiets haal ik later wel op.

Zodra we een beetje op weg zijn stel ik de vraag die ik al heel lang wil stellen. 'Is het nog aan tussen jou en Chantal?' River mindert vaart. Ik voel hoe hij zijn spieren aanspant. 'Nee, ze ging vreemd.' Reageert hij. Ik schraap mijn keel. 'Wat erg voor je, Riv.' Zeg ik. Hij schudt zijn hoofd. 'Nee, nee, nee. Ik besefte laatst dat jij gelijk had. Chantal is een "slet", tenminste dat is hoe jij haar noemde.-' Ik onderbreek hem. 'Nee, om precies te zijn noemde ik haar "vliegende superwomanslet".' River grijnst voorzichtig. 'Ik zeg dat woord liever niet, maar in een aantal opzichten had je gelijk, Luna.' We zijn aangekomen bij mijn huis. De kille lucht doet me rillen. Ik spring van de bagagedrager af en knik dankbaar. 'Lief van je, River.' Hij maakt een wegwerpgebaar. 'Ach het was niks. Hier, je tas. Tot maandag.' Hij wacht tot ik de deur heb opgemaakt en zwaait.

Wanneer ik mijn jas uitdoe bedenk ik me ineens hoe teleurgesteld ik ben dat hij weg is. Ik kijk door het raam naar buiten en zie hoe River steeds kleiner wordt. Snel ren ik weer naar de deur. 'River!' Gil ik dan. Hij kijkt verbaasd om en lacht dan als hij mij ziet. 'Kom je alsjeblieft even opwarmen bij mij?'

*

Ik neem de laatste hap van mijn koekje en glimlach naar River. 'Je bent al iets droger dan net, is het niet?' vraag ik hem. Hij knikt tevreden en wrijft in zijn handen 'Een heel stuk droger, ja! Waar zijn je ouders en Jonas eigenlijk?' 'Werken, Joon ook, voor de verandering.' River staat op om zijn handen te wassen. Terwijl ik ongemakkelijk aan mijn drinkglas peuter, verheft River zijn stem. 'Hoe zit het nou met jou en Vos?' Vraagt hij, zonder op mij te reageren, waardoor ik merk dat deze vraag al een tijd op het puntje van zijn tong lag. Ik schiet in de lach. 'Vos? Wolf zal je bedoelen. Maar; ja, het gaat goed, ik zie hem binnenkort weer.' Ik kijk toe hoe de jaloezie terugkeert in zijn ogen. 'Hm, oké leuk. Nou, ik denk dat ik maar weer eens ga, veel ple-' Hij staat op en wil weglopen, maar ik hou hem tegen. 'River..' zeg ik bedenkelijk, terwijl ik opsta. Er gaat een schokje door hem heen. 'Wil je dat ik eerlijk ben?' Hij knikt en kijkt me vragend aan. 'Wat is er?' 'Eigenlijk.. Eigenlijk ben ik helemaal niet verliefd op Wolf. Ik heb je wekenlang voor de gek-' River onderbreekt me direct. Het lijkt alsof er een bom, vol met vreugde en vlinders ontploft in mijn maag zodra hij zijn lippen tegen de mijne aandrukt. 'Jezus, Luna. Had dit eerder gezegd, ik was zó jaloers. Ik heb nachten wakker gelegen omdat ik dacht dat je je hart was verloren aan die vos.' Hij streelt met zijn duim over mijn wang. Ik glimlach. 'River, ik ben zo verliefd op je.' Zeg ik. Hij bestudeert mijn gezicht en legt één vinger onder mijn kin. 'Luna, je wilt niet weten hoe verliefd ik op jou ben.' Ik begraaf mijn gezicht in zijn shirt en snuif zijn vertrouwde geur op. 'Oh, jawel.' Murmel ik. Ik verstrengel mijn vingers met die van hem en trek hem mee naar mijn dakterras, samen met twee glazen cola en een zak chips. Want wat is er nou beter dan iemand die van je houdt, en je lievelingsmaaltijd?

(---------------)

Heyhoi

Daar ben ik weer!!

Sorry voor de late update maar ik zat in Parijs 🇫🇷en ik had vakantie.

MAAR IK BEN ZO BLIJ!!

Want ik heb 100 volgers! :)

Vanaf nu probeer ik sneller te updaten, dit zal vooral bij Maanlicht zijn omdat ik deze eerst wil afronden. Vervolgens zal ik Vanaf de Eerste Dag ook meer gaan updaten, maar voorlopig probeer ik Maanlicht af te ronden.

Please;

Vote, comment, make me happy, dan zal ik jullie ook snel blij maken :)

En het kost niet veel moeite om op het voteknopje te duwen of om een korte reactie te typen, toch? -lange reacties zijn overigens ook GEWELDIG

Love,

-xxx-